وداع با فرشچیان در کنار مقبره صائب تبریزی

 محمود فرشچیان، نگارگر سرشناس ایرانی، روز شنبه ۱۸ مرداد بر اثر ابتلا به ذات‌الریه در ۹۵ سالگی در آمریکا درگذشت.
فرشچیان بهمن‌ماه ۱۳۰۸ در اصفهان به دنیا آمد و در این شهر هنرآموز میرزا آقا امامی و عیسی بهادری بود. او پس از مدرسه هنرهای زیبای اصفهان، برای گذراندن دوره هنرستان هنرهای زیبا به اروپا سفر کرد.
در ایتالیا با هنرهای غربی آشنا شد و این تجربه‌ها در توسعۀ سبک خاص او تأثیر زیادی داشت. فرشچیان با تلفیق سبک‌های سنتی ایرانی و ویژگی‌های هنرهای مدرن جهانی آثار فراوانی خلق کرد.
از جمله ویژگی‌های آثار فرشچیان می‌توان به توجه او به جزئیات و مضامین دینی و شیعی و همچنین فرهنگی اشاره کرد. تعدادی از آثار او از سوی وزرای خارجۀ جمهوری اسلامی به سفرا و وزرای کشورهای دیگر هدیه شده‌اند.
او در برخی آثارش از شعر و ادبیات ایرانی، به‌ویژه اشعار حافظ، مولانا و سعدی هم الهام گرفته است.
فرشچیان به‌خاطر آثاری چون «ضامن آهو، سخت‌ترین امتحان، داستان حضرت ابراهیم، غدیر خم و رمی جمره»، شهرت و محبوبیت در میان عامه مردم مذهبی هم داشت.
سبک فرشچیان نقاشی ایرانی را از حالت وابسته به ادبیات و شعر رها کرد و آن را به عنوان هنری مستقل با زبان تصویری خاص به جهان معرفی کرد. ترکیب رنگ‌های زنده و خطوط ظریف و روان در آثارش، فضایی افسانه‌ای و رمزآلود ایجاد می‌کند که بیننده را به دنیایی پر از احساس و خیال می‌برد.
یکی از نزدیکان استاد فرشچیان با ابراز تأثر از درگذشت این هنرمند صاحب‌نام اعلام کرد «استاد فرشچیان پیش از درگذشت وصیت کرده بود که در کنار قبور یکی از مفاخر فرهنگی زادگاهش، اصفهان به خاک سپرده شود»؛ این تصمیم، نشانه عشق عمیق او به سرزمین مادری و ریشه‌های فرهنگی‌اش است.
اما رئیس فرهنگستان هنر اعلام کرده که وصیت استاد فرشچیان، دفن در آستان مقدس رضوی بوده است. نماینده تام الاختیار محمود فرشچیان در ایران و رئیس دانشگاه استاد فرشچیان گفت: «طبق آخرین وصیتی که استاد فرشچیان داشتند، قرار است که پیکر ایشان پس از تشییع از مقابل هنرستان هنرهای زیبای اصفهان که استاد فراگیری هنری‌شان را از آنجا شروع کردند، کنار مقبره صائب تبریزی در اصفهان به خاک سپرده شود.»
فرشچیان نه تنها یک هنرمند که معلمی بزرگ بود؛ شاگردان بسیاری در ایران و جهان از آموزه‌های وی بهره بردند و راهش را ادامه می‌دهند. آثار محمود فرشچیان امروز بخشی از هویت بصری و فرهنگی ایران محسوب می‌شود و الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود.
اگرچه جسم استاد فرشچیان دیگر در میان ما نیست، اما روح او در خطوط روان و رنگ‌های زنده آثارش تا همیشه جاری خواهد ماند. اصفهان، ایران و جهان هنر، هرگز وی را فراموش نخواهند کرد.
وی در سال 96 در پاسخ به این سئوال که :"استاد یک بار فرموده بودید بیش از هر چیز در این دنیا، «خانه آخرت» احتکار کرده‌اید. در حرم امام رضا(ع)، حضرت عبدالعظیم، مقبره صائب تبریزی و یکی هم در آمریکا. دلتان بیشتر با کدام است؟” گفته بود:  البته هنوز به ما سعادت نکرده‌اند قبری در حرم حضرت عبدالعظیم بدهند.قبر در این دنیا دارم، اما دوست دارم در اصفهان کنار مقبره صائب تبریزی دفن شومالحمدلله سرمایه مالی ندارم، اما ۵ قبر دارم. می‌دانید در مشهد مقدس وقتی چند سالی که می‌گذرد ممکن است تغییراتی در صحن‌ها ایجاد شود، اما مقبره صائب اینچنین نیست.راستش من دوست دارم بروم اصفهان، کنار قبر صائب تبریزی. آنجا قبری تهیه و به من محبت کردند.ان‌شاءالله خداوند عمر با عزت به شما عطا کند و از هنر شما همچنان بهره‌مند باشیم.