شواهدی بابت پاندمی شدن «آبله میمونی» وجود ندارد

 یک اپیدمیولوژیست با اشاره به آخرین وضعیت آبله میمونی و با بیان اینکه هیچ علائم و شواهدی از قابلیت تبدیل شدن آبله میمونی به پاندمی مشاهده نشده است، گفت: دنیای امروز پر از تهدیدات زیستی است و باید برای آن برنامه‌ریزی و کار شود، ساختار و آموزش‌هایمان تغییر کنند و در عین حال باید از تجارب موفق بین‌المللی استفاده کرده و آن‌ها را بومی‌سازی و اجرا کنیم.
دکتر حمید سوری درباره آخرین وضعیت بیماری آبله میمونی، گفت: در ایران یک مورد شناسایی و اعلام شد و دیگر موردی نداشتیم. باید توجه کرد که بیماری‌هایی که به صورت طغیان‌هایی در اطراف جهان رخ می‌دهد، از گذشته هم وجود داشته و این تغییرات و طغیان‌ها خیلی نگران‌کننده‌ نیست. آبله میمونی از سال ۱۹۵۸ که شناخته شده مرتبا در مناطق بومی خودش دیده می‌شده که مناطق بومی و کانون اصلی و اپیدمیک آن عمدتا آفریقای مرکزی و کشورهایی مانند نیجریه، کنگو، کامرون و ... بوده است. گاهی هم افرادی که برای سفر می‌رفتند، بیماری را منتقل می‌کردند و بر این اساس در اروپا و آمریکا هم مواردی مشاهده شده است. وی با بیان اینکه خوشبختانه آبله میمونی در دوره پنهان بیماری قابلیت انتقال ندارد، گفت: در پاندمی‌هایی مانند کووید ۱۹ که با آن مواجه شدیم، جامعه به این اتفاقات متداول بهداشتی حساس می‌شود. عملا اقدامی که باید انجام شود، این است که متولیان سلامت جامعه برنامه‌ریزی مناسبی داشته باشند و مردم هم اگر علائمی مانند تاول پوستی و ... دیدند به پزشک مراجعه کرده و از تماس با فردی که این علائم را دارد، اجتناب کنند. باید توجه کرد که راش‌های پوستی یکی از علائم آبله میمونی است و علائمی مانند تب، سردرد و ... هم دارد.سوری با بیان اینکه آبله میمونی مساله حادی نیست، افزود: نگرانی سازمان جهانی بهداشت هم عمدتا برای کسانی است که در مناطق بومی این بیماری رفت‌وآمد دارند. آبله میمونی از طریق جوندگان منتقل می‌شود. ما در کشورمان خیلی این مواجهه‌ها را نداریم و اگر هم موردی مشاهده می‌شود، عمدتا از طریق افرادی است که بیماری را وارد کشور کرده‌اند. به این معنی که به کشورهای آلوده مسافرت داشتند. وظیفه مراکز بهداشتی و درمانی این است که بلافاصله با مشاهده یک مورد، آن را تحت مراقبت قرار داده و کنترل کنند و اجازه انتشار ندهند که به نظر می‌آید در کشور ما این اتفاق افتاده است. وی تاکید کرد: فکر می‌کنم خیلی مفید نباشد که در این موارد در جامعه التهاب ایجاد کنیم. به هر حال باید توجه کرد که با افزایش سفرهای بین‌المللی و جابجایی بالای مردم بیماری‌هایی که در طی تاریخ و برای مدت‌ها حالت بومی در برخی کشورها داشته‌اند، استعداد پاندمی در آن‌ها ایجاد شده است. مهم کنترل کردن است و در عین حال نظام مراقبت از بیماری‌ها هم باید فعال‌تر، به‌روزتر و چابک‌تر شود تا بتواند از عهده این مسائل برآید. دنیای امروز پر از تهدیدات زیستی است و باید برای آن برنامه‌ریزی و کار شود.