وحدت قوا

  گلاره خواجوی- وحدت و همراهی قوا موضوعی است که پس از معرفی کابینه وفاق ملی توسط دکتر پزشکیان در صدر توجه همگان قرار گرفته است.چندی پیش رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولین قضایی با ایشان، بر این مسئله تأکید داشتند که همکاری و همدلی قوا مثل یک فریضه است. فریضه به اموری مانند نماز اطلاق می‌شود و اساساً امری است که از یک طرف واجب و لازم است و از طرف دیگر بسیار فضیلت دارد. در واقع این امر جزو تکالیفی است که هم یک امر دنیوی است و هم با نگاه به آثار معنوی، این همکاری یک امر اخروی به حساب می‌آید. بنابراین هم یک واجب ملی و هم یک واجب شرعی است.
وحدت قوا در هر کشوری به معنی هم افزایی آنها نسبت به همدیگر و نهایتاً هم افزایی ملی است. در کشوری که با مبانی خاص معرفت شناختی و آرمان های الهی اداره می شود، وحدت قوا یک هم افزایی دینی نیز به شمار می آید. یعنی یک موقعیت های جدیدی نه تنها در عرصه ی نهادی و ملی، که در عرصه ی آرمانی هم مد نظر قرار می گیرد. وقتی شرایط حساس می شود و دشمن شکست سیاست های خاص یک نظام سیاسی یا همه ی ارکان یک نظام سیاسی را مد نظر دارد و فراتر از آن شکست یک آرمان بزرگ الهی را مد نظر دارد، این وحدت ضرورت بیشتری پیدا می کند. به تعبیر دیگر، وحدت قوا در هر کشوری و مخصوصاً در کشوری با آرمان های الهی فی نفسه بسیار مهم و ضروری است و در شرایط حساس، این ضرورت مضاعف می شود.
در نظام جمهوری اسلامی هیچ قوه ای بدون کمک قوای دیگر نمی تواند موفق باشد. ساختار حقوقی جمهوری اسلامی به گونه ای تنظیم شده که نهادها از یک در هم تنیدگی برخوردارند و موفقیت یک بخش مستلزم همکاری بخش های دیگر است. مثلاً قوه ی مجریه که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، کار اصلی اداره ی کشور را بر دوش دارد، نیازمند قوانین مناسب و برخورد همدلانه ی قوه ی مقننه است که تنظیم و نظارت بر بودجه را بر عهده دارد و به عنوان مجموعه ی نمایندگان مردم شهرهای مختلف کشور می تواند نقش مهمی در موفقیت یا عدم موفقیت دولت داشته باشد. دولت اگر قانون خوبی در اختیار داشته باشد و نمایندگان همدلی در کنارش باشند، طبیعتاً می تواند در زمانی کوتاه تر و با هزینه ای کمتر به موفقیت های بزرگ تری برسد. اما اگر دولت از قوانین خوبی برخوردار نباشد و نمایندگان مجلس هم همدل با دولت نباشند، طبیعتاً در
بخش های مختلف دچار افت توان می شود و به همین نسبت برنامه های دولت در سطح ملی و منطقه ای تضعیف خواهد شد.
همین طور مجلس شورای اسلامی و به تعبیری قوه ی مقننه اگر دولت همدلی در کنارش نباشد، نمی تواند مأموریت های خود را در حوزه تقدیم و نظارت پیش ببرد. لذا می بینیم بسیاری قوانین خرد در چرخه و فرآیند اجرا دچار آفت می شود و از ماهیت و هویت خود جدا می ماند. قوه ی قضاییه هم اگر مجلس و دولت را همکار و در کنار خودش نبیند، در بسیاری از مأموریت های حساس خودش به موفقیت نخواهد رسید.
وحدت یک محور نیاز دارد، اگر در کشور من و تو وجود داشته باشد و ما از بین برود، وحدتی شکل نخواهد گرفت و زمانی اتحاد و انسجام شکل می‌‎گیرد که به نقطه مشترکی به نام «ما» دست پیدا کنیم.
در نظام اسلامی محور وحدت وجود دارد و همه پیرامونش جمع شده‌اند و فعالیت می‌کنند و آن ولایت فقیه است. اگر همه قوا و نهادها ضمن اینکه وظایف خود را انجام می‌دهند و سلایق سیاسی‌شان و فکر و عقیده‌شان را دارند به چارچوب و محور اصلی وحدت در کشور پایبند باشند و در مسیر سیاستگذاری‌های ولی فقیه گام بردارند قطعاً وحدت حفظ خواهد شد.خوشبختانه بارها رئیس‌جمهور محترم تأکید کرده‌ که سیاست‌های دولت چهاردهم مبتنی بر سیاست‌های کلی رهبری و برنامه هفتم است.