صفحه اول
“رادوسلاو سیکورسکی” وزیر خارجه لهستان گفته است اگر اوکراین نتواند روسیه را عقب براند “متحدان به دنبال راههای دیگری برای تضمین امنیت خود خواهند بود. برخی از آنان سلاح نهایی را هدف خواهند گرفت و یک مسابقه هستهای جدید را آغاز خواهند کرد”. او گفته بود مقصود صحبت اش در این باره نه لهستان بلکه ژاپن یا کره جنوبی بوده است. با این وجود، او در همان سخنرانی گفته بود لهستان به جای این که دوباره مستعمره روسیه شود علف میخورد عبارتی که برای بسیاری بی تردید تعهد پاکستان را در دهه ۱۹۷۰ میلادی برای ساخت بمب به هر قیمتی را تداعی میکرد حتی اگر به گفته “ذوالفقار علی بوتو” نخست وزر وقت پاکستان لازم بود مردم آن کشور علف بخورند. آیا بازدارندگی آسان است یا دشوار؟ این پرسش ساده تقریبا هشت دهه است که در مرکز استراتژی هستهای قرار داشته است. برای “برنارد برودی” از نظریه پردازان اولیه بمب اتمی وحشت پایداری ایجاد کرده بود. در آن زمان تعداد دقیق و تنوع تسلیحات، کمتر از صرف وجود تسلیحات اهمیت داشت. هرمان کان و آلبرت وولشتتر همکاران برودی با این موضوع مخالف بودند. آنان باور داشتند که توازن، نامطمئن و پرخطر است. آنان اشاره کردند که توازن ایجاد شده مستلزم توجه دقیق به آسیبهایی بود که هر طرف در جریان تبادل هستهای احتمالی متحمل میشد و در نتیجه اندازه و کیفیت نسبی زرادخانههای اهمیت داشت. به گزارش اکونومیست، در آمریکا این بحث بار دیگر در حال بازگشت به صحنه است. تعداد فزایندهای از متفکران بانفوذ آمریکایی بر این باورند که بازدارندگی دشوارتر میشود و میتواند مخاطره آمیز باشد. رقابت قدرتهای بزرگ افزایش یافته و تشدید رقابت هستهای محتملتر شده است. قراردادهای کنترل تسلیحات به هم ریخته است. تنشهایی به جلب توجه مجدد به تسلیحات هستهای دامن زده و در این بازگشت احتمالی دونالد ترامپ به کاخ سفید شبحی بزرگ محسوب میشود. بازگشت او به قدرت میتواند منجر به اختلال در اتحادهای آمریکایی شود که متحدان در آسیا و اروپا را وادار میکند تا به گزینههای هستهای خود نگاهی تازه بیاندازند. هر نامزدی که در انتخابات پیروز شود در بحبوحه تغییرات ۱.۵ تریلیون دلاری، ریاست یک مجتمع هستهای را بر عهده خواهد داشت. این شامل پروژههای متنوعی مانند طراحی کلاهک جدید و موشک کروز، ساخت حفرههای پلوتونیوم جدید (هستههای شکافت پذیر درون کلاهکها) و ساخت زیردریاییها، بمب افکنها و موشکهای بالستیک قاره پیما است. این برنامهها از حمایت دو حزبی در امریکا برخوردار هستند، اما در دهه ۲۰۱۰ در یک دوره ژئوپولیتیکی متفاوت نهایی شدند. یک تغییر با حمله روسیه به اوکراین و استفاده ولادیمیر پوتین از تهدیدات هستهای برای جلوگیری از دخالت غرب در جنگ رخ داده است. به گفته پنتاگون یکی دیگر از موارد تاثیرگذار افزایش زرادخانه چین از کمتر از ۳۰۰ کلاهک در سال ۲۰۱۹ به ۵۰۰ کلاهک امروزی و به ۱۰۰۰ کلاهک تا پایان دهه جاری بوده و خواهد بود. در نتیجه، آمریکا نگران رویارویی با دو رقیب بزرگ هستهای در یک زمان است. برنامه ریزان هستهای اکنون به مشکلاتی فکر میکنند که یک دهه پیش بی ربط و احمقانه به نظر میرسیدند. در مقالهای که اخیرا آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور یکی از آزمایشگاههای درگیر در نوسازی هستهای منتشر کرده آمده است:” داشتن ظرفیت یک حمله ضد هستهای علیه یک قدرت هستهای دوم تا چه اندازه برای ایالات متحده ارزش استراتژیک دارد”