صفحه آخر
محمدمهدی عسگرپور با بیان اینکه اهمیت ثبت جشنواره جهانی فجر در یک فدراسیون بینالمللی باید برای اهالی سینما روشن شود، تاکید کرد که تغییر نام این رویداد در دولت آینده پیگیری خواهد شد. عسگرپور که پس از چند دوره دبیری رضا میرکریمی، بر مسند مدیریت جشنواره جهانی فجر نشست، در هفته گذشته سیوهشتمین دوره این رویداد را که سال قبل بخاطر کرونا به تعویق افتاده بود، در شرایطی خاص برگزار کرد. او که چند سال است در کنفدراسیون بینالمللی تهیهکنندگان فیلم (فیاپف) عضو هیات اجرایی و نایب رییس درحوزه آسیا است، پیش از برگزاری جشنواره جهانی فجر از به نتیجه رسیدن پیگیریها برای ثبت این رویداد سینمایی ایران در فیاپف خبر داد؛ اتفاقی که با واکنشهای متعددی روبرو شد و همچنان موافق و مخالف زیادی در داخل دارد، به همین دلیل این سینماگر معتقد است مهمترین کاری که باید انجام شود ایجاد مفاهمه و تشریح اهمیت این ثبت جهانی میان اعضای خانواده سینمای ایران است. عسگرپور ضمن توضیح اهمیت ثبت جشنواره جهانی فجر به عنوان یکی از جشنوارههای الف دنیا، درباره آینده این رویداد و نیز برخی سوالهایی که در طول برگزاری جشنواره مطرح بود، پاسخ داد. وی ابتدا درباره اطلاق واژه «غیرتخصصی» به جشنواره جهانی فجر در پروسه ثبت در فیاپف که در اختتامیه به آن اشاره شد، توضیح داد: گاهی در ترجمه کلمات برداشتها یا معانی دیگری تعبیر میشود که درست نیستند. در فیاپف، برای ثبت جشنوارهها دو شاخه اصلی رقابتی و غیر رقابتی وجود دارد و یک شاخه دیگر هم براساس موضوع - مثل وحشت یا کمدی - است که Specialized گفته میشود. جشنواره جهانی فجر در دسته Non-specialized قرار دارد، مثل کن و برلین که موضوعی نیستند و به همین دلیل به جشنواره جهانی فجر؛ غیرتخصصی گفته شد. این عضو هیات اجرایی و نایب رییس فیاپف در ادامه درباره تاثیر جایگاه خود در این کنفدراسیون بینالمللی برای ثبت جشنواره جهانی فجر با تاکید براینکه در مجامع بینالمللی معادلات و کارکردها شبیه آن چیزی نیست که در داخل کشور ممکن است ببینیم، بیان کرد: «در این چند سالی که آنجا حضور داشتم، متوجه شدهام که هیچ تعارفی ندارند و نمونه آن همین ماجرای ثبت جشنواره جهانی فجر است که سه سال طول کشید. چند نوبت آمدند و رفتند و موضوع را بررسی کردند. البته به شکل طبیعی وقتی ما یک کرسی و سمت داشته باشیم میتواند به اعضای آنجا کمک کند که دید دقیقتری نسبت به سینمای ایران پیدا کنند. البته این به معنای آن نیست که اگر نباشیم و این کرسی وجود نداشته باشد اصلا موفق نخواهیم بود، منتها شاید رسیدن به آن دیدِ دقیق به زمان خیلی بیشتری احتیاج داشته باشد. این را هم اشاره کنم که قرار نبود وقتی من در آنجا حضور دارم یک نگاه اغراقآمیز از سینمای ایران را منتقل کنم و هر چه میگفتم معادلش در سینمای ایران برای آنها (اعضای مجمع) پیدا میشد. در جلسه اخیر با توجه به اینکه در سالهای گذشته تمام نکات مطرح شده بود، یک مرور صورت گرفت و همه نگاه مثبتی داشتند و مجموعه فیاپف این مساعدت را کرد که یک روز قبل از جشنواره جهانی فجر این موضوع اعلام شود. تمام تلاش من هم در این چند سال این بود که تصویر دقیقی از سینمای ایران در آنجا شکل بگیرد. گاهی اوقات در مباحثاتی که صورت می گرفت ممکن بود فقط آن بخش از سینمای ایران را که در دنیا مطرح بود و جایزه میگرفت، بشناسند ولی از اینکه کارکرد اقتصادی سینمای ایران چگونه است و تنوع تولیدات به چه شکل است اطلاع درستی نداشتند یا مثلا ما در حوزه سینمای کوتاه و مستند آمار عجیبی داریم که وقتی در دنیا توضیح داده میشود، برایشان تعجبآور است. اینها همه از مسائلی بود که در طول این سالها باید توضیح داده میشد تا بدانند سینمای ایران جایگاه قابل توجهی دارد.» وی در پاسخ به اینکه آیا از این پس برای جشنواره جهانی فجر به زمان ثابتی رسیدهایم و قرار است در همین ماه خرداد برگزار شود؟ گفت: «اگر ماجرای فیاپف هم مطرح نبود، مسئله تغییر زمان برگزاری جشنواره پیشتر در ستاد برگزاری مطرح شده بود، چون پایان فروردین که زمان شروع جشنواره بود با توجه به تعطیلی نیمی از اسفند و فروردین یکسری مشکلات اجرایی برای ستاد برگزاری به وجود میآمد که سبب میشد مدیریت کارها برای حضور مهمانان خارجی و هماهنگی هتلها و ویزا و غیره بسیار سخت شود، در نتیجه خیلی از کارها در دقیقه ۹۰ انجام میشد. این از مواردی بود که بر جابجایی زمان تاکید میکرد. البته ما امسال با نکته دیگری هم مواجه بودیم که تا چند سال با این رویداد میتوانست همزیستی داشته باشد و آن هم ماه رمضان است و اساساً برگزاری جشنواره در ماه رمضان معادله پیچیدهای دارد که جایی هم تجربه نشده است. با این وجود دلیل اول شاید بسیار مهمتر بود. در این مورد فیاپف خط قرمز مشخصی دارد که سالها قبل خیلی مفصل تدوین شده و آن هم به برگزاری جشنواره در ماههای آوریل و می بخاطر تراکم جشنوارهها و بخصوص جشنواره کن، برمیگردد. جشنواره پکن هم به همین دلیل اصلا در فیاپف ثبت نشده و پس از بررسیهای مختلف به نظر رسید که برای جشنواره فجر بهترین زمان همین خردادماه است، چون اگر جلوتر برویم با گرمای تابستان همزمان میشویم که برای مهمانها مناسب نیست. پاییز از جهاتی زمان خوبی است، اما آلودگی هوا در چند سال گذشته بسیار آزاردهنده شده و برگزاری جشنوارهای که مهمان خارجی دارد، در زمانی که یک هفته آن هوایی کاملا آلوده در شهرتان دارید، درک خوبی از کشور به آن مهمانها ارائه نمیدهد و از آن سو هر چقدر هم به جشنواره ملی فجر نزدیک شویم کار سختتر میشود. بنابراین از این پس اگر رویکرد جشنواره جهانی فجر به این سمت باشد که بخواهد تاریخ را تغییر دهد، دیگر به این سادگیها امکانپذیر نیست، مگر اینکه بخواهد از فیاپف خارج شود یا برای تغییر به توافق برسد ولی اگر بخواهد بر همین مدار بایستد باید در همین حوالی زمانی برگزار شود.»