صفحه اول
صدای ورق‌خوردن قانون در میانه مهر ۱۴۰۴، بازنشستگی را برای بخشی از جامعه ایران از مسیر پیش‌بینی‌شده جلوتر انداخته؛ قانونی که سن پایان کار را کوتاه‌تر کرده و تعاریف تازه‌ای برای بازنشستگی پیش از موعد نوشته است. قانون بازنشستگی 1404 حالا بر میز اجرای دستگاه‌های بیمه‌ای و اداری کشور نشسته است. سندی که پس از ماه‌ها بحث و بررسی، چارچوب سابق را تغییر داده و پایان کار را زودتر از انتظار برای گروهی از شاغلان رقم زده است. در متن این قانون، سه تغییر مهم به وضوح دیده می‌شود: ۱- کاهش سن بازنشستگی برای مشاغل سخت و زیان‌آور: بسته به شدت ریسک و شرایط محیط کار، این کاهش بین دو تا پنج سال نسبت به سقف قبلی اعمال شده است. به این ترتیب، سقف سن بازنشستگی مردان در این مشاغل می‌تواند از ۶۰ سال به ۵۵ یا ۵۸ سال برسد و سقف زنان از ۵۵ سال به ۵۰ یا ۵۳ سال کاهش یابد. البته مشروط به داشتن سابقه معتبر انجام کار در همان حوزه. ۲- کاهش حداقل سابقه پرداخت حق بیمه: حداقل سابقه پرداخت برای برخی گروه‌های مشمول از ۳۰ سال به ۲۵ سال کاهش یافته است. این تغییر عملا به معنای شروع دریافت مستمری پنج سال زودتر از پیش‌بینی‌های قبلی است. موضوعی که کارشناسان را با پرسش‌هایی درباره توان مالی صندوق‌ها برای پوشش دوره طولانی‌تر پرداخت‌ها مواجه کرده است.