صفحه اول
صبح روز بعد از اعلام رسمی نتایج، خیابان‌های مناطقی چون الغبیری، حارة حریک و الوردانیه شاهد شور و شعف مردمی بود؛ صحنه‌هایی که تنها یک معنا داشت: پیروزی فهرست‌های مقاومت در برابر کمپین‌هایی که ماه‌ها پیش با پشتیبانی مالی و تبلیغاتی خارجی کلید خورده بودند. وزارت کشور لبنان میزان مشارکت را ۴۴.۵۹٪ اعلام کرد؛ رقمی که در فضای سنگین ناامیدی عمومی، خود نوعی اعلام حضور مجدد شهروندان لبنانی در سیاست محلی است. برخلاف پیش‌بینی‌های رسانه‌های معارض، این مشارکت نه‌تنها پایین نبود بلکه به‌ویژه در مناطقی با رقابت جدی، بسیار فعالانه رخ داد. مردم به صندوق رأی رفتند تا روایت خود را در برابر آنچه «مهندسی افکار عمومی» خوانده می‌شود، تثبیت کنند. افول توهم جریان جدید شیعی یکی از اهداف پنهان اما مهم این رقابت‌ها، تست اجتماعی پروژه موسوم به «جریان شیعی جدید» بود؛ جریانی با تکیه بر چهره‌های تکنوکرات و حمایت رسانه‌ای ویژه، که در رقابت با حزب‌الله و امل وارد میدان شد. این گروه‌ها، در حوزه‌هایی مانند الغبیری و حارة حریک، حتی برای تصاحب یک کرسی نیز ناکام ماندند و تنها حدود ۳۰۰ رأی کسب کردند. تحلیلگران لبنانی معتقدند این شکست صرفاً انتخاباتی نبود، بلکه نوعی اعلام شکست استراتژی جایگزین‌سازی اجتماعی و عبور از گفتمان مقاومت است. صندوق‌های رأی، بار دیگر مهر تایید بر پیوند عمیق اجتماعی حزب‌الله و مردم زدند. فالانژها در مسیر بن‌بست از سوی دیگر، لیست‌های مقاومت در رقابت با «قوات لبنانی» ــ بازوی سیاسی فالانژها ــ نیز به نتایج خیره‌کننده‌ای دست یافتند. در مناطقی چون الجیه، فدار و بشتلیده، این رقابت‌ها بیش از آنکه انتخاباتی باشند، بازتاب تقابل دو گفتمان بودند: یکی مبتنی بر مقاومت و عدالت اجتماعی، و دیگری متکی به بازسازی سیاسی با کمک بازیگران خارجی. شکست کامل قوات در این مواجهه‌ها، پیام واضحی دارد: جامعه لبنانی هنوز با ایده مقاومت همدل است و پروژه‌های سیاسی فاقد پایگاه مردمی، قادر به خلق مشروعیت جدید نیستند. این شکست، آن‌هم در انتخاباتی محلی، زنگ هشداری است برای محافلی که خواستار خلع سلاح مقاومت‌اند. زمان همبستگی است، نه تقابل در کنار همه تحلیل‌های راهبردی و امنیتی، یک پیام در دل این نتایج نهفته است که نباید نادیده گرفته شود: مردم لبنان، فارغ از اختلافات، نیاز به ثبات، خدمات، و انسجام دارند. رأی مردم به مقاومت، تنها بیان اعتماد سیاسی نبود، بلکه نشانه‌ای از ناامیدی از پروژه‌های بیرونی و عطش به امنیت اجتماعی و خدماتی واقعی بود. اکنون که مرحله اول انتخابات با موفقیت به پایان رسیده، مسئولیت همه نیروهای سیاسی ــ چه پیروز و چه مغلوب ــ روشن است: تقابل را به گفت‌وگو، و صف‌آرایی را به هم‌افزایی تبدیل کنند. لبنان تنها در سایه همبستگی و پرهیز از شکاف‌های فرقه‌ای است که می‌تواند مسیر بازسازی خود را بازیابد.