جلوی قاچاق فیلم‌ها را باید گرفت تا اکران آنلاین جان بگیرد

  سامان سالور گفت: یکی از اصلی‌ترین شرط‌ها برای بهره‌مند شدن از تمام ظرفیت اکران آنلاین این است که ما بتوانیم جلوی قاچاق فیلم‌ها و نمایش آنها در شبکه‌های ماهواره‌ای را بگیریم ولی متاسفانه به دلیل اجرا نشدن قانون کپی‌رایت بلافاصله پس از اینکه فیلم‌های سینمایی به صورت آنلاین اکران می‌شوند، نسخه قاچاق آنها در بستر نت در دسترس عموم قرار می‌گیرد و شبکه‌های ماهواره‌ای نیز این فیلم‌ها را بارها و بارها پخش می‌کنند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «سه کام حبس» که به تازگی اکران آنلاین خود را آغاز کرده است، درباره اکران آنلاین فیلم‌های سینمایی پس از اکران در سینماها گفت: پس از شیوع ویروس کرونا به ناچار از امکان‌های دیگر نمایش فیلم استفاده کردیم و اکران آنلاین به یک گزینه جدی تبدیل شد. به نظر من این یک بستر مناسب است اما برای بهره بردن کافی از این بستر شروطی وجود دارد که باید در آینده به آنها توجه ویژه‌ای داشته باشیم.
این تهیه کننده سینما که فیلمش در پلتفرم فیلم نت اکران آنلاین شده است، خاطرنشان کرد: یکی از اصلی‌ترین شرط‌ها برای بهره‌مند شدن از تمام ظرفیت اکران آنلاین این است که ما بتوانیم جلوی قاچاق فیلم‌ها و نمایش آنها در شبکه‌های ماهواره‌ای را بگیریم ولی متاسفانه به دلیل اجرا نشدن قانون کپی‌رایت بلافاصله پس از اینکه فیلم‌های سینمایی به صورت آنلاین اکران می‌شوند نسخه قاچاق آنها در بستر نت در دسترس عموم قرار می‌گیرد و شبکه‌های ماهواره‌ای نیز این فیلم‌ها را بارها و بارها پخش می‌کنند.
وی افزود: اگر قانون کپی‌رایت در کشورمان اجرایی شود از آنجا که ما در میزان سالن‌های سینمایمان دچار مشکل هستیم و در بسیاری از مناطق اصلا سینمایی وجود ندارد و فضای عرضه فیلم به صورت اکران در سینماها محدود است اکران آنلاین می‌تواند این کمبود را جبران کند. از آنجا که امروز تقریبا در همه جای کشور امکان دسترسی به اینترنت وجود دارد از این طریق ما می‌توانیم مخاطبان بسیار بیشتری نه تنها در سطح کشور بلکه در سطح جهان داشته باشیم که طبیعتا باعث می‌شود فیلم‌ها به فروش بهتری برسند. در زمان اکران «سه کام حبس» افراد بسیاری با من تماس می‌گرفتند و می‌گفتند که منتظر نمایش آنلاین این فیلم هستند چراکه امکان سینما رفتن ندارند.
سالور با اشاره به لزوم فرهنگسازی برای استفاده از نسخه قانونی فیلم‌های سینمایی گفت: این فرهنگسازی تا حدی صورت گرفته و ما شاهد هستیم با وجود اینکه نسخه قاچاق فیلمی چون «تفریق» در دسترس عموم قرار گرفته با اکران آنلاین افراد بسیاری بلیت تهیه می‌کنند و از پلتفرم به تماشای فیلم می‌نشینند اما باز هم به گسترده‌تر شدن این فرهنگ نیاز داریم و در این زمینه حتی پلتفرم‌ها نیز می‌توانند تاثیرگذار باشند.
وی افزود: به نظر من پلتفرم‌ها باید در فضایی رقابتی قرار بگیرند و نباید وضعیت به شکلی باشد که تنها قشر خاصی از سینماگران بتوانند با آنها همکاری موفقی داشته باشند. در گذشته با کمبود پلتفرم‌های نمایش فیلم فضایی انحصاری ایجاد شده بود اما خوشبختانه با اضافه شدن چند پلتفرم دیگر امروز این انحصار شکسته است و من با وجود پلتفرم‌هایی چون فیلم‌نت به این فضا امیدوارتر شده‌ام. سکوهای نمایش می‌توانند در زمینه فرهنگسازی برای استفاده از نسخه قانونی فیلم‌ها تاثیرگذار باشند و امیدوارم این فضای رقابتی باعث شود که به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند.
سالور با اشاره به فاصله اندک زمان اکران در سینماها با زمان نمایش آنلاین فیلم «سه کام حبس» گفت: تجربه نشان داده فیلم‌هایی که فاصله اکران عمومی‌شان با اکران آنلاین کمتر است با توجه به تبلیغاتی که در فضای مجازی صورت گرفته امکان موفقیت بیشتری برای جلب نظر مخاطب دارند. پلتفرم فیلم‌نت متعلق به افرادی است که خودشان از بدنه سینما هستند و به همین دلیل این دوستان به سینما نگاهی صرفا اقتصادی ندارند و دغدغه‌های سینمایی و هنری نیز در عملکرد این پلتفرم دیده می‌شود که بسیار امیدوارکننده است. خوشبختانه دوستان برای صاحبان فیلم احترام قائل شدند و این فیلم در یک تعامل دو طرفه به صورت آنلاین اکران شد و امیدوارم این نگاه و عملکرد در پلتفرم فیلم‌نت ادامه داشته باشد.
