زباله های دوست داشتنی

 فهیمه رضایی-زباله‌گردی یک شغل کاذب و غیرتخصصی و محصول شهرنشینی بی‌ضابطه و حاشیه‌نشینی است. زباله‌گردی در نبود سازوکار بازیافت و جمع‌آوری پسماند به وجود می‌آید.
زباله گردی نشان از زخم عمیق و فقری ویرانگر بر پیکر شهر دارد، زخمی که هر از چندگاهی سر باز می‌کند و داغی تازه بر احساسات افکار عمومی نشان می گذارد، با این همه دست اندرکاران امر و حتی شهروندان، مسئولیت و وظیفه خود را در قبال این کودکان به محاق فراموش سپرده‌اند؛ شاید بسیاری از لایه های زباله گردی از زندگی کودکان میان دپوی آت و آشغال‌ها در گاراژها و سماجت پیمانکاران بر استثمار کودکان زباله گرد برای بسیاری از شهروندان پنهان باشد اما نمی توان چشم خود را روی کودکانی که تا کمر در سطل های زباله خم می شوند، بست؛ کودکانی که بسیاری از کارشناسان آنها را آخرین حلقه از مافیای زباله یا همان «طلای سیاه» می دانند.
زباله‌گرد فردی است که مواد قابل استفاده مجدد یا قابل بازیافت را که توسط دیگران دور انداخته می‌شود، تفکیک می‌کند و آن‌ها را برمی‌دارد. این افراد به شکل فیزیکی و یدی در سطل‌های زباله خم می‌شوند و زباله‌های خشک و تر را از هم جدا می‌کنند. آنها معمولا زباله‌ها را در گونی‌های بزرگی که به همراه دارند می‌ریزند. گونی‌ها را به مراکز اسکانشان می‌برند و اقلام مختلف را در آنجا تفکیک می‌کنند تا صاحب‌کارها آنها را به مراکز بازیافت بفروشند.
میلیونها زباله گرد در سراسر جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه وجود دارد، اما به‌طور فزاینده در کشورهای پس از صنعت نیز وجود دارد. زباله‌گردان عموما از طبقه تهیدستان جامعه هستند که گاهی نه به هوای کسب سود یا درآمد که تنها به هدف تأمین نیازهای اولیه زندگی خود به این کار روی می‌آورند.
این شغل جنسیت و سن و قد و قواره نمی‌شناسد و همه ما درگذر از خیابان‌ها حتماً زباله گردی را دیده‌ایم که تا کمر در سطل زباله خم‌شده و به دنبال مواد بازیافتی مانند بطری، قوطی و نظیر آن است.زباله گردی یکی از آسیب‌های اجتماعی است که تأثیر مستقیم بر فرهنگ‌ جامعه دارد، پدیده‌ای قدیمی که در سال‌های اخیر شاهد افزایش این شغل کاذب در سطح جامعه بودیم.این فعالیت‌ها یکی از مشاغل پرخطر بوده که همیشه باعث انتقال انواع بیماری پوستی، عفونتی، ویروسی و نظیر آن‌ می‌شود که در این ایام با وجود زباله‌های آلوده به ویروس کرونا زنگ خطری برای این افراد به صدا در آمده است.زباله گردی علاوه بر شیوع انواع بیماری اثرات منفی دیگری از جمله رها شدن زباله‌ها روی زمین، ایجاد ترافیک و همچنین باعث دادن جلوه بدی به شهر می شود.
افراد در این شغل عموما بی‌سواد یا کم‌سواد هستند. آنها آشیانهٔ مستقل یا همیشگی ندارند و درآمد روزانهٔ آنها کفاف یک زندگی حداقلی را نمی‌دهد. زباله‌گردهایی که با ماشین شخصی‌شان در پی زباله‌ها هستند وضع اقتصادی مناسب‌تری دارند.
