احساس امنیت روانی
کمیل انصاریان- امنیت مقوله‌ای است که در هر دوره و زمانی مورد نیاز انسان بوده و هست و در هر زمانی نوعی از امنیت برای انسان اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در یک نگاه کلی امنیت اجتماعی عبارتست از فراغت و آزادی افراد جامعه از ترس، تهدید و اضطراب و مصون ماندن جان، مال، ناموس، شغل و آبروی افراد یک جامعه از هر نوع تهدید و خطر ضمن آن که از نگاه رفتاری بین امنیت و احساس امنیت تفاوت وجود دارد.از نظر ما احساس امنیت اجتماعی لازم‌تر و واجب‌تر از وجود خود امنیت است چرا که ممکن است در یک جامعه امنیت وجود داشته باشد اما مردم احساس امنیت را بنا بر دلایلی نداشته باشند که این خود باعث ایجاد اخلال در روند جامعه و ایجاد ناامنی روانی می‌شود.
مسأله‌ای که کارشناسان به آن توافق نظر دارند پایین‌بودن سطح احساس امنیت به خود امنیت است. در واقع احساس امنیت به دلیل رویارویی خود مردم با یکدیگر مطرح می‌شود و این خود ما هستیم که موجب احساس امنیت یا عدم‌امنیت در جامعه خواهیم شد.
احساس ناامنی معمولا در جوامع مستقل توسط شبکه‌های مخالفین با حمایت دولت‌های مخالف و دشمن و از طریق رسانه‌های نوشتاری، تصویری و فضای مجازی آنها ایجاد و گسترش می‌یابد. مهمترین ابزار تضعیف احساس امنیت اجتماعی شایعه و به موازات آن ترور شخصیت است.احساس امنیت یکی از نیازهای اساسی انسان است که به حس اطمینان، آرامش و خوشبختی در زندگی کمک می‌کند. احساس امنیت به معنای این است که فرد بتواند با محیط خود هماهنگ شود و در برابر تغییرات، چالش‌ها و تهدیدهای احتمالی آرامش خود را از دست ندهد. امنیت تاثیر مستقیم بر سلامت جسمی و روانی فرد دارد و می‌تواند باعث شود که فرد به توانایی‌ها، استعدادها و پتانسیل‌های خود پی ببرد. بدون تردید ایران اسلامی ما از امنترین کشورهای جهان است، و حق هم همین است. جامعهای که بستر تجلّی متعالیترین ارزشهای فرهنگی است، باید اینگونه باشد.در حالی که در اکثر کشورهای غربی، به ویژه در امریکا، به طور متوسط در هر دقیقه قتل و غارتی واقع می‌شود، جوامع شرقی، بالاخص کشورهای اسلامی از بیشترین امنیت اجتماعی برخوردارند؛و انتظار این است که ایران اسلامی، پرچمدار انقلاب اسلامی، پاسدار و مبلّغ والاترین ارزشهای اخلاقی و انسانی و پیشگام در زدودن پلیدیها و ترویج نیکیها و فضلتها، کاملترین الگوی امنیت فردی و اجتماعی را در ابعاد مختلف ارائه نماید.
امنیت، موهبت الهی و نیاز فطری انسان است.همه انسانها نیازمند امنیت درون و آرامش خاطرند.از اینرو توجه به ضرورت پروش احساس امنیت در کودکان و نوجوانان، بزرگسالان و سالمندان، اعم از زنان و مردان، از خطیرترین رسالتهای کارگزاران جامعه اسلامی است.احساس امنیت از بیشترین اهمیت برخوردار است و خمیر مایه آرامش روان، امید، پویایی و تلاش همیشگی انسان به شمار میآید.امنیت روان و اطمینان خاطر، هموارترین بستر رویش خلاقیتها و نوآوریهای ذهنی است. احساس امنیت روانی، از برجستهترین ویژگیهای شخصیتی افراد خلاق و تواناست و مؤثرترین شویه ترغیب محققان کشور به تفکر و تلاش و دستیابی به سرحلقه علوم و فنون برتر، نوآوری و ابداع، ابتکار وخلافیت؛ایجاد آرامش روانی و تأمین امنیت فردی و خانوادگی، شغلی و حرفهای و اجتماعی و اقتصادی است.همه انسانها به آرامش روان و امنیت خاطر نیاز دارند، و در این میان معلمان و مربیان و محققان و پژوهشگران بیش از همه به این موهبت محتاجند.در جهت ایجاد امنیت روانی و اطمینان خاطر در قشرهای مختلف جامع، بهخصوص اصحاب قلم و اهل تفکر و تحقیق باید بیشترین عنایت به عوامل مولّد و موانع باروری احساس امنیت مبذول گردد. مهمترین نیاز روانی انسانها از آغاز تاریخ تا به امروز نیاز به امنیت است که شامل امنیت روانی، جانی، مالی، اقتصادی، شغلی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است که عواملی مانند گرانی، تورم، بیکاری و ناپایداری اقتصادی هر کدام به تنهایی و جمعی باعث می‌شود فرد احساس ناامنی کند و به جای گرایش‌های جمعی و گروهی به رفتارهای فردی گرایش پیدا کند تا به این ترتیب بیمه‌گر خودش باشد و برای خود امنیتی ایجاد کند تا به این طریق ضریب ناایمنی‌اش را کاهش دهد.
داروهای «بدون نسخه» هم
به مشورت داروساز نیاز دارند
سرپرست دفتر نظارت و پایش مصرف محصولات سلامت‌محور سازمان غذا و دارو با تأکید بر ضرورت مشورت با داروساز هنگام تهیه داروهای بدون نسخه (داروهای OTC)، گفت: مصرف خودسرانه دارو حتی در مورد داروهای رایج، می‌تواند عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت به‌همراه داشته باشد.
دکتر نازیلا یوسفی اظهار کرد: داروهای بدون نسخه یا اصطلاحا OTC، داروهایی هستند که در برخی کشورها بدون نیاز به نسخه پزشک در دسترس هستند، اما در ایران با وجود استفاده از این اصطلاح، عرضه تمامی داروها تنها با مشورت داروساز انجام می‌شود. وی با اشاره به اینکه مصرف خودسرانه دارو به‌ویژه در شرایطی که اطلاعات علمی کافی در دست نیست، می‌تواند خطرساز باشد، گفت: در داروسازی اصطلاحی وجود دارد که می‌گوید "هر دارویی سم است و هر سمی دارو نیست"؛ بنابراین داروساز باید تشخیص دهد که منافع مصرف دارو از عوارض احتمالی آن بیشتر است یا خیر.
یوسفی ادامه داد: در موارد کسالت‌های معمول مانند سردرد یا سرماخوردگی، افراد می‌توانند به داروساز مراجعه کرده و از راهنمایی‌های تخصصی بهره‌مند شوند. با این حال، حتی در مورد داروهای OTC نیز باید احتمال بروز تداخل با سایر داروهای مصرفی بیمار در نظر گرفته شود. وی تاکید کرد: برخی داروهای بدون نسخه مانند دوز پایین بروفن (۲۰۰ میلی‌گرم) تنها زمانی بی‌خطر هستند که با تشخیص داروساز استفاده شوند، در حالی که دوزهای بالاتر آن نیاز به نسخه پزشک دارند. همچنین مصرف طولانی‌مدت داروهای OTC توصیه نمی‌شود و در صورت تداوم علائم، لازم است بیمار به پزشک مراجعه کند.