ضمانت اجرای قانون

 رسول ضیایی- قوانین در هر جامعه ای به منظور حفظ منابع آن جامعه وضع شده تا در سایه آن، افراد جامعه در رفاه و آسایش زندگی کنند. متقابلًا شکستن قوانین و مقررات یک جامعه، رفاه و آسایش آن جامعه را به خطر می اندازد و هرج و مرج و بی قانونی همه جا را فرا می گیرد.
حمایت از اجرای قانون، همیشه و در هر حال لازم است و به فرد یا زمان خاصی بستگی ندارد. بعضی از افراد تا زمانی که اجرای قوانین موجود به نفع آنهاست، پایبند به آن هستند و اگر روزی همین قوانین به ضرر آن ها تمام شود، در صدد تغییر و یا شکستن آن بر می آیند.
انسان در تبعیت یا تخلف از قانون همواره با سه ناظر هوشیار و مراقب روبرو است که با احساس حضور آنها، نسبت به رعایت قانون مقید می گردد. ناظر اول: خدای متعال است که انسان همیشه در محضر اوست:أَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یری.آیا نمی داند که خدا می بیند.
ناظر دوم: وجدان و فطرت آدمی است که بر اعمال انسان نظارت دارد:بَلِ الْإِنْسانُ عَلی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ.بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است.
سومین ناظر بر انسان، حکومت است که از طریق قوه قضائیه و مجریه جهت اجرای قانون، انجام وظیفه می نماید. در اینجا ممکن است سؤال شود که چرا کشورهای غربی در اجرای بعضی از قوانین از دیگر کشورها جلوترند با اینکه از نظر اعتقادات و فرهنگ بسیار ضعیفند؟ در پاسخ باید بگوییم که چندین عامل در انضباط اجتماعی آنها دخالت دارد:
1- بالا بودن سطح آگاهی های اجتماعی، به طوری که توجه به قانون را در حد یکی از واجبات به حساب می آورند. شخصی می گفت در سفری که به یکی از کشورهای اروپایی رفته بودم بلیط مترو گرفتم. بعد از استفاده که بلیط را به زمین انداختم یکی از شهروندان آن را از زمین برداشت و درون سطل زباله انداخت و بار دیگر در مسیر دیگری نیز چنین اتفاقی برایم افتاد و یکی از شهروندان آن منطقه ته بلیط را برداشت و درون سطل زباله انداخت و من به صورت عملی متوجه اشتباهم شدم.2- نظارت کافی با وسایل و ابزارهای پیشرفته بر اجرای دقیق قوانین و مقررات جامعه.3- جرایم سنگین برای متخلفان.و اگر چنین شرایطی برای دیگر ملت ها نیز فراهم شود، یقیناً توجه به قانون و اجرای آن افزایش می یابد.
حضرت امام خمینی(ره) می فرمایند: در‏‎ ‎‏کشوری که قانون حکومت نکند، خصوصاً، قانونی که قانون اسلام است، این کشور را‏‎ ‎‏نمی توانیم اسلامی حساب کنیم. کسانی که با قانون مخالفت می کنند اینها با اسلام‏‎ ‎‏مخالفت می کنند. کسانی که با مصوبات مجلس بعد از اینکه شورای نگهبان نظر خودش‏‎ ‎‏را داد باز مخالفت می کنند، اینها دانسته یا ندانسته با اسلام مخالفت می کنند. اگر همۀ‏‎ ‎‏اشخاصی که در کشورمان هستند و همۀ گروههایی که در کشور هستند و همه نهادهایی که‏‎ ‎‏در سرتاسر کشور هستند به قانون خاضع بشویم و قانون را محترم بشمریم، هیچ اختلافی‏‎ ‎‏پیش نخواهد آمد. اختلافات از راه قانون شکنیها پیش می آید. اگر قانون حکومت کند در‏‎ ‎‏یک کشوری ‏‏[‏‏اختلافی دیگر نخواهد بود‏‏]‏‏. چنانچه از صدر عالم تاکنون تمام انبیا برای‏‎ ‎‏برقرار کردن قانون آمده اند و اسلام برای برقراری قانون آمده است و پیغمبر اسلام و ائمۀ‏‎ ‎‏اسلام و خلفای اسلام تمام برای قانون خاضع بوده اند و تسلیم قانون بوده اند. ما هم باید‏‎ ‎‏تبعیت از پیغمبر اسلام بکنیم و از ائمۀ هدی بکنیم و به قانون هم عمل کنیم و هم خاضع‏‎ ‎‏باشیم در مقابل قانون. قانون برای همه است. البته چنانچه به قانون بخواهند عمل کنند و‏‎ ‎‏یک دزدی را به جای خودش بنشانند، آن دزد صدایش در می آید، لکن باید به آن‏‎ ‎‏دزدی که مقابل قانون می خواهد عرض اندام کند، توجه داد که این قانون است. اگر پسر‏‎ ‎‏رسول اکرم، دختر رسول اکرم، هم ـ خدای نکرده ـ دزدی کند، رسول اکرم دست او را‏‎ ‎‏می برد، قانون است. قانون برای نفع ملت است، برای نفع جامعه است، برای نفع بعضی‏‎ ‎‏اشخاص و بعضی گروهها نیست. قانون توجه به تمام جامعه کرده است. قانون برای‏‎ ‎‏تهذیب تمام جامعه است. البته دزدها از قانون بدشان می آید و دیکتاتورها هم از قانون‏‎ ‎‏بدشان می آید و کسانی که مخالفتها می خواهند بکنند از قانون بدشان می آید، لکن‏‎ ‎‏قانونی که مال همۀ ملت است و برای تهذیب همۀ ملت است و برای آرامش خاطر همۀ‏‎ ‎‏ملت است و برای مصالح همۀ ملت است، باید محترم شمرده بشود.