سیاست
مجید اختصاری - اقتصاد رفاه به شاخهای از علم اقتصاد اطلاق میشود که عهدهدار تبیین چیستی رفاه اجتماعی و چگونگی نائل شدن به آن است. از این منظر باید به این نکته توجه نمود که قلمرو اقتصاد رفاه نسبت به موضوع دولت رفاه متمایز است، هرچند اثر اقتصاد رفاه را بر ادبیات موضوع دولت رفاه نمیتوان نادیده انگاشت. همچنین اقتصاد رفاه نسبت به مجموعه مباحثی که در ذیل عنوان کلیتر رفاه صورت گرفته است، خاصتر است و درواقع بهمثابه شاخهای از علم اقتصاد متجلی شده است. رفاه ، توانایی یک فرد ، گروه یا ملت برای فراهم آوردن خوشبختی ، امنیت و تولید محصولات مناسب است که مردم را قادر می سازد بر اساس تعاریف خاص خودشان ، خوب زندگی کنند. رفاه کمک می کند تا جایی در دل و فکر مردم باز شود تا آنها بر اساس اولویت های مدنظرشان به یک زندگی سالم و معنوی دست یابند دیگر هر روزه نگران آنچه که برای حیاتشان الزامیست نباشند. ما می توانیم رفاه را هم به عنوان یک جریان و هم به عنوان یک موجودی مد نظر قرار دهیم . بسیاری از اقتصاددانان آن را جریان یک درآمد می دانند ، یعنی توانایی انسان برای خرید مجموعه ای از کالاها یا دستیابی به ارزشهای خلق شده توسط دیگران. ما از ایده ای گسترده درباره درآمد استفاده می نماییم که «قدرت خرید» نامیده می شود. حتمالا بارها در اخبار شنیدهاید که کشورمان در شاخصهای مختلف در سطح جهانی و منطقهای دارای رتبههای متفاوتی است. یکی از مسائل مهمی که با توجه به آن کشورها رتبهبندی میشوند، رفاه است. رفاه را شاید بتوان هدفِ غایی هر اقتصاد و یا بهصورت کلیتر هدف غایی نوعِ بشر دانست. انسانها از بدو پیدایش به دنبال سعادت بودهاند و شاید مصداق سعادتمندی در دنیای امروزِ ما را تا حدی بتوان با رفاه توضیح داد. موسسه لگاتوم شاخصی به نام شاخص لگاتوم را برای اندازهگیری سطح رفاه کشورها دارد. این شاخص بهجز تولید ناخالص داخلی عوامل دیگر چون سرمایه اجتماعی، سلامتی، آزادی سیاسی و کیفیت کلی زندگی را نیز در نظر میگیرد. این شاخص به ما میگوید که مرفهترین کشورها لزوما آنهایی نیستند که تولید ناخالص داخلی بالایی دارند، بلکه کشورهایی هستند که شهروندانشان آزاد، شاد و سالمند. این دقیقا همان چیزی است که احساس رضایتمندی، خوشبختی و سعادت را در فرد شکل میدهد. نکته کلیدی این است که سیاستگذارانی که سیاستها و اقداماتشان در راستای تبدیل کردنِ شهروندان به انسانهایی شاد، سرزنده و خوشبخت قرار دارد، علاوه بر تشکیل یک جامعه سالم و پویا در حال کاهش دادن هزینههای اجتماعی و قرار گرفتن شاخصهای اقتصادی در روندی مثبت و رو به رشد هستند. چراکه جامعهای که تعاملات انسانها در آن برنده و تیز باشد، بهطورقطع با هزینههای بالایی دستبهگریبان است. در طول زندگی با واژه ها و کلماتی برخورد می کنیم که تنها یک معنی و مفهوم در کتاب لغات برای آنها تعریف شده اما در زندگی امروزی معانی و مفاهیم متعددی می یابند که این تعدد مفاهیم با توجه به موقعیت هر فرد معنی پیدا می کند. واژه «رفاه» از آن دسته کلمات و واژگانی است که در ادبیات فارسی یک معنا برای آن تعریف شده اما وقتی نمود عینی همین واژه را در سطح جامعه جستجو می کنیم می بینیم که دهها و بلکه صدها و هزاران معنا و مفهوم می یابد. برخی در همین تهران خودمان با حقوق ماهانه 250 هزار تومان و داشتن چهار سر عائله زندگی می کنند و وقتی از آنان می پرسی از زندگی ات راضی هستی؟ با مناعت طبع جواب می دهد : خدا را شکر... . عده ای دیگر هم هستند که این مقدار پول تنها خرج یک روز از زندگی آنان است و چه بسا بیشتر از این پولها را هم خرج می کنند ولی احساسشان این است که هنوز در رفاه کامل به سر نمی برند! همین تفاوت دیدگاهها و عقاید است که باعث شده نتوان برای واژه رفاه یک معنا و مفهوم واحد را تعریف کرد که اقشار مختلف جامعه را در بر بگیرد. در واقع، برای پی بردن به معنا و مفهوم واقعی رفاه در جامعه می بایست آنچه را می بینی باور کنی تا پی به مفهوم رفاه ببری. الکاظمی از تکمیل توافق اتصال خطوط ریلی ایران و عراق خبر داد نخست وزیر عراق گفت که توافق اتصال راه آهن ایران با کشورش تکمیل شده است و این خط ریلی عراق را به چین متصل می کند. به گزارش السومریه نیوز، مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق در بازدید از مقر وزارت خارجه این کشور از کادر این وزارتخانه درخصوص برگزاری موفقیت آمیز مراسم استقبال از پاپ فرانسیس تقدیر و تشکر کرد. وی دیپلماسی و فاصله گرفتن از جنگ را تنها راه خارج شدن از نزاع و درگیری توصیف کرد و گفت راه دیگر به جنگ های دیوانه وار و ویرانی هایی ختم می شود که عراق دهه ها گرفتار آن بود. نخست وزیر عراق همچنین از تکمیل توافق اتصال راه آهن عراق و ایران که منجر به اتصال خط ریلی عراق به شمال چین می شود، خبر داد و گفت که این طرح فرصت های اقتصادی گسترده ای پیش روی عراق قرار خواهد داد. الکاظمی تاکید کرد که عراق توانست با تقویت دیپلماسی، گفت وگوهای راهبردی با آمریکا را فعال کند و تعامل با آمریکا را از وضعیت نظامی به اقتصادی و فرهنگی و دیپلماتیک تبدیل کند و تعداد نیروهای خارجی در خاک خود را 60 درصد کاهش دهد.