کرونا و پرستارانی که خودکشی می کنند

 آرزو مدنی| یافته‌ها نشان می دهد روند خودکشی در میان پرستاران بیشتر از جمعیت عمومی است و به طور بالقوه در همه گیری جهانیِ کووید۱۹ در حال افزایش است. پرستاران در دوره پاندمی کووید ۱۹ بیشتر از قبل با مرگ و میر بیماران و حتی پرسنل بیمارستانی رو به رو هستند و این مسئله می تواند میزان افسردگی و افکار خودکشی را در آنان بیشتر کند چراکه علائم استرس مرتبط با حوادث استرس‌زا با افسردگی و افکار خودکشی ارتباط مستقیم دارد. دکتر فریبرز با بیان اینکه متخصصان مراقبتهای بهداشتی به دلیل ماهیت شغل خود، به طور منحصر به فردی همیشه آسیب پذیرتر از کارکنان سایر مشاغل بوده اند، همزمان با روز جهانی پسشگیری از خودکشی اظهار کرد: این افراد در برابر بسیاری از رویدادهای استرس زا قرار دارند که می تواند در آنان منجر به بروز اختلالات روانشناختی جدی و شایع مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) و میل به خودکشی شود. این اختلالات در میان کارکنان مراقبت های بهداشتی متأسفانه پدیده جدیدی نیست اما همه گیریِ کرونا و بالطبع تقاضا و فشار اعمال شده بر این افراد، نرخ ابتلا به این اختلالات را افزایش داده است که جای نگرانی دارد.
به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در طول همه گیری کووید ۱۹ افزایش قابل توجهی در میزان خودکشی، به ویژه در جامعه مراقبت های بهداشتی به وجود آمده است و مطالعات اخیر در چین، ایتالیا و کانادا در مورد افرادی که با بیماران مبتلا به کرونا کار می‌کنند؛ نشان از افزایش میزان افسردگی، بیخوابی، اضطراب و PTSD می دهد که تمامیِ آنها می تواند بر سلامت روانی افراد تأثیر منفی گذاشته و احتمالاً به بحران خودکشی کمک کند.
 رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با اشاره به یک بررسی سیستماتیک در سالِ ۲۰۲۰ از تمامی مطالعاتِ چاپ شده به زبان انگلیسی در پایگاههای PubMed, EMBASE, Scopus, and Web of Science (WoS) که میزان شیوع مشکلات روانی در کارکنان مراقبت های بهداشتی را از دسامبر ۲۰۱۹ تا ۱۲ آوریل ۲۰۲۰ بررسی کرده است، یادآور شد: این بررسی ها نشان می دهد در بین کارکنان مراقبت های بهداشتی شیوع اضطراب ۲۴.۱ تا ۶۷.۵ درصد، افسردگی ۱۲.۱ تا ۵۵.۹ درصد و استرس ۲۹.۸ تا ۶۲.۹ درصد است و بالاترین میزان فشار روانی مشخص شده در این مرور سیستماتیک در بین پرستاران، کارکنان مراقبت های بهداشتی در خط مقدم، کادر پزشکی جوان تر و کادر درمان در مناطق با میزان بیشتر عفونت بوده است. روی هم رفته، این یافته ها نشان می‌دهد که روند خودکشی در میان پرستاران بیشتر از جمعیت عمومی است و به طور بالقوه در همه گیری جهانیِ کووید۱۹ در حال افزایش است.
وی معتقد است که پرستاران بسیار در معرض استرس ناشی از بیماری کرونا هستند و به احتمال زیاد بیشتر از سایر اقشار جامعه مشکلات و علائم روانشناختی را نشان خواهند داد و پرستارانی که در معرض بیماران مبتلا به کرونا قرار دارند، ممکن است علائم جسمانی، اضطراب، افسردگی و افکار خودکشیِ بیشتری را تجربه کنند.
