امکان و امکانت دلار زدایی

 هرمز قاسمی- تراکنش‌های مالی کشورهای گوناگون با ارز دلار، با مجوز «فدرال رزرو آمریکا» انجام می‌گیرد. این موضوع، جدا از منافع اقتصادی، از یک سوی اشراف اطلاعاتی آمریکا بر مبادلات مالی کشورهای به‌کاربرنده دلار را باعث می‌شود و از سوی دیگر، ابزار فشاری برای تحریم پولی و بانکی کشورهای متخاصم با آمریکا خواهد بود.
به‌طور کلی، کشورهایی که از ارز محلی خود برای مبادلات پولی و بانکی استفاده می‌کنند، با تحریم‌های اروپا و آمریکا روبه‌رو نیستند، بلکه از یک طرف به آینده دلار و یورو نامطمئن هستند و از طرف دیگر می‌دانند که یکی از جنگ‌های اقتصادی آینده، جنگ ارزهاست و هر کشوری که ارز خود را وارد مبادلات بین‌المللی کند و بدین‌شکل به ارز خود استقلال و اعتبار بخشد، برنده این جنگ خواهد بود.
با توجه به تحریم‌هایی که ایران با آن‌ها مواجه است، حذف ارز دلار و یورو به‌کمک پیمان پولی دوجانبه، بیش از کشورهای دیگر لازم می‌نماید. امید است که دولت محترم یازدهم با توجه به شرایط، از روش پیشنهادی اکثر کارشناسان این حوزه استفاده کنند تا یکی از موانع اصلی صادرات کشور حل شود.
معاونت بررسی‌های اقتصادی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران در گزارشی با عنوان «دلارزدایی، بررسی دلایل و امکان پذیری آن» با جمع آوری مهم‌ترین نتایج مطالعات اخیر در این حوزه، به این موضوع پرداخته که جایگزینی دلار به چه دلایلی در حال افزایش است و اینکه از بین رفتن تسلط دلار در آینده نزدیک قابل پیش‌بینی است یا خیر و دلایل و استدلال‌های آن چیست.
دلارزدایی به وضعیتی اشاره دارد که کشورها بنا به دلایلی اقدام به حذف دلار به‌عنوان ارز اصلی در اقتصاد خود می‌کنند. کمرنگ شدن نقش دلار در یک اقتصاد نیازمند شناسایی کارکردهای دلار در اقتصاد و براساس آن اتخاذ راه حل‌های مناسب برای یافتن جایگزین است. عمدتاً دلار در کشورها سه کارکرد اصلی «واسطه مبادله»، «ذخیره ارزش» و «سنجش ارزش» را دارد.
جایگزینی دلار با سایر ارزها که طی دهه‌های گذشته چند بار از سوی کشورهای گوناگون انجام شده است، به دلایلی همچون مقابله یا مهار سیاست استفاده از دلار به عنوان ابزار تحریم، تسهیل مبادلات ارزی بر مبنای پول ملی شرکای تجاری، ناپایداری و افزایش بدهی آمریکا و نگرانی از بروز بحران بانکی در جهان صورت می‌گیرد.
برای جهانی شدن یک ارز لازم است هشت متغیر و ویژگی اصلی، از جمله سهم ارز مورد نظر از تجارت جهانی، سهم ارز مورد نظر از تولید ناخالص داخلی جهان، سهم ارز مورد نظر از وام‌های فرامرزی، سهم ارز مورد نظر از اوراق بدهی بین‌المللی، سهم و حجم ارز مورد نظر از تراکنش‌های خارجی براساس حجم معاملات فارکس، سهم ارز مورد نظر از ذخایر ارز خارجی کشورها و پرداخت‌های انجام‌شده از طریق سیستم پرداخت بین‌المللی سوئیفت مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس آخرین آمارها، دلار آمریکا در تمامی هشت‌شاخص فوق در رتبه نخست ارزهای جهان قرار دارد. به عنوان نمونه برای بررسی امکان سنجی تبدیل یوآن چین به یک ارز جهانی لازم است این ارز در هشت‌ویژگی عنوان‌شده از دلار آمریکا پیشی بگیرد که در حال حاضر تنها در دو مورد نخست، یوآن به دلار نزدیک است و براساس گزارش برخی مراکز بین‌المللی پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۵ از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی، اقتصاد چین از ایالات‌متحده پیشی بگیرد؛ ولی در شش‌شاخص دیگر فعلاً چینی‌ها سهم خاصی ندارند. توسعه بخش مالی، زیربنای تقویت نقش یوآن به عنوان یک ارز جهانی است و لازم است بخش مالی این اقتصاد مشابه آمریکا از توسعه یافتگی لازم برخوردار شود تا شرایط مشابه با نقش دلار را در بازارهای بین‌المللی ایفا کند.
بررسی تجربه‌های خارجی نشان می‌دهند کشورهای موفق فرآیند «دلارزدایی» را طی دو مرحله مکمل به سرانجام رسانده‌اند. در وهله اول با تمرکز بر ثبات اقتصادی زمینه را برای تصمیم «درون‌زای» آحاد اقتصادی مبنی‌بر حذف ذهنی و عملی دلار فراهم کرده‌اند. در وهله دوم با رویکرد جذاب‌سازی بازارهای رقیب کارکرد «ذخیره ارزش» را از دلار گرفته و به پول داخلی منتقل کرده‌اند. از جمله ابزار این رویکرد می‌توان به «گسترش بازار بدهی عمومی مبتنی بر پول ملی»، «افزایش ذخیره قانونی سپرده‌های دلاری» و «کاهش نرخ سود سپرده‌های دلاری» اشاره کرد.