صفحه آخر
داریوش یاری با اشاره به رابطه مرید و مرادی که در سریال «در کنار پروانه ها» وجود دارد، بیان کرد در تلویزیون مخاطب را تنها برای قصه های «بزن و بکوب» و «بگیر و ببند» تربیت کرده ایم.داریوش یاری کارگردان سریال «در کنار پروانه ها» که مهمان تلفنی برنامه «سریالیست» بود در گفتگو با پدارم کریمی درباره انتقادها درباره شباهت این سریال با سریال «روزی روزگاری» گفت: اگر بین سریال «در کنارپروانه ها » با مضمونی که دارد شباهتی با سریال «روزی روزگاری» حس شده است اتفاقا این مایه افتخار و مباهات برای من و همه عوامل فیلم و حتی تهیه کننده است که فیلمی با این عدد و رقم و در این اشل و این فضا با کاری در فضای الف ویژه مقایسه می شود. وی افزود: رابطه ای که بین مرحوم شکیبایی و ژاله علو در روزی روزگاری بود رابطه ای است که در سلسه جوانمردی در ایران خیلی وجود داشته است و در قصه های زیادی دیده شده است. اگر این مشابهت را حس می کنید به نظرم به دلیل سریال «روزی روزگاری» نیست برای این است که این نوع قصه ها مربوط به سلسله جوانمردی در ایران است. عیارانی که در موقعیت های مختلف تصمیم به تغییر و تحول گرفتند و تصمیم گرفتند به گونه دیگری زندگی کنند. این رابطه مرید و مرادی است که در ادبیات و عرفان ما بسیار زیاد وجود دارد. یاری تاکید کرد: خوشحالم سریالی مثل «روزی روزگاری» ساخته می شود که دیگر رابطه شمس و مولانا را که رابطه خیلی مهمی است، مثال نمی زنند. نمی گویند رابطه ۲ کاراکتر سریال شبیه رابطه شمس و مولانا، یا شبیه رابطه ابوسعید و استادش یا شاگردش است. می گویند شبیه رابطه خسروشکیبایی و ژاله علو در «روزی روزگاری» است. این مساله از این جهت اهمیت دارد که جریان تلویزیون اتفاقا در فضای فیلمسازی و فیلم به خوبی جای ادبیات را بین مردم پر می کند. وی خطاب به کریمی که گفت مخاطبان پایان سریال را از ابتدا می توانستند حدس بزنند، گفت: تماشاگر از ابتدای سریال می تواند پایان را حدس بزند، چون این سریال حادثه محور نیست. اتفاقا شما با تعریف اشتباه و غلطی جلو می روید. این سریال شخصیت محور است و جریانش سفر قهرمانی است. در این مدل کارها حادثه و اتفاقات برای ما اصلا مهم نیست. اتفاقا پیش بینی می کنیم و حدس می زنیم. جریانی از زندگی است که به شیوه نو تجربه می شود و این تجربه است که شما را به آرامش می رساند و این تجربه است که باید به جذب مخاطب برسد.