4000 شمعی که خاموش نمی شوند

  حالا اینطور می نویسند:چهار هزار شماره است که جان سالم به در برده ایم. قدیم ترها عکس یادگاری می گرفتیم و شمع و کیک و خوشحالی از اینکه ما هستیم و شکوفایی هست و رونق و امید....
باری اگر چه بارقه امید هنوز هست و نوید ریل گذاری جدید فرهنگی، اما اهالی مطبوعات می دانند که چهار هزار شماره روزنامه یعنی چه. سختی ها و مصائبش را می دانند. از لحظه تولد خبر تا تهیه و انعکاس و انتشار و توزیع و اقناع و پیگیری و جواب پس دادن. چرخه ای طولانی تا واقعیت آنگونه که هست به دست مردم برسد. تا شفافیت و نقادی زنده بمانند و قطعه ای باشیم و بمانیم از پازل اجتماع و فرهنگ و سیاست و اقتصاد این دیار. تا به موقع لزوم آژیر خطر بکشیم و به هنگام تایید و تشویق ، یاور و مددرسان باشیم. هر شماره یک شمع که روشن می ماند.
کائنات از هم ابتدا مسیر انصاف را در پیش گرفت. حق را می یافت نزد هر دسته و گروهی که بخواهد باشد. نه در دامن چپ غش کرد و نه در دامن راست. ما وامدار انقلاب و مذهبمان بودیم. حاملان پیام انقلاب و جنگ . طرفدار مردم و دعوت کننده به ریسمان وحدت یعنی ولایت. در همین راستا سیاست گفتاری و نوشتاری خود را چیدیم و آن را بر ملا ساختیم چرا که عرصه روشنگری، عرصه پنهان کاری نیست.
چهار هزار شماره گذشته و خسته نشده ایم. درست است که بضاعتمان اندک بود و وسع مالی مان به دلیل عدم وابستگی به این و آن، اندک تر. اما در کارزار خبر و اطلاع رسانی کم نگذاشته ایم. با کسی یا نهادی یا سازمانی، لابی گری نکرده ایم و بر اصول و اهداف خود پای فشرده ایم و همچنان آهسته و پیوسته به مسیر خود ادامه می دهیم. این مسیر رو به اعتلا را با هیچ چیز عوض نمی کنیم و نخواهیم کرد.
در این میان ناملایمات زیاد دیده ایم. تلاش قدرتمداران برای تحریف و تاسیس مطبوعات مطابق سلیقه خودشان را دیده ایم و با نامردی ها و نامرادی ها در بورکراسی حاکم آشنا شده ایم و دست و پنجه نرم کرده‌ایم اما هنوز توان داریم. هنوز امیدواریم و هر سعی و تلاشی برای ارتقای مطبوعات و ریل گذاری درست و صحیح مسیر فرهنگی را پاس می داریم. چرا که آرزوی نهایی مان این است که مرجعیت به رسانه ها بازگردد و مردم رویشان به آنسوی مرزها نباشد!
اگر چه زمان بسیار گذشته اما ما هنوز در ابتدای مسیریم. ما باید به حوزه‌های مرتبط خود رونق بدهیم . رونقی مادی و معنوی. از خبرنگار و کادر اداری گرفته تا صفحه آرا و چاپچی و دکه دار و توزیع. در این میان بدیهی است که از حرکتهای صنفی و سیاستگذاری های وزارتی در راستای اهداف نظام مقدسمان حمایت می کنیم تا بار دیگر بدنه نحیف شده مطبوعات در روزگار تحریم و کرونا، فربه شود و پلکان ترقی باشد برای نسل نو.حرف نو. راه نو. تغذیه نو.
باری امیدواریم حالا که تا اینجای کار خودمان را کشانده‌ایم شاهد روزگار بهتری در عرصه حمایت و تقویت مطبوعات باشیم. روزگاری فارغ از تبعیض و رانت اضافی برای سایرین. آنهایی که همیشه با این کارشان به فرهنگ و دموکراسی از پشت خنجر زده اند و حالا باید از دور خارج شوند. حالا نوبت مطبوعات واقعی است که بدرخشند. رسانه هایی که درد مردم و انقلاب و جنگ و تحریم را  حس می کنند و در پی سود مالی به هر قیمتی نیستند. رسانه هایی که صفحه اولشان رپرتاژآگهی نباشد....
چهار هزارمین شماره ما در دولتی منتشر می شود که بنای کاری نو و انقلابی دارد. کاری که چند دهه است به تعویق افتاده. کائنات امیدوار است شاهد تحقق شعارها و عملکرد مثبت دولت و وزارت ارشاد در این مسیر باشد. ما نیز همچون گذشته همراه و منتقد خواهیم بود و از هیچ ایثاری در این جهت مضایقه نخواهیم کرد.گام دوم انقلاب به سان گام اول تحرک و پویایی و اصالت می خواهد. چهار هزار شماره گذشته و هنوز جوانیم. چهار هزار شماره گذشته و هنوز امیدواریم.چهار هزار شماره گذشته و چهار هزار شمع روشن داریم. چهار هزار خاطره. چهار هزار سند ایرانی.