ماجراجویی‌هایی که یک عکاس را به میدان پاکسازی‌نشده مین کشاند

یکی از عکاسان دوره دفاع مقدس می‌گوید: روز فتح خرمشهر رادیو عراق پخش می کرد که چنین اتفاقی نیفتاده است و صدام قصد داشت این حقیقت را کتمان کند. به محض اینکه عکس های ما مخابره شد و مردم ما را در خرمشهر و اسرایی که ما گرفته بودیم را نشان می داد، صدام سه شرط را پذیرفت.امیرعلی جوادیان، عکاس و خبرنگار دوران دفاع مقدس که مهمان برنامه گفت و گو محور «شب نشینی» بود، درباره اقداماتش در دوره دفاع مقدس تصریح کرد: کار خاصی نکرده ام و وظیفه ام بوده است که در دوران جنگ چشم مردم ایران باشم. کتاب من در سال ۹۳ به عنوان کتاب سال دفاع مقدس انتخاب شد و به خاطر این بود که من در غم و شادی مردم سهیم بودم، تصاویری را ثبت کردم که چشم مردم بود.
عکاس دوره دفاع مقدس افزود: همه جا جنگ می شود اما جنگ ایران در دنیا تکان‌دهنده بود چون با فرهنگ عاشورا عجین شده بود. جوادیان ادامه داد: در یک روز گرفتن خرمشهر و گرفتن ۱۹ هزار اسیر با امکانات غیرقابل مقایسه ایران با عراق توسط کارشناسان جنگی در سراسر دنیا غیر قابل توجیه است و این موضوع به خاطر خودباوری بود که بین مردم رواج یافته بود و حالا هم باید این خودباوری حفظ و تقویت شود و باعث شود ایران را آباد کنیم. وی بیان کرد: جوانتر که بودم در سن ۱۸ سالگی نقشه برداری خواندم و به صورت اتفاقی در حوزه هنری عکاس شدم، بعد در خبرگزاری ایرنا مشغول به کار شدم و پس از رخداد جنگ به خاطر علاقه ام به این حوزه درخواست کردم که به جبهه بروم و کار عکاسی را در آن جا ادامه دهم. چون جوان بودم روحیه انجام کارهای خارق العاده را داشتم و به خاطر همین در مناطقی که هنوز از مین پاکسازی نشده بودند می رفتم تا عکس بگیرم و هر لحظه احتمال می دادم پایم روی مین برود. تصاویری را ثبت می کردم که تاریخ این سرزمین هستند. با کسانی آشنا شدم که نمی توانم از منش و از خود گذشتگی‌شان بگویم مثل افرادی که داوطلب می شوند روی مین بروند و از زندگی خود می گذرند که مسیر را برای دیگران باز کنند. در همه ملت ها این تبلور معنویت و از خود گذشتگی به وجود نمی‌آید. بعضی از شب ها در سنگرها رزمندگان برای سبقت گرفتن از یکدیگر گریه می کردند. این عکاس دوران دفاع مقدس اظهار کرد: زمان ما دوران دوربین آنالوگ بود که حساسیت های آن کمتر و محدودتر بود برای مثال شب ها نمی توانستیم عکاسی کنیم و من فقط در توپخانه ها از آتش توپ ها عکاسی می کردم. فیلم هایی که می گرفتیم را باید به سرعت به خبرگزاری می رساندیم. جوادیان گفت: روز فتح خرمشهر رادیو عراق پخش می کرد که چنین اتفاقی نیفتاده است و صدام قصد داشت این حقیقت را کتمان کند. به محض اینکه عکس‌های ما مخابره شد و مردمِ ما را در خرمشهر و اسرایی که گرفته بودیم را نشان می داد، صدام سه شرط را پذیرفت و این نمونه‌ای عینی از تاثیر عکس و رسانه در تاریخ کشور است چون عکس ها سند تاریخی هر کشور هستند. وی درباره جاذبه های ایران تصریح کرد: موضوعات مختلفی از ایران را عکاسی می کردم در ایران بیش از ۵۰۰ رسم وجود دارد که عکاسی از آن ها لذت بخش است. همه سکه های ایران را عکاسی کرده ام زیباترین سکه های دنیا در ایران است.