جامعه
یک روانشناس با اشاره به اهمیت برقراری روابط موثر میان زوجین و والدین و فرزندان به ویژه در شرایط پاندمی کووید ۱۹، مطرح کرد: در شرایط فعلی که فرزندان و زوجین بیشتر در خانه و در کنار هم هستند به دلیل نداشتن مهارت ارتباط موثر گاها اختلافات خانوادگی نیز افزایش یافته است. از این رو شناخت روحیات، احساسات، رفتار و انتظار رفتار خود و ارتقای مهارتهای موثر از جمله اصلیترین مولفههای مورد نیاز خانوادهها در شرایط فعلی است. گوهر یسنا انزانی اظهار کرد: در شرایط فعلی که زوجین و فرزندان اوقات بیشتری را با یکدیگر سپری میکنند نداشتن ارتباط موثر خود را بیشتر نشان میدهد. گاها به دلیل اختلاف نظرهایی زوجین شروع به مقابله با نظرات هم میکنند و در پی این هستند که خواسته خود را اجرایی کنند در حالی که همه افراد مثل هم فکر نمیکنند و بسیاری از تعارضات و اختلافات از آنجایی آغاز میشود که زوجین دیدگاه متفاوتی نسبت به یک موضوع دارند. این روانشناس ادامه داد: هر کدام از زوجین منحصر به فرد است و دیدگاه و رفتار و عقیده خاص خود را دارد. همچنین زن و شوهر باید این نکته را بدانند که ایجاد اختلاف نظر منجر به تشویق تغییر و یادگیری مهارت جدید در برقراری ارتباط میشود و با کمک حل مسئله میتوان اختلاف نظرها را به شکل متناسبی حل کرد. وی همچنین معتقد است که گاهی اختلاف نظر منجر به شادی و تفریح و تنوع در زندگی میشود. اختلاف نظر قسمت جدایی ناپذیر اختلاف است، زوجین نباید خواستههای خود را رد کنند اما باید بدانند راه حل اختلاف حل مسئله است. مذاکرهای سالم است که حس برندگی را هم در خانم و هم در آقا ایجاد کند. انزانی ادامه داد: مهارت ارتباط موثر مهمترین عوامل سلامت و بهداشت روان است، امروزه بسیاری از مشکلات در حیطه قلمرو انسانها است و بزرگترین درماندگی انسان ناتوانی در دستیابی به همکاری و تفاهم با دیگران است، فقدان مهارت در ارتباط مشکل تمام افراد و میتواند عامل شکست و ناکامی باشد. به گفته این روانشناس، ارتباط موثر رمز موفقیت بسیاری از انسانها در جنبههای مختلف اجتماعی، تحصیلی، زناشویی، تربیت فرزندان، زندگی شغلی و حرفهای و عاملی موثری در پیشرفت هر فرد است. عدم برقراری ارتباط موثر از مهمترین عوامل ایجاد حالت عصبانی و اختلالات روانی و رفتاری است. ارتباط در شکل کلامی و غیر کلامی شکل میگیرد و ارتباط موثر از قدیمی ترین دستاوردهای بشر است. انزانی تصریح کرد: ارتباط از برخورد چهره به چهره آغاز و پیامد آن صحبتهای دلنشین در جهت نزدیک تر شدن دو طرف به یکدیگر است. چگونگی گفتارها، در یک مسیر قرار گرفتن اندیشهها، منجر به ظهور اندوختههای درونی فرد میشود بنابراین خواستههای درونی افراد قوت میگیرد و کشش احساسی بیشتر میشود، اعتماد بین یکدیگر، همکاری و تبادل نظر و احترام نیز افزایش مییابد.