صفحه آخر
پیکر بکتاش آبتین، شاعر و مستندساز در امامزاده عبدالله شهرری به خاک سپرده شد. مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر این شاعر و مستندساز که در دوران سپری کردن محکومیت قضایی خود در اثر ابتلا به کرونا در بیمارستانی در تهران از دنیا رفت، روز گذشته (یکشنبه، ۱۹ دی‌ماه) در امامزاده عبدالله شهرری برگزار شد. این شاعر و مستندساز که در حال سپری کردن دوران محکومیت قضایی خود بود، پیش‌تر نیز در زندان به ویروس کرونا مبتلا شده و بهبود یافته بود؛ اما در ابتلای دوباره به کرونا توسط خانواده به بیمارستانی در تهران انتقال یافت که از چند روز پیش در روند درمانی به کمای مصنوعی برده شد. درنهایت، مداوا روی او نتیجه‌بخش نبود و روز شنبه، ۱۸ دی‌ماه در بیمارستان درگذشت. بکتاش آبتین (مهدی کاظمی) متولد سال ۱۳۵۳ بود. «و پای من که قلم شد نوشت برگردیم»، «مژه‌ها، چشم‌هایم را بخیه کرده‌اند»، «شناسنامه خلوت»، «در میمون خودم پدربزرگم» و «پتک» کتاب های شعر اوست. «کاملا خصوصی برای آگاهی عموم» (زندگی علیشاه مولوی)، «۱۳ اکتبر ۱۹۳۷» (زندگی لوریس چکناوریان) «موریانه‌ای با دندان‌های شیری» (سلف‌پرتره از زندگی خود هنرمند)، «پارک مارک»، «میکا»، «مُری زن می‌خواد»، «آنسور» و «همایون خرم» نیز فیلم‌های مستندی هستند که در کارنامه او به چشم می‌خورند.