روایت «نشخوار» از دغدغه «بازیگر شدن»

 نویسنده و کارگردان نمایش «نشخوار» با اشاره به شکل‌گیری این اثر نمایشی از لزوم حضور نسل جوان در تئاتر ایران و ورود جریان‌های نو به این حوزه گفت.
محمدحسین اثنی‌عشری نویسنده و کارگردان نمایش «نشخوار» که این روزها در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است درباره اجرای این اثر نمایشی گفت: نمایش «نشخوار» با حمایت هومن سیدی و آموزشگاه آزاد بازیگری هشت میلیمتری، تولید و به اجرا رسیده است. این نمایش ۲۰ بازیگر دارد که هنرجوی همین آموزشگاه هستند. در ابتدا تصمیم داشتیم که داستان نمایش برگرفته از ذهنیات و دغدغه‌های همین هنرجویان باشد و هنرجویان از گذشته یا مشغولیات فکری‌شان بگویند تا با استفاده از اینها بتوانیم نمایشی متکی بر دغدغه بازیگرانش داشته باشیم.
وی ادامه داد: بر همین اساس روند کارگاهی را پیش گرفتیم و بر پایه آموخته‌هایمان در تئاتر وارد عمل شدیم اما پس از مدتی تمرین به نتایج دیگری رسیدیم که حاصلش شد نمایش «نشخوار» از این رو که دست گذاشتیم روی دغدغه همه این هنرجویان یعنی بازیگر شدن. هنرجویان تازه کار بودند و هدفم این بود که در ابتدا با تمرینات متفاوت، آن‌ها با این فضا بیشتر آشنا شوند و رشد پیدا کنند، پس تصمیم گرفتیم تا با خواندن رمان و نمایشنامه و همچنین گوش کردن به موسیقی و جمع‌آوری متریال به تحقق این موضوع کمک کنیم.
اثنی‌عشری متذکر شد: نگاه من این است که تئاتر هم مثل مجسمه‌سازی و نقاشی نیازمند متریالی برای تولید است و متریال تئاتر چیزی نیست جز حیطه گسترده ادبیات مثل داستان، شعر، ادبیات نمایشی. موسیقی هم بخش مهمی از این متریال را شامل می‌شود چرا که ابزار ساختن یک نمایش موادی مثل این‌هاست. کلیت این نمایش مواجه ۲ نسل از بازیگران تئاتر با یکدیگر است. شهر لامکان است و نام کاراکترها هم برگرفته از نمایشنامه‌های کلاسیک و امروزی هستند. مسئله مهم این بود تا از بدن بازیگران به مثابه ابزار و هر چیزی در صحنه اعم از دکور استفاده شود. بازیگران تبدیل به آکسسوار می‌شوند و دیوارهای صحنه را می‌سازند. پروسه رسیدن تمرین تا اجرای این نمایش، ۵ ماه طول کشید.
وی درباره حضور نسل جوان در تئاتر امروز عنوان کرد: هنر تئاتر نیاز به افراد جوان و جستجوگر دارد که نوآور باشند و همچنین با مطالعات گسترده خودشان، فکر به‌روزی داشته باشند که حضورشان باعث می‌شود ما اتفاقات تازه‌ای را در تئاتر ببینیم. جوان‌ها آدم‌های جریان‌سازی هستند و لازم است که به آنها بها داده شود تا وارد میدان شوند و بتوانند کار کنند. نسل نو در تئاتر، جریان نو می‌طلبد چرا که مخاطبانی با فکر و ایده‌آل‌هایی جدید دارد. مهم‌ترین نسلی که باید تأثیری روی آن گذاشته شود نسل جوان است و چه بهتر این جوانان باشند که بتوانند این تأثیرگذاری را ایجاد کنند. نسل جدید، زبان جدیدی دارد، پس نیاز به آدم‌هایی دارند که بتوانند با یکدیگر به زبان و فکر مشترکی برسند.
اثنی‌عشری درباره سختی‌های اجرای نمایش در شرایط بحران کرونا گفت: برای اجرای این نمایش در شرایط شیوع ویروس کرونا، بسیار دچار چالش بودیم که آیا این کار اخلاقی است یا خیر. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که سلامت روان کم اهمیت‌تر از سلامت جسم نیست و باید به این موضوع نیز توجه شود؛ چیزی که مدتی است همه از یاد برده‌اند و یا برای حفظ جان‌شان دچار وسواس فکری شده‌اند. نمایش «نشخوار» درونمایه‌های طنزی دارد که تماشاگر را با حالی خوب از سالن نمایش بدرقه می‌کند. خوشبختانه تا امروز برخلاف پیش بینی ما، استقبال مخاطبان بسیار رضایت‌بخش بوده است.
وی یادآور شد: یکی از دغدغه‌هایی که من در این کار دارم، دیده شدن بازیگرانی است که حداکثر انرژی و پتانسیل خود را می‌گذارند و تلاش شبانه روزی انجام می‌دهند. به نظر من باید کسانی که در حوزه حرفه‌ای‌تر کار می‌کنند یا تجربه بیشتری چه در مدیوم تئاتر چه سینما دارند، این نسل جدید بازیگرها را ببینند و از آنها در آثارشان استفاده کنند چرا که مخاطب از تکرار خسته می‌شود، خواهان تنوع است و دنبال چهره‌ها و بازی‌های جدید می‌گردد.