و اما بازهم واردات خودرو

 الستی-  مصرف روزانه بنزین در کشور بیش از ۹۰‌میلیون لیتر است که در ایام تعطیل مانند نوروز به‌‌‌ ۱۱۰‌میلیون لیتر در روز می‌رسد که این مهم مصداق هدر دادن سرمایه ملی است و تنها راه اصلاح این شرایط، تولید خودروهای با مصرف سوخت پایین است که باید مورد توجه قرار گیرد.
درحالی‌که در خودروهای کنونی جهان، شاید نتوان خودرویی را یافت که کمتر از ۶ ایربگ داشته باشد؛ همچنین اکنون شرکت‌های مطرح خودروسازی مانند تویوتا، مرسدس-بنز، ب‌ام‌و، جنرال موتورز و غیره خودروهای خود را به بیش از ۱۰ ایربگ مجهز کرده‌اند اما بیشتر خودروهای ایرانی از تنها دو ایربگ برخوردار هستند. به‌علاوه از نظر استحکام بدنه نیز خودروهای ایرانی در پایین‌ترین درجه قرار دارند. عقب‌ماندگی و ضعف خودروهای ایرانی در حوزه ایمنی اصلی‌ترین عامل مرگ سالانه ۱۶۰۰۰ تا ۲۸۰۰۰ نفر در تصادف‌های جاده‌ای ایران بوده‌است. ایران در دوره ۲۱ مارس ۲۰۱۳ تا ۲۰ مارس ۲۰۱۴ میلادی، هم تراز با کشور رواندا در رده هشتمین کشور از لحاظ تعداد تلفات جاده‌ای را داشته‌است که از مهم‌ترین علت‌های این آمار ناامن بودن خودروها است که بخاطر انحصار، مونتاژ خودروهای قدیمی و ضعف مهندسی روی داده‌است. خودروهای ایرانی در موسسات معتبر مورد تست قرار نمی‌گیرند و ایمنی آنها مشخص نیست.
انحصار در صنعت خودروی ایران اشاره به مجموعه عواملی دارد که منجر به ایجاد بازار تک قطبی در صنعت خودروی ایران و در نتیجه کاهش کیفیت و افزایش بی رویهٔ قیمت محصولات شده‌است. دو قطب خودرو سازی ایران یعنی ایران خودرو و سایپا در راس فهرست انحصار گران هستند.
در اوایل دهه هشتاد با توجه به عدم وجود موانع برای واردات خودرو، محصولات خارجی با قیمت و کیفیت مناسبی در داخل کشور ارائه می‌شد که این مسئله باعث ورود شوک به دو قطب خودروسازی ایران یعنی سایپا و ایران خودرو شد و آن‌ها را وادار نمود تا محصولات جدیدی را به بازار عرضه کنند. عرضهٔ خودروهای جدیدی چون سمند، پارس، تندر، فیس لیفت‌های متعدد از خودروی پژو ۴۰۵ محصول همین دوران بودند در سال‌های اخیر اما با تکیه بر چتر حمایتی دولت که همان وضع محدودیت برای ورود خودروهای خارجی بود باعث شد تا این دو شرکت نه تنها تلاشی برای عرضهٔ محصولات جدید و با کیفیت بالاتر نکنند بلکه ضمن نگه داشتن خودروهای فوق‌العاده قدیمی در خط تولید خود، که تمامی آن‌ها به قرن گذشته میلادی برمی‌گشت، اقدام به بالابردن شدید قیمت و کاهش کیفیت این محصولات و حذف آپشن‌های آنان نمودند.
یگانه عامل ایجاد انحصار در بازار و صنعت خودروی ایران تحولات نرخ ارز و همین‌طور وضع تعرفه‌های سنگین گمرکی، بالغ بر ۱۰۰٪، از سوی دولت برای خودروهای وارداتی می‌باشد. این مسئله که بانی افزایش دوچندان بهای خودروهای وارداتی بود منجر شد تا قشر متوسط جامعه برای خرید خودرو در رنج قیمتی مناسب با درآمدشان انتخابی جز محصولات داخلی نداشته باشند.
واردات خودرو با توجه به رقابت پذیر نبودن خودروی داخلی همواره به عنوان یک نیاز مطرح شده است. سال‌هاست واردات خودرو محدود و ممنوع بوده است تا کیفیت خودروهای داخلی افزایش یابد و بتواند با خودروی خارجی رقابت کند. در کوتاه‌مدت اگر واردات خودرو آزاد شود شاید بر تقاضای ارز تأثیرگذار بوده و نرخ ارز را افزایش دهد البته این تغییر چندان محسوس نیست، زیرا نرخ ارز از فاکتورهای بسیاری تأثیر می‌گیرد که یکی از آنها واردات خودرو خواهد بود. اگر تورم کنترل شده و همزمان تحریم‌ها نیز برداشته شود تا صادرات غیر نفتی رونق یابد، واردات خودرو نیز تأثیرات ناچیز و کوتاه‌مدت بر افزایش نرخ ارز خواهد داشت زیرا در مجموع اگر واردات خودرو به صورت رسمی آزادسازی شود، منجر به تأثیرات غیر مستقیمی بر صنعت خودرو نیز نیز خواهد شد.
خودروهای داخلی اکنون رقیب عمده‌ای ندارند و با آزادسازی واردات خودرو برای حفظ بازار خود مجبور به افزایش کیفیت شده که پس از آن خودروهای داخلی برای صادرات نیز مناسب خواهند شد، همین موضوع ارزآوری به دنبال خواهد داشت. اکنون که واردات خودرو ممنوع است، از طریق کانال‌های غیر رسمی خودروی خارجی با چندین برابر قیمت وارد می‌شود؛ به طوری که قیمت آن برای مصرف کننده دو برابر قیمت واقعی است. واردات خودرو در شرایط فعلی اقدامی صحیح و اقتصادی است که البته این کار باید به تدریج انجام شده و آگاه سازی در رابطه با آن انجام شود. زمانی که قدرت صادراتی خودروی داخلی افزایش یابد، صنایع وابسته از جمله قطعه سازان نیز رونق یافته و کالای با کیفیت‌تری تولید خواهند کرد. قطعات یدکی خودرو مزیت صادراتی خوبی برای صادرات دارد.