افکار خودکشی در میان پرستاران ایرانی
این استاد روانشناسی در ادامه با اشاره به پژوهشی در ایران که میزان شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در پرستاران بیمارستانهای ملایر در زمان شیوع کووید ۱۹ را بررسی کرده است، خاطر نشان کرد: این پژوهش نشان داد ۱۵.۳۸ درصد پرستاران از افسردگی متوسط تا شدید و ۴۶.۴۷ درصد از اضطراب متوسط تا شدید برخوردار بودند. همچنین ۲۷.۵۶ درصد دارای افکار خودکشی بوده و ۹.۹۴ درصد آمادگی برای خودکشی داشتند.
افزایش افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در بین پرستاران
درتاج ادامه داد: علاوه بر این در ایران، یافته های تحقیق «آریانپور» در بین ۲۴۷ پرستار شهر ملایر، قبل از شیوع کووید ۱۹ نشان داد، میزان افسردگی خفیف تا متوسط در پرستاران ۱۷.۸۳ درصد بوده است که با مقایسه میزان شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی بر اساسِ پژوهش های قبلی و جدید می توان گفت که میزان شیوع این مشکلات در دوره کووید ۱۹ در پرستاران ایرانی افزایش یافته است. بنابراین می توان علت آن را به استرس های ناشی از ویروس کرونا نسبت داد. پرستاران در دوره کووید ۱۹ بیشتر از قبل با مرگ و میر بیماران و حتی پرسنل بیمارستانی روبه رو هستند و این مسئله می تواند میزان افسردگی و افکار خودکشی را در آنان بیشتر کند؛ زیرا علائم استرس مرتبط با حوادث استرس زا، با افسردگی و افکار خودکشی ارتباط مستقیم دارد.
به گفته این روانشناس، یافته های گذشته در ماه ژوئن ۲۰۲۰ از «سان و همکاران» در دانشکده پرستاری شهر «لویانگ» چین در رابطه با افکار خودکشی در میان پرستاران در دوره کووید ۱۹، میزان این افکار را در حدود ۲ درصد گزارش کرده است که در مقایسه با پژوهش های قبلِ از شیوع کووید ۱۹، افزایش داشته است.
پرستاران مجرد و پرستاران دارای مدرک کارشناسی، بیشتر در معرض افکار خودکشی هستند
عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور همچنین این را هم گفت که مؤلفه های جمعیت شناختی نظیر جنسیت، تحصیلات، وضعیت تأهل، بخش فعالیت شغلی و ... می تواند در میزان این آسیب پذیری پرستاران نقش مهمی ایفا کنند. وی تصریح کرد: نتایج پژوهش هایی که تاکنون در این زمینه انجام شده نشان داده، پرستاران زن بیشتر از مردان اضطراب و افسردگی داشتند، ولی افکار خودکشی بین دو جنس تفاوت معنی داری نداشته است. در تبیین میزان بالایِ اضطراب و افسردگی در پرستاران زن می توان گفت که این تفاوت ممکن است ناشی از آسیب پذیری بیشتر زنان نسبت به مردان از لحاظ روانشناختی در مقابل استرس باشد. بنابراین میزان اضطرابِ بیشتری را در دوران کرونا تجربه می کنند.
درتاج ادامه داد: همچنین یافته ها نشان می دهد به احتمال زیاد زنان بیشتر از مردان نسبت به استرس ناشی از کووید ۱۹ علائم افسردگی را نشان می دهند. از سوی دیگر پرستاران دارای مدرک کارشناسی در مقایسه با پرستاران دارای مدرک ارشد و بالاتر افسردگی و افکار خودکشی بیشتری داشته اند که حاکی از ارتباط بین وضعیت تحصیلی پرستاران با افسردگی آنان است. شاید این نتیجه به دلیل میزان درآمد و حقوق بیشتر پرستاران دارای مدرک بالاتر باشد. علاوه بر این، به احتمال زیاد سطح اطلاعات بالاتر به افراد امکان تجزیه و تحلیل مناسب موقعیت استرس زا را می دهد و همین امر در کاهش میزان افسردگی و افکار خودکشی در آنان نقش دارد.