مردم برای مرمت طاق کسری، کارزار راه انداختند

 اواسط دی ماه خبر رسید که برای دومین‌بار بخش‌هایی از طاق کسری فرو ریخت، خبری که هشدارش را متولیان میراث فرهنگی عراق در طول کمتر از ۱۰ سال گذشته بیش از دو بار داده بودند و حتی دو بار از متولیان میراث فرهنگی ایران خواسته بودند تا برای مرمت این بنای تاریخی به آن‌ها کمک کنند.
آخرین درخواست متولیان میراث فرهنگی عراق برای ترمیم طاق کسری؛ به یکم تیر سال گذشته برمی‌گردد؛ در جلسه‌ای که ولی تیموری - معاون گردشگری میراث فرهنگی - به عنوان نماینده سازمان وقتِ میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران در نشست با هیات عراق و معاون گردشگری این کشور حضور داشت و بعد از برگزاری نشست، درباره پیگیری پیشنهاد قبلی عراق درباره مرمت «ایوان مدائن» (طاق کسری) و قبرستان «وادی‌السلام» اظهار کرد: ایران برای مرمت این آثار باستانی قبلا هم اعلام آمادگی کرده بود، اما شرط آن‌، تامین هزینه‌های متخصصان ایرانی از سوی عراق است که اگر این شرایط از سوی آن‌ها فراهم شود، ایران در این‌باره اقدام خواهد کرد.
اما ۲۳ ماه بعد یعنی در اواسط دی ماه امسال، این‌بار خود طاق کسری سعی کرد با رها کردن بخشی از بار سنگینی که به دوش داشت، هشدارها را به سمت وضعیت نامطلوبش سوق دهد.
حالا کارزاری مردمی برای نجاتِ طاق کسرایِ بی‌دفاع راه افتاده؛ بنایی تاریخی و بسیار مهم در تاریخ کشورمان که تصاویر نشان می‌دهند چند سالی است فضای اطراف آن و حتی فضای خالی زیر طاق، آن به زمین فوتبال کودکان عراقی تبدیل شده است.
کارزار مردمی درخواست مرمت فوری و نجات طاق کسری در جنوب بغداد، خطاب به علی‌اصغر مونسان - وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی - که از ۱۷ دی جمع‌آوری امضای آن آغاز شده و قرار است تا ۱۷ بهمن ادامه داشته باشد، تا کنون بیش از ۳۰۰۰ امضا جمع کرده است.
در متن این نامه خطاب به مونسان آمده است: «خبر بسیار کوتاه و تلخ بود: «بخش دیگری از طاق کسری فرو ریخت.”
تاق تمدن و هویت ایرانی، در حالی نفس‌های پایانی خود را می‌کشد که از همیشه بی‌پناه‌تر مانده و شاید این فرو ریختن‌های سالانه‌اش، فریادهای آخر مادر درمانده‌ایست به سوی فرزندان فراموش‌کارش. محلی که روزی دل ایرانشهر نام داشت و خسرو در آن به دادگستری می‌پرداخت، هم‌اکنون به زمین بازی کودکان تبدیل شده و ما به عنوان وارثان آن تمدن صرفاً به نظاره نشسته‌ایم. ملت ایران از جنابعالی و سایر مسئولان مربوطه درخواست دارد که بدون کوچک‌ترین معطلی، این میراث کهن را نجات دهید.»