زباله‌گردها عموما نمی‌توانند به کار دیگری بپردازند. آنها تا ده ساعت در روز کار فیزیکی می‌کنند. مدام باید راه بروند و در جستجوی زباله‌های خشک یا اجناس سالم جابه‌جا شوند و در انتهای روز مثل کسی که کار سنگین کرده است خسته می‌شوند.
زباله‌گردها روزبه‌روز بیش‌تر می‌شوند. اما آیا این یک معضل اجتماعی-فرهنگی است یا یک معضل اقتصادی؟ مسئولان چه می‌توانند بکنند؟ عده‌ای معتقدند فقر، بیکاری و گرانی عامل روی‌آوردن افراد به زباله‌گردی است و عده دیگری نیز معتقدند افزایش قیمت ضایعات عاملی مهم‌تر است. کارشناسان هردو را دخیل می‌دانند.
این فعالیت‌ها یکی از شغل‌های کاذب بوده که در دنیا رواج دارد و وسیله امرار و معاش میلیون‌ها انسان بوده به همین دلیل نمی‌توان با این پدیده مقابله کرد.اگر بخواهیم با زباله گردها مقابله کنیم و اجازه فعالیت به آن‌ها ندهیم، باید برای اشتغال و معیشت این قشر از جامعه که تعداد زیادی را تشکیل می‌دهند فکری کنیم.جلوگیری از کار زباله گردها در کشور تقریباً کاری نشدنی است و با جمع‌آوری تعدادی از آن‌ها دوباره شاهد افراد جدید در این پدیده خواهیم بود، لذا می‌توان با اهمیت دادن به این قشر از آسیب‌هایی که به جامعه وارد می‌کند، بکاهیم.پس بهتر است، با ساماندهی و قرار دادن این افراد در مسیر درست از خطراتی که برای مردم، خود و خانواده شان دارند کم کرده و از احتمال انتقال انواع بیماری خصوصاً کرونا در این ایام و اثرات منفی آن بر جامعه کم کنیم.
رییس شورای عالی داروخانه‌ها:
آیین‌نامه جدید، ١٣٠٠٠ داروخانه را ورشکست می‌کند
 رییس شورای عالی داروخانه‌ها با تاکید بر اینکه نباید به داروخانه‌ها نگاه هایپرمارکت داشت، به آیین نامه جدید تاسیس داروخانه‌ها اشاره کرد و گفت: آیین‌نامه جدید، ١٣٠٠٠ داروخانه را ورشکست می‌کند.  مهدی زارعی در خصوص چرایی مخالفت‌ها با آیین نامه جدید تاسیس داروخانه‌ها گفت: آیین نامه تأسیس داروخانه ها که اخیر توسط وزیر بهداشت بهداشت امضا و توسط سازمان غذا و دارو ابلاغ گردیده، از منظر حقوق اساسی و حقوق عامه داروسازان حاوی  تعارض و تناقض است و همچنین از نظر شکلی و ماهیتی هم دچار اشکالات اساسی است.وی گفت: اجرای این آیین نامه موجب ورشکستگی حدود ١٣٠٠٠ داروخانه که در حال ارائه خدمات دارویی به بیماران هستند می‌شود و مطمئنا صدمات جبران ناپذیری به زنجیره توزیع دارو وارد خواهد کرد.
 زارعی ادامه داد: واقعا جای پاسخ به این پرسش خالی است که آیا وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو با اراده قبلی و برنامه‌ریزی کمر به نابودی کسب و کار داروخانه‌ها بسته است یا اینکه یک بی‌تدبیری و خطای سهوی اتفاق افتاده است؟
وی گفت: متاسفانه نگاه کلی آیین نامه داروخانه‌ها نگاه اقتصادی و سرمایه محور به دارو و داروخانه است بجای اینکه خدمات محور و عدالت گستر باشد. در ابتدای این آیین نامه استناد به قوانینی ذکر گردیده که اکثر آنها در حیطه اختیارات قانونی وزیر بهداشت نیست بلکه از اختیارات هیئت وزیران است که نشان از عدم آگاهی تدوین کنندگان به قوانین موضوعه است.