بوشهر، بندری با طنین فرهنگ

  رضا واثق  در دل جنوب ایران، جایی که نخل‌های سربرافراشته در برابر آفتاب می‌رقصند و نسیم‌های شرجیِ خلیج فارس از لابه‌لای کوچه‌های قدیمی عبور می‌کنند، شهری آرمیده است که تنها یک بندر تجاری یا جغرافیای اقتصادی نیست؛ بوشهر، شهری‌ است که با فرهنگ تنفس می‌کند، با موسیقی می‌تپد، و با آیین‌های مردمی، خاطراتش را زنده نگه می‌دارد. بوشهر را نمی‌توان صرفاً در قاب اسکله‌ها و کشتی‌ها تعریف کرد. این شهر، با پیشینه‌ای غنی در موسیقی نواحی، هنرهای آیینی، ادبیات شفاهی، و سنت‌های بومی، گنجینه‌ای زنده از فرهنگ جنوب است. صدای نی‌انبان که در هوای گرگ‌ومیش غروب طنین می‌اندازد، آوازهای محلی که بر جان می‌نشینند، رقص‌های آیینی که نسل به نسل منتقل شده‌اند، و روایت‌های کهنِ مادران و پدرانِ ساحل‌نشین، همه نشانه‌هایی‌ است از روح فرهنگی بوشهر که هنوز زنده است. بوشهرِ امروز بیش از همیشه، نیاز به پاسداشت فرهنگ در خانه‌ی خودش دارد، سال‌هاست هنرمندان بوشهری، بی‌هیاهو و بی‌ادعا، در خلوت خود هنر می‌آفریدند و بسیاری از آن‌ها، در نبود حمایت‌های کافی، در سکوت به فراموشی سپرده می‌شدند. اما خوشبختانه، در ماه‌های اخیر و با تغییر در مدیریت فرهنگ و‌ هنر استان، نسیمی تازه در فضای فرهنگی بوشهر وزیدن گرفته است،رویکرد جدید، مبتنی بر توجه جدی‌تر به نیازهای هنرمندان، احیای ظرفیت‌های فرهنگی و حمایت عملی از گروه‌های هنری‌ است؛ از موسیقی بومی گرفته تا نمایش و پژوهش‌های فرهنگی استان. این تغییر نگاه، روزنه‌ای از امید گشوده است تا هنرمندان، این بار نه در انزوا، که در همراهی و همدلی با نهادهای فرهنگی، بتوانند صدای اصیل این سرزمین را رساتر از همیشه به گوش برسانند. جامعه‌ ی فرهنگ و هنر بوشهر، نه تنها حافظ گذشته است، بلکه توان آن را دارد که آینده‌ای الهام‌بخش برای این شهر بساز. هنری که از دل مردم برمی‌خیزد، توانایی آن را دارد که هویت را بازتعریف کند، گردشگری فرهنگی را رونق بخشد، و حتی اقتصاد محلی را دگرگون کند. اما این پتانسیل، بدون زیرساخت‌های فرهنگی، حمایت مالی و معنوی، و همراهی رسانه‌ها، در خاموشی فرو خواهد رفت. اکنون زمان آن فرا رسیده که مسئولان فرهنگی، شوراهای شهری، نهادهای دولتی و بخش خصوصی، سهم خود را در روشن نگاه داشتن چراغ فرهنگ بوشهر ایفا کنند.این حمایت می‌تواند در قالب برگزاری و پشتیبانی از جشنواره‌های محلی، اختصاص بودجه به گروه‌ها و پروژه‌های هنری، فراهم‌ کردن فضاهای تمرین و نمایش، ثبت و انتشار آثار بومی، و مهم‌تر از همه، اعتماد به ظرفیت‌های انسانی فرزندان این خاک باشد. بوشهر، بندری است با طنین فرهنگ؛ طنینِ تاریخی که از دیروز تا امروز شنیده شده، و اگر باورش کنیم، تا فردا نیز طنین‌انداز خواهد شد. باید صدای این فرهنگ را بلندتر کنیم؛ نه فقط برای شنیدن بلکه،برای ساختن شهری که فرهنگ در آن نه تنها زنده است، بلکه جاری‌ست.