سیاست
این سدهای تهران وکشور هم ما را گیر آورده اند. یک روز آبشان می کشد پایین ، یک روز می کشد بالا. یک روز بحران داریم و یک روزبحران را پشت سر گذاشته ایم. تکلیف آدم روشن نمیشود که بالاخره این لیوان آبی که به دست گرفته، سر بکشد و برود بالا یا نگه دارد برای روز مبادا . حالا این آب بود که گفتم . آلودگی هوا هم همینطور. و کیفیت نان. و کرایه تاکسی و خطی و نیم خطی و بر خطی! اصلا روزگار آنقدر سرعت دارد که آدم مجبور می شود آسمان را به ریسمان ببافد تا سردبیر محترم و مدیر مسئول گرامی به آدمگیر ندهند که اینطوری بنویس و اینطوری ننویس. باری فعلا که بحران آبی از سر تهران رد شده ، منهم این لیوان آب را می خورم...