صفحه اول
«ناصر هادیان» تحلیلگر مسائل استراتژیک و استاد پیشین حوزه علوم سیاسی و روابط بینالملل دانشگاه تهران در مورد دلایل انجام مذاکره گفت: نخست؛ اینکه بگوییم ما مذاکره نمیکنیم، راحت است. اگر امکان داشت که مذاکره نکنیم و مشکلات و چالشهایی به کشور تحمیل نشود، بنده هم موافق بودم که این کار را نکنیم. بهخاطر آرا و عقاید و باورهایم همیشه ترجیح میدادم که مثلاً با دمکراتها مذاکره کنیم یا حتی جمهوریخواهان کلاسیک تا شخصیتی مثل ترامپ. اما واقعیت این است که او رئیسجمهور است و ما با او سر و کار داریم. ویژگیهایی که شما برشمردید شاید بتواند کمک کند که آمریکا را بهنحوی مدیریت کند و این برای ما ممکن است مزیت و فرصت باشد. یک رئیسجمهور دمکرات به سختی میتوانست مواردی را که برای ما مهم است از کنگره بگیرد و تقریباً تا حالا غیرممکن بوده است؛ بهطور مثال، اوباما و بایدن این شانس را نداشتند، حتی اگر میخواستند. البته اوباما بهخاطر برجام جنگید اما با شرایط خاصی توانست برجام را بعد از دو سال امضا کند. اما ترامپ بهخاطر نظام پاداشدهی که در جمهوریخواهان ایجاد کرده، میتواند اکثر جمهوریخواهان را در کنگره پشت خودش نگه دارد. با وجود اینکه آنها مخالف هم باشند به سختی میتوانند در مقابل او بایستند و این برای ما یک امتیاز است. دوم اینکه ماجرا این است که وی آدمی نبوده که به راحتی به جنگ تن دهد، یعنی آدم جنگطلبی نیست. حالا بعضیها میگویند پمپئو و برایان هوک و بولتون را کنار گذاشت و این سیگنالی است که بگوید من جنگطلب نیستم، مخصوصاً در ارتباط با ایران، چون اینها ضدیت با ایران داشتند و میخواسته به ما پالسی بفرستد و شرایط را نزدیک کند؛ من این را زیاد قبول ندارم، زیرا اظهارات مارکو روبیو برای تأیید در سنا برای من مهمتر است، چون او خیلی ضدایران و تند است. خیلی هم تند صحبت کرد اما نه به میزانی که انتظار داشتم و برداشت من این است که به او گفته است حواست باشد، ممکن است برنامه دیگری درباره ایران داشته باشم. بهدلیل گرایشهای ضدجنگ ترامپ فکر میکنم بخواهد این کار را انجام دهد. فاکتور سوم اینکه وی یک تاجر است و اینکه بازار ایران یک بازار تجاری ۸۰۰ یا ۹۰۰ تریلیون دلاری است و میگوید این یک مورد بکر است. چینیها و اروپایی بخواهند از آن استفاده کنند و ما نه؟ پس این هم میتواند یکی از فاکتورهای مهم باشد که او بخواهد آن را دنبال کند.