فاصله حرف تا عمل

چه نشسته اید که باز هم باید بنشینید. یعنی ما می نشینیم تا صحبتمان گل بیندازد و باقی ماجرا. حالا کو تا شب. الان که الان است در هر سمبه و سوراخی که بروی نقل محافل همین است که اینجا هم هست. یعنی لازم نیست که حتی پیچ رادیو را بچرخانی یا تلویزیون را روشن کنی یا بروی سر کوچه نانوایی یا بروی حتی تاکسی سوار شوی تا بفهمی که چه اتفاقی افتاده و بناست چه بشود و چه نشود.
این روزها همه می دانند و همه هم تحلیل می کنند و همه هم جیبشان خالی است و با اینهمه خدا را شکر که شفافیت حاکم است و هیچ چیز پشت پرده ای وجود ندارد و بالاخره شب هم که بشود می رویم و می خوابیم و فردا روز از نو روزی از نو. خیلی هم بخواهی کج دار مریز راه بروی ، یک صیانتی ، یک قانونکی پیدا می شود که قلقلکت بدهد و بروی یک گوشه کز کنی و بخندی. باری حالا که همه می دانند چه دارد می شود و نقشه راه روشن است چه دلیلی دارد که بنده بیایم و با گوشه و کنایه مزید بر علت شوم. تا شما حرفتان را می زنید ما هم برویم عمل کنیم...