گریز از تورم

 مهرسام مظفر- تورم به عنوان یک مالیات غیر مستقیم از مردم در نظر گرفته می شود. تاثیر منفی آن را بیشتر قشر فقیر جامعه احساس می کنند. به عبارت دیگر، کمترین هزینه آن بر دوش ثروتمندان جامعه است. به زبان ساده تر، تورم به عنوان مالیات غیر مستقیمی تعریف می شود که بخش زیادی از آن را باید قشر کارگر و فقیر جامعه پرداخت کنند. این امر به نفع قشر مرفه جامعه تمام می شود. با افزایش تقاضای پولی برای یک محصول نسبت به تولید، تورم ایجاد می شود.
تورم باعث می شود تا قیمت کالاهای اساسی به میزان قابل توجهی افزایش یابد. به عبارت دیگر، مردم باید برای خرید کالاهای مورد نیاز خود بیشتر هزینه کنند. این افزایش قیمت بر اقشار پایین و متوسط جامعه فشار وارد می کند. در بسیاری ازنظریه ها، تورم به عنوان افزایش قیمت و برگشت ناپذیری آن تعریف می شود. بسیاری از اقتصاددان ها معتقدند که تورم را می توان با برابری رشد دستمزدها با رشد بهره وری در اقتصاد مهار کرد. البته، مهار تورم به این سادگی امکان پذیر نیست. با این وجود، عدم کنترل تورم موجب فروپاشی اقتصاد هر جامعه می شود.
حمایت از بخش خصوصی همواره به عنوان یک راهکار کلیدی برای مهار تورم و بهبود شرایط اقتصادی عنوان می شود. اساس خصوصی سازی شرکت های دولتی، کوچک کردن دولت است. کوچک سازی دولت موجب کاهش هزینه ها می شود. به این ترتیب، حجم نقدینگی و فشارهای تورمی نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. خصوصی سازی تنها با تغییر شرایط حاکم بر شرکت های دولتی امکان پذیر است. در چنین شرایطی، بنگاه های اقتصادی خاصیت ضد تورمی خواهند داشت.
قرار دادن کالاهای سرمایه ای در اختیار مردم، یکی از کارآمدترین روش های جمع آوری نقدینگی به حساب می آید. این کار نیاز به پیش پرداخت مناسب دارد. این راهکار نه تنها نقش مهمی در مهار تورم دارد بلکه موجب افزایش درآمد و کاهش نرخ بیکاری نیز می شود. به طور کلی، جمع آوری نقدینگی به هر طریقی با کاهش تورم همراه است.   
فروش اوراق مشارکت از اصلی ترین روش های مقابله با تورم در نظر گرفته می شود. در سال های اخیر، بانک مرکزی از این روش برای مهار تورم استفاده کرده است. با این وجود، سود حاصل از فروش اوراق مشارکت باید جاذبه لازم برای جمع آوری نقدینگی را ایجاد کند. در حال حاضر، نمی توان گفت این سود و مدت زمان پرداخت آن در شرایط مطلوبی به سر می برند.
برخلاف تصور عموم، کاهش نرخ بهره بانکی به هیچ عنوان راهکار مناسبی برای مهار تورم نیست. کاهش نرخ بهره بانکی باید بعد از کاهش نرخ تورم انجام شود. کشور فعلاً در چنین شرایطی به سر نمی برد. به همین دلیل است که بانک مرکزی پیشنهاد می کند تا سود سپرده های سرمایه گذاری به صورت رقابتی تعیین شود. البته، سقف رقابت بانک ها توسط بانک مرکزی تا 20 درصد انتخاب شده است.
امروزه، بسیاری از بنگاه های اقتصادی کوچک و بزرگ کشور با سرمایه های مردمی به چرخه تولید ر می گردند. به عبارت دیگر، بنگاه های اقتصادی از سرمایه های سرگردان مردم با سود توافقی برای بقای خود استفاده می کنند. البته، اعتمادسازی بین بنگاه های اقتصادی و مردم توسط دولت و سیستم بانکی انجام می شود.
یکی دیگر از روش های بلندمدت مهار تورم، توسعه و گسترش زیرساخت تولیدات خانگی است. به عبارت دیگر، مردم می توانند از نقدینگی خود در جهت ساخت ماشین آلات کوچک یا تولید مواد اولیه مورد نیاز واحدهای تولید استفاده کنند. این راهکار نه تنها تورم را مهار می کند بلکه بر اشتغال زایی نیز تاثیرگذار است. از دیگر مزایای این روش می توان به کاهش نرخ بیکاری، توزیع درآمد و اشتغال با هدایت نقدینگی به چرخه تولید اشاره کرد.
جذب سرمایه گذار خارجی می تواند رشد و رونق اقتصادی را با خود به همراه داشته باشد. بنگاه های اقتصادی بزرگ با جذب سرمایه گذاران خارجی، نقش مهمی در مهار تورم ایفا می کنند. سرمایه گذاری مشارکتی و جذب سرمایه گذاران خارجی باعث می شود تا نقدینگی در چرخه تولید بکار رود.