این تهیه‌کننده درباره وضعیت سینمای اجتماعی ایران گفت: فیلم «سه کام حبس» تا امروز پرفروش‌ترین فیلم اجتماعی سال بوده و در اکران آنلاین ما می‌توانیم به مخاطبان جهانی هم توجه داشته باشیم و میزان فروش فیلم را افزایش دهیم اما «سه کام حبس» یک استثنا بوده و اگر به جدول فروش نگاه کنید متوجه می‌شوید که اکثر فیلم‌های پرفروش کمدی هستند. سینمای اجتماعی امروز بیش از هر زمان دیگری به حمایت نیاز دارد، متاسفانه این سینما هر روز به وضعیت بدتری دچار می‌شود چرا که سیاستگذاران فرهنگی ما عملکرد مناسبی ندارند و میزان تولید فیلم‌های اجتماعی کاهش پیدا کرده و وقتی تولید مناسب نداشته باشیم مطمئنا عرضه مناسبی نیز نخواهیم داشت و نقش سینمای اجتماعی در گیشه کمرنگ می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به عملکرد سازمان سینمایی وزارت ارشاد ابراز عقیده کرد: در سال‌های اخیر متاسفانه سانسور پر رنگ‌تر شده و فیلم‌های اجتماعی یا با سانسور شدید مواجه می‌شوند و یا اصلا به این فیلم‌ها مجوز داده نمی‌شود. به نظر می‌رسد که هر چقدر فیلم‌ها خنثی‌تر باشند امکان ساخت بیشتری دارند و این در حالی است که یک فیلم اجتماعی در صورتی می‌تواند موفق باشد که بتواند تصویری از جامعه خود ارائه دهد و خنثی نباشد. به نظر من با وضعیتی که شاهد هستیم در سال‌های آینده فیلم‌های اجتماعی خنثی‌تری خواهیم دید و این خطری است که این سینما را تهدید می‌کند.
سالور خاطرنشان کرد: از آنجا که این فیلم (سه کام حبس) در سال ۹۸ مجوز گرفت، دولت قبل با ما همکاری خوبی داشت ولی دولت جدید علاوه بر بحث تولید، در عرصه اکران نیز سعی دارد سینمای اجتماعی را به حاشیه ببرد و شاهد هستیم که اکثر سانس‌ها در خدمت فیلم‌های کمدی قرار گرفته‌اند. اگر مسئولان دغدغه سینمای اجتماعی دارد باید این وضعیت را تغییر دهد و با فیلمسازان تعامل بیشتری داشته باشد و سختگیری‌ها برای دریافت مجوز را کمتر کند.
وی در ادامه گفت: یک فیلم سینمایی به طور کامل مورد قضاوت قرار می‌گیرد و نتیجه‌گیری از فیلم باید بر اساس کلیت فیلم باشد اما متاسفانه دوستان در شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش آثار را سکانس به سکانس قضاوت می‌کنند و هر سکانس را جداگانه مورد بررسی قرار می‌دهند و توجهی به نتیجه کلی اثر ندارند.
سالور درباره عوامل موفقیت فیلم سینمایی «سه کام حبس» در گیشه گفت: این فیلم یک معضل بزرگ و مهم را مطرح می‌کند. هر چقدر که این نگرش ناراحت‌کننده باشد ما نمی‌توانیم منکر وجود اعتیاد در کشورمان شویم. این فیلم به نوعی این پدیده را آسیب‌شناسی می‌کند و متاسفانه مسئولان کشور ما و ارگان‌های عریض و طویل فراوانی که وجود دارند به جای اینکه از اینگونه فیلم‌ها حمایت کنند مثل همیشه سعی دارند صورت مسئله را پاک کنند و این برای سینمای اجتماعی که می‌خواهد از واقعیت‌های جامعه بگوید مورد پذیرش نیست. به نظر من یکی از اصلی‌ترین دلایل موفقیت این فیلم، نگاه واقعی آن به معضلی است که مطرح می‌کند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «هایلایت» در پایان تاکید کرد: برخی تلخ بودن فیلم «سه کام حبس» را یکی از نکات منفی درباره آن می‌دانند در صورتیکه این تلخی برآمده از یک واقعیت است. امروز اگر کسی تصمیم بگیرد مواد مخدری مصرف کند، تهیه مواد مخدر برایش از نان خریدن هم آسان‌تر است. ما به عنوان فیلمساز وقتی تصمیم می‌گیریم درباره این موضوع فیلم بسازیم باید واقعیت را به تصویر بکشیم ولی وظیفه ما نشان دادن راه‌حل نیست، ما فقط به بخش‌های تاریک اجتماعمان که کمتر مورد توجه قرار گرفته، نور می‌تابانیم.