صفحه آخر
کامران پارسینژاد که از ابتدای مردادماه درگیر کرونا شده و مدتی نیز در بیمارستان بستری بوده است از وضعیت خود گفت. این نویسنده و منتقد ادبی درباره وضعیت خود بعد از ابتلا به کرونا گفت: تقریبا از پنجم مرداد درگیر این بیماری شدم و از تاریخ ۱۴ مرداد به مدت ۱۱ روز در بیمارستان خاتمالانبیا بستری شدم و تا حالا (۲۰ شهریور) درگیر این بیماری هستم. هنوز در خانه بستری هستم و دستگاه اکسیژن به من وصل است. موضوع بدی که وجود دارد این است که میزان اکسیژن خونم تغییری نکرده است. با توجه به اینکه بیمار زیاد است، دکترها مطبها را تعطیل کرده و در بیمارستان هستند، نمیتوانیم به راحتی به دکتر معالجمان دسترسی پیدا کنیم و اگر بخواهیم برای چکاپ به بیمارستان برویم، دستگاه اکسیژن را نمیتوانیم حرکت بدهیم؛ بنابراین مجبور شدم در خانه سر کنم تا ببینم وضعیت به چه شکل خواهد بود. او در ادامه خاطرنشان کرد: نگاه جمعی به کرونا این است که زمانی که فرد در بیمارستان است همه حساس میشوند و وضعیت را دنبال میکنند اما زمانی که به خانه برمیگردد میگویند دیگر خوب شده و بیمار رها میشود. توجه نمیکنند که درمان ادامه دارد و بیمار در همان شرایطی است که در بیماستان بوده است. هفته پیش اکسیژن خونم به ۸۱ رسید و به من گفتند باید به بیمارستان برگردی اما من جرأت نکردم این کار را کنم. فعلا صبر میکنم تا اکسیژن خون بالا برود. پارسینژاد با تأکید بر هزینههای بالای بیمارستان بیان کرد: روز اولی که در بیمارستان بودم از صندوق اعتباری هنر تماس گرفتند که از طرف خود وزیر (سیدعباس صالحی) مأمور هستند تا هزینهها را تأمین کنند و مشکلات حل شود. آنها بر اساس وظیفه عرفی خود کارها را انجام دادند و برای ترخیص از بیمارستان کمی کمک کردند. خانه کتاب هم برای تأمین داروها کمک کرد. هزینه داروهایی که در بیمارستان خریداری کردم، من را مقروض کرد. مجبور شدم قریب به ۵۰ میلیون تومان قرض کنم. اگر خودم پرداخت کرده بودم مشکلی نبود اما با توجه به اینکه از دیگران قرض کردم این اضطراب باقی مانده و در طول دو هفتهای که در منزل هستم به جای اینکه در آسایش باشم، متأسفانه تمام وقتم تماس با نهادها و مراکز دولتی است.