صفحه اول
ربابه مستوری - شگفتی‌های شمال ایران کم نیستند، از دیدنی‌های استان مازندران گرفته تا جذابیت‌های استان گیلان. استان مازندران در این کرانه سرسبز، از ویژگی‌های طبیعی بی‌نظیری برخوردار است. پرنده‌نگری تالاب میانکاله از برجسته‌ترین شاخه‌های گردشگری در این استان است که هر ساله در فصل مهاجرت پرندگان علاقه‌مندان زیادی را از سرزمین‌های دور به «تالاب میانکاله» فرا می‌خواند. بررسی حالات و ظرایف رفتاری و ویژگی‌های ظاهری این مهمانان دوست‌داشتنی برای بسیاری از طبیعت‌گردان جذاب است و لذت حاصل از مشاهدات گردشگران از حد تصورشان، فراتر می‌رود. در کنار جنگل‌های سرسبز با گونه‌های مختلف گیاهی و باغ‌های مملو از انار و تمشک، حضور پرندگان رنگارنگ، جاذبه‌های این منطقه را صدچندان می‌کند. فلامینگو یکی از پرندگان مهاجر زمستانی پرجمعیت در مازندران است که هر سال پس از طی مسافت طولانی به خلیج گرگان و تالاب میانکاله می‌رسد. جمعیت این پرندگان در هر دوره مهاجرت بین ۷۰ تا ۸۰ هزار بال است و تا بهار سال بعد در ایران می‌مانند. بازگشت فلامینگوها به میانکاله علی‌اکبر فدایی رئیس ذخیره‌گاه و پناهگاه حیات‌وحش میانکاله ، اظهار کرد: با شروع فصل پاییز، تالاب بین‌المللی میانکاله واقع در استان مازندران، میزبان گونه‌های مختلف پرندگان مهاجر ازجمله فلامینگوها شده است. وی افزود: ورود فلامینگوها با شروع پاییز در میانکاله شروع شده و کماکان ادامه دارد.رئیس ذخیره‌گاه و پناهگاه حیات‌وحش میانکاله بیان کرد: بیشتر این پرندگان عبوری هستند البته برخی هم این تالاب را برای زمستان‌گذرانی انتخاب می‌کنند فدایی با اعلام اینکه بیشتر فلامینگوهای وارد شده به تالاب، عبوری هستند و پس از مدتی به مسیر مهاجرت خود ادامه می‌دهند، تصریح کرد: با این وجود تعدادی از آنها میانکاله را به‌عنوان زیستگاه زمستانی خود انتخاب کرده و تا پایان فصل سرما در این منطقه باقی می‌مانند. وی، بر ضرورت حفظ آرامش و امنیت زیستگاه‌های طبیعی تأکید کرد.رئیس ذخیره‌گاه و پناهگاه حیات‌وحش میانکاله یادآور شد: پیش‌بینی می‌شود طی ماه‌های آینده شاهد افزایش مهاجرت پرندگان باشیم و اوج حضور آنها در اواخر آذرماه خواهد بود. ورود فلامینگوها جلوه‌ای تازه به چشم‌انداز طبیعی میانکاله بخشیده و توجه علاقه‌مندان به پرنده‌نگری و طبیعت‌گردی را به خود جلب کرده است.تالاب میانکاله که به «بهشت پرندگان» شهرت دارد یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های پرندگان مهاجر در شمال ایران است و هر ساله میزبان هزاران پرنده از گونه‌های مختلف می‌شود. زندگی فلامینگو ها فلامینگو پرنده‌ای است با پاهای دراز و منقاری خمیده و گردنی بلند خمیده، آبچر با بدنی بسیار کشیده و پر و بالی به رنگهای سفید و صورتی است. در پروازها پاها و گردنش کشیده و قدری پایین‌تر از سطح بدن قرار می‌گیرد. بالهایش ترکیب زیبایی از رنگهای سرخ و سیاه است. پرنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری چرک است. فلامینگو به آرامی راه می‌رود و در حالیکه سر و منقار خودرا در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند. فلامینگو از ۰/۹ تا ۱/۵ متر بلندی دارد. بیشتر فلامینگوها حلزون و گیاهان آبی را می‌خورند. این پرندگان به صورت دست جمعی و در دسته‌های چند هزارتایی زندگی می‌کنند. راسته‌ای بال‌آتشی‌سانان که فلامینگو به آن تعلق دارد از پرندگان آبزی و بزرگ‌جثه هستند که غذا را از منقار خمیده و صافی‌مانند خود می‌گذرانند.فلامینگو شاید شاخص‌ترین پرنده آبچر در جهان هست. پر و بال بنفش-قرمز، خود به تنهایی این پرنده را از سایر پرنده‌ها مجزا می کند. فلامینگوها در هر قاره‌ای جز قطب جنوب زندگی می کنند.