آماده برای رمضان

  یدالله اکبری- قبل از ورود به ماه رمضان که ماه بخشش و استغفار می باشد، بهتر است با بخشیدن دیگرانی که در حق ما ظلم و یا بی مهری روا داشته اند، خود را آماده پذیرایی از بخشش خداوند نماییم.
دل در دل عارفان و سالکانی نیست که کل سال را به انتظار این روز ها نشسته اند. شب های بلند عبادت و دستهایی که به سوی ماه بلند می شود، این روز ها سوژه لبخند فرشتگانی است که ماه ها انتظار آمدن این ماه را برای پذیرایی از مهمانان خدا  کشیده اند.
موجودات همگی لب ها را بیش از دیگر از روز های سال برای حمد و سنای خدا باز و بسته می کنند. غبار ها که در طول سال بر روی قرآن ها بوده اند و انسی با آن ها گرفته اند، از صفحه صفحه این کتاب آسمانی به سختی دل می کنند و خود را مهیای شب بیداری می کنند. دست های دعا آنقدر بالا رفته که به حدی که حرارت دلچسب خدا را حس می کنند.
حضرت علی (ع) می فرمایند رسول خدا(ص) در نزدیکی های ماه مبارک رمضان ما را مورد خطاب قرار داده و فرمودند:” ای مردم به سوی شما روی می آورد ماهی که با برکت، رحمت و مغفرت است، ماهی که در نزد خداوند بهترین ماه ها است، روزهایش بهترین روزها، شب هایش بهترین شبها و ساعات او بهترین ساعات است. در این ماه به مهمانی خدا دعوت شده اید و خداوند شما را از اهل کرامت قرار داده است.” برکات این ماه به اندازه ای است که پیامبر اسلام(ص) می فرماید: “نفس های شما در این ماه تسبیح خدا، خواب شما عبادت و اعمال شما مقبول و مورد رضای خداوند است و همه دعاها در این ماه مستجاب می شود.”
پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) درباره این آمادگی سخنانی دارند که برای نمونه به بعضی از آن‏ها اشاره می‏شود. اولین روایت از علی‏بن‏موسی‏الرضا(ع) در اقبال آمده که سیدبن‏طاوس آن‏را نقل کرده است:
سیدبن‏طاووس روایت می‏کند که ابن‏بابویه از کتاب عیون و او از اباصلت نقل کرده که من در آخرین جمعه ماه شعبان بر امام رضا(ع) وارد شدم؛ امام(ع) به من فرمود: اباصلت، بیشترِ ماه شعبان گذشته و این آخرین جمعه آن است؛ پس آنچه کوتاهی کرده‏ای تدارک ببین! و بر تو باد به روی‏آوردن آنچه به تو را کمک می‏کند در آمادگی و دعا و مناجات و استغفار و خواندن قرآن را زیاد کن و از گناهانت توبه کن! برای این‏که ماه مبارک رمضان در پیش است و تو باید پاکیزه وارد این ماه شوی. مبادا وارد آن شوی درحالی‏که امانتی بر گردن تو باشد که آن را ادا نکرده باشی و در قلبت کینه‏ای باشد از مؤمنی که آن را از خود دور نکرده باشی! مبادا گناهی انجام داده باشی که آن را با آب توبه نشسته باشی! ای اباصلت، تقوای الهی پیشه کن و بر او در پیدا و پنهان توکل کن! هر کس بر خدا توکل کند، خدا او را بس است و بیشترین چیزی که در باقی‏مانده ماه باید بگویی این‏ است: خدایا اگر مرا تاکنون نیامرزیده‏ای، در باقی‏مانده آن مرا بیامرز، چون خداوند (به حرمت ماه رمضان) مارا از آتش نجات می‏دهد.
انسان در ماه مبارک رمضان به مهمانی خدا می‏رود و یک فرد جهنمی هرگز نمی‏تواند در این مهمانی وارد شود؛ لذا باید با دعا و استغفار و توبه خود را لایق ورود در این ماه قرار دهیم تا با قلبی بی‏کینه و شانه‏ای خالی از بار امانت و حق مردم، در این مهمانی و پذیرایی که با روزه‏گرفتن و اعمال دیگر همراه است، وارد شویم و از فیوضات آن بهره گیریم. آمادگی برای این ماه آن‏قدر مهم است که در برخی روایات آمده کسانی که شعبان را روزه می‏گیرند، چند    روزی روزه نگیرند تا آمادگی برای رمضان یابند. برای درک بیشتر این امر خلاصه‏ای از کلام امام صادق(ع) که در آخرین شب شعبان فرموده‏اند، می‏آوریم:
این، ماه مبارکی است که در آن قرآن نازل شده و خداوند آن را وسیله هدایت قرار داده است. خدایا ما را سالم بدار در آن و از آن و برای خود طلب عفو و رحمت می‏کنم... .
خدایا آنچه در قلب من از شک و انکار و ناامیدی و سستی تکبر و ریا و کبر و نفاق و فسق و گناه است، پاک کن.