صفحه اول
یک کارشناس محیط زیست با بیان اینکه هرچه افزایش دمای هوا در ایران بیشتر شود حیات اجتماعی آسیبپذیرتر خواهد شد و تولید، اشتغال، سرمایهگذاری و امنیت غذایی نیز به خطر میافتد، گفت: اگر روند افزایش مهاجرت به مناطق شمالی ادامه پیدا کند ما در سالهای آینده با پدیده «بیابان سبز» در مناطق شمالی کشور روبرو خواهیم شد، در حالی که وسعت رشتههای جنگلی ما در طی نیم قرن اخیر نزدیک به نصف شده و این بزرگترین خطر برای تاب آوری شمال کشور است. محمد درویش با بیان اینکه پدیده گرمایش زمین یک پدیده جهانی است و همه دنیا به سمت گرم شدن حرکت میکند، تصریح کرد: چند سالی هست که پیست های اسکی اروپایی به طور باورنکردنی، خالی از برف شده و برای حفظ گردشگران از برف مصنوعی استفاده میکنند. امسال در مناطقی از کانادا مردم برای اولین بار هیچ برفی را تجربه نکردند. این یک واقعیت است که ما باید آن را قبول کنیم و به سمت تطبیق خود با این واقعیت برویم. دنیا بیش از صدها هزار میلیارد دلار برای تغییر سبک زندگی در قالب توافقنامه پاریس اختصاص داده است تا میزان انتشار گازهای گلخانهای را کاهش دهد و بتواند با این خطر روبرو شود. ظرفیت زیستی شمال کشور در حال پایان است درویش با بیان اینکه اصفهان بیشتر از اهواز و تهران روزهای ناسالم دارد، گفت: با توجه به اینکه اصفهان بیشتر از اهواز و تهران روزهای ناسالم دارد، مردم قبل از فرار از تشنگی، به دلیل وضعیت نامناسب هوا، ناچار به مهاجرت هستند. اکنون در بعضی از مناطق در شهرهای شمالی کشور، محلههایی هستند که همه اصفهانی صحبت میکنند. در واقع شاهد ورود مهاجران از مرکز ایران به نوار شمالی هستیم و در عین حال لکههای بزرگی از جنگلهای شمال کشور در معرض خشک شدن قرار گرفته. میزان سبزی به طرز محسوسی در حال کاهش هست و تبخیر افزایش مییابد. برای جبران کمبود باران به سدسازی رو آوردهاند، ۳ سد در گیلان در حال ساخت است که صدها هزار درخت را نابود میکند و برهنگی جنگل را افزایش میدهند. معیشت مردم به شدت وابستگی بیشتری به جنگل پیدا کرده و تعارض بین دامدار و جنگلدار در حال افزایش است. همه اینها به این دلیل است که ظرفیت زیستی شمال کشور در حال پایان است. هشدار نسبت به بروز پدیده بیابان سبز در نوار شمالی کشور وی توضیح داد: این پدیده برای اولین بار در جنگلهای آمازون و در برزیل رخ داد که با هجومی، بخشهای بزرگی از درختان این مناطق را قطع کردند. با اینکه در آن مناطق بارندگی بیش از ۲ متر بود، اما عملا تنها خاک باقی مانده بود و چشم انداز شبیه بیابان در منطقه بالای ۲۰۰۰ میلیمتر بارندگی ایجاد شد.