بهرام رادان سخنگوی جامعه صنفی تهیهکنندگان شد
در نخستین جلسه هیاتمدیره جدید جامعه صنفی تهیهکنندگان، سیدضیاء هاشمی به عنوان رییس و بهرام رادان به عنوان سخنگو انتخاب شدند.
پس از انتخابات هفته گذشته جامعه صنفی تهیهکنندگان، حالا نخستین جلسه هیاتمدیره جدید برگزار شد.
در این جلسه، سیدضیاء هاشمی به عنوان رییس، جمال ساداتیان به عنوان نایب رئیس و عبدالله علیخانی به عنوان خزانهدار معرفی شدند.
همچنین بهرام رادان نیز سمت سخنگو را بر عهده دارد.
جامعه صنفی تهیهکنندگان که از سال ۶۷ تاسیس شده، تنها صنف قانونی بخش خصوصی است که هم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و هم از وزارت کشور مجوز فعالیت رسمی دارد.
«کیانو ریوز» پس از ۲۰ سال دست به گیتار شد
گروه موسیقی راک آلترناتیو «داگاستار» با حضور «کیانو ریوز» ستاره سینمای هالیوود به عنوان نوازنده گیتار بیس، پس از ۲۰ سال یک کنسرت موسیقی اجرا کرد.
به گزارش رولینگ استون، این گروه موسیقی سهنفره که در دهه ۹۰ میلادی آغاز به کار کرده بود تا سال ۲۰۰۲ فعال بود، پس از یک وقفه دو دههای اولین کنسرت خود را در جشنواره «BottleRockK» در شمال کالیفرنیا اجرا کردند.
این کنسرت که نکته قابل توجه آن بازگشت «کیانو ریوز» ستاره هالیوودی به عنوان نوازنده گیتار بیس بود، شامل اجرای ۱۲ قطعه از دو آلبوم این گروه موسیقی از جمله «مای لیتل ویژنری» (۱۹۹۶) و «پایان خوش» در سال ۲۰۰۰ و همچنین آهنگهایی از آلبوم جدید در حال آمادهسازی این گروه بود.
«ریوز» در مصاحبهای با بیلبورد، درباره بازگشت به عرصه موسیقی گفت: «دلم برای همنوازی تنگ شده بود، دلم برای نوشتن با هم و اجرای برنامههای مشترک تنگ شده بود. این چیزی است که من همیشه دلتنگ آن بودم. ما به جایی رسیدیم که دیگر چیزی نمیساختیم و از زمانی که شروع به کار کردیم، احساس خوب، مثبت و خلاقانهای داریم.»
جدیدترین فیلم با بازی «کیانو ریوز» قسمت چهارم فیلم اکشن و دلهرهآور «جان ویک» است که در آن نقش اصلی را ایفا میکند. این فیلم نقدهای مثبتی دریافت کرده و تاکنون حدود نیم میلیارد دلار در سراسر جهان فروخته است.
تعطیلی سالنهای تئاتر به مناسبت ایام ارتحال امام (ره)
سالنهای نمایشی به مناسبت ایام ارتحال امام خمینی (ره) و سالگرد قیام پانزده خرداد به مدت سه روز از ۱۳ الی ۱۵ خرداد اجرا ندارند.
به گزارش کائنات به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، مطابق اعلام شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش ادارهکل هنرهای نمایشی، تمام تماشاخانهها و سالنهای تئاتر سراسر کشور، در روزهای شنبه ۱۳ خرداد، یکشنبه ۱۴ خرداد و دوشنبه ۱۵ خرداد به مناسبت همزمانی با ایام ارتحال امام خمینی(ره) و سالگرد قیام پانزده خرداد اجرا نخواهند داشت. این تعطیلی شامل همه گونههای تئاتر اعم از کمدی و غیرکمدی است. اجرای آثار نمایشی از روز سه شنبه ۱۶ خرداد، دوباره از سر گرفته میشود.
دردسر نوبل گرفتن!
«آنی ارنو» نویسنده فرانسوی و جدیدترین برنده نوبل ادبیات در گفتوگویی عنوان کرد که این جایزه توانایی او را برای تمرکز بر نویسندگی مختل کرده است.
به گزارش گاردین، این نویسنده ۸۲ ساله در گفتوگو با «سالی رونی»، نویسنده ایرلندی در جشنواره چارلستون گفت که هرگز جایزه نوبل ادبیات را نخواسته و این جایزه مثل یک بمب در زندگی او افتاده و مانع از تمرکز او بر نوشتن شده است.
او ادامه داد: بنابراین بیرحمانه میگویم که جایزهای را به دست آوردهام که هرگز نمیخواستم. جایزه نوبل به من رسید و مثل یک بمب در زندگی من افتاد. این یک اختلال بزرگ بود. از زمانی که برنده شدم، نمیتوانم بنویسم. عمل نوشتن همیشه آینده من بود و بنابراین، اینکه نتوانم مشتاقانه منتظر نوشتن باشم، واقعاً برای من دردناک است».
«آنی ارنو» که به خاطر شجاعت و تیزبینیاش در برملا ساختن ریشهها، از خودبیگانگی و محدودیتهای جمعی حافظههای شخصی موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۲ شد، همچنین گفت: «آنچه مرا تحت تأثیر قرار میدهد خود جایزه نیست، بلکه صحبتهای من با مردم است، وقتی به من میگویند که وقتی کار من را میخوانند، خودشان را میبینند. این احساس است که جایزه فقط متعلق به من نیست، بلکه متعلق به همه ماست. این برای من مهم است».
او که نگارش حدود ۲۰ کتاب را کارنامه دارد که مرز بین داستان و خاطرات را محو می کند، به «سلی رونی» نویسنده جوان ایرلندی گفت: «زمانی که نوشتن را در ۲۰ سالگی شروع کردم اعتماد به نفس نداشتم. وقتی من نویسنده جوانی مثل شما بودم، فکر نمیکردم نویسنده خوبی باشم…… پر از تردید و سؤال بودم».
«رونی» از او پرسید که آیا نوشتن یک عمل عاشقانه برای دیگران است و «ارنو» پاسخ داد که عمل نوشتن ذاتا مبهم است؛ شما میتوانید از نوشتن برای اخته کردن و کشتن استفاده کنید و در عین حال نوشتن میتواند جایگزینی برای رستگاری باشد... ادبیات همیشه پتانسیل اخلاق را دارد». «ارنو» همچنین درباره فرآیند نوشتن خود توضیح داد و گفت ترجیح میدهد بمیرد تا کاری را به پایان نرساند و اغلب روی چندین دستنوشته به طور همزمان کار میکند: «در سال ۱۹۹۹ همزمان روی داستانهای «داستان یک زن» و «اتفاق» کار میکردم، داشتم رادیو گوش میدادم و مرثیهای که دوستش دارم پخش شد که مرا به یاد سقط جنینم انداخت و پس از آن رمان «اتفاق» را در شش تا هشت ماه نوشتم و نتوانستم چیز دیگری بنویسم».