صفحه اول
حمید روحی نیا-حضرت آیتالله خامنهای همواره بر اهمیت صنعت هستهای کشور تأکید داشته و این صنعت را به عنوان یکی از مؤلّفههای اساسی و مهمّ اعتبار کشور؛ همچنین مایه قوّت، قدرت و توسعه آن برشمردهاند. رهبر انقلاب اسلامی در دیدار دانشمندان، متخصصان، کارشناسان و مسئولان صنعت هستهای کشور فرمودند: «این صنعت، هم از لحاظ پیشرفت کشور و تواناییهای کشور در عرصههای فنّی، اقتصادی، سلامت و غیره که به کشور آبرو میبخشد و زندگی را برای مردم بهتر میکند دارای اهمّیّت است، هم از جهت وزن سیاسی جهانی و بینالمللی برای کشور؛ یعنی وقتی که شما در بخشهای مختلف این صنعت پیشرفت دارید و دارید کار انجام میدهید و گرهگشایی میکنید، مراکز اطّلاعاتی جهان و بسیاری از سیاستمداران دنیا و شاید خیلی از دانشمندان و اهل مطالعه میفهمند و این برای کشور آبرو است؛ پس پیشرفت این صنعت از لحاظ بینالمللی و از لحاظ وزن و جایگاه و آبروی ملّی هم دارای اهمّیّت است. این، دو جهت. جهت سوّم از لحاظ روحیهی اعتماد به نفْس ملّی است...زیرساختهای موجودِ صنعتیِ هستهای دست نخورد. در طول این سالها مدیران و مسئولان و فعّالانِ این صنعت کارهای مهمّی انجام دادهاند، زیرساختهای مهمّی را ایجاد کردهاند. ممکن است در یک زمینههایی بخواهید توافقهایی بکنید؛ عیب ندارد، توافق کنید، امّا زیرساختها دست نخورد، اینها خراب نشود، اینها محصول زحمت دیگران است.» عراقچی در صفحه شخصی خود در شبکه «ایکس» نوشت:» ایران به عنوان یکی از امضاکنندگان موسس معاهده انپیتی، کاملا حق داشتن چرخه کامل سوخت هستهای را دارد. علاوه بر این، چندین عضو انپیتی وجود دارند که اورانیوم را غنیسازی میکنند در حالی که سلاحهای هستهای را هم کاملا رد میکنند. این باشگاه به غیر از ایران شامل چند کشور آسیایی، اروپایی و آمریکای جنوبی نیز میشود.» انرژی هستهای حق مسلم ماست، چون:برخی كشورهای جهان از آن استفاده میكنند و از آن منافع بیشمار اقتصادی میگیرند. چون كشورهای كوچكتر نظیر همین پاكستان و كرهی شمالی با آن عقبماندگی خاص خود نیز اجازه یافتند كه نه تنها از آن استفاده كنند بلكه سلاح هستهای بسازند و جیك آژانس اتمی و سازمان ملل هم درنیامد و این همه هیاهوی تبلیغاتی علیه آنان نیز صورت نگرفت. چون علاوه بر ایران، برخی كشورها نیز مخفیانه دنبال آن هستند اما این ایران است كه سیبل هدف نظام استیلای جهانی قرار گرفته است. همانگونه كه صدام از سه دهه پیش دنبال آن بود و تقریباً هم موفق شد. چون برای بسیاری از فنآوریهای برتر نظیر پزشكی هستهای و بسیاری رشتههای صنعتی نوین و تولید انرژی به آن نیازمندیم. چون كشورها را از برخی وابستگیهای صنعتی و علمی به كشورهای بزرگ در این زمینه خودكفا میكند و جلوگیری از دستیابی به دانش مغایر با آزادی است. چون برای نسلهای آینده میتوان آن را جایگزین سوختهای فسیلی كرد.چون در یك جهان مدعی برابری كه اعضایش ملل متحد نامیده میشوند باید همه حق دسترسی به دانش همگانی و فنآوریهای برتر صلحآمیز را داشته باشند و آژانس حكام هم با توجه به جایگاه بد ایران در نظام بینالملل، از این نظر زور میگویند و پاسخ به زورگویی هم مسلماً ایستادگی است. چون در این موارد جهان غرب به ویژه آمریكا یا از حربهی تهدید و مداخلهی نظامی استفاده میكنند یا از تحریمهای اقتصادی كه در هر دو صورت همیشه ضررهای آن متوجه مردم ایران بوده است و این ستم نظام استیلای جهانی است كه به صورت مستقیم و غیرمستقیم ملتهای مختلف را به خاطر سیاستها و منافع سرمایهداری از دانش روز محروم میكند. ورود جمهوری اسلامی ایران به حوزه فناوریهای نوین یعنی ورود به منطقه ممنوعه؛ یعنی به همین میزان که تنشها برای بحث هستهای ایران وجود دارد برای موضوع فضایی هم وجود دارد. به همین میزان نیز برای سایر علوم قدرتساز وجود دارد.اگر میخواهیم کشور را رشد دهیم و متناسب شان و منزلت مردم اقدام کنیم، باید بتوانیم در مرز دانش حرکت کنیم. استعدادهای بیشماری در کشور داریم که اگر حکومت در حوزههای دانش سرمایه گذاری نکند این نیروهای با استعداد نمیتوانند فرصت فعالیت داشته باشند. صنعت هستهای، ایران را جزو پنج کشور اول دنیا در خیلی از رشتهها و سرفصلهای هستهای قرار داده است. امروز در تولید آب سنگین و با کیفیتی که حاصل تحقیقات دانشمندان کشور است و هیچ کمکی از خارج دریافت نکردیم، به لحاظ کیفیت و خلوص آب سنگین در صدر فهرست قرار داریم و در عرضه و صادرات آب سنگین در بازار جهانی توانستهایم سهمی برای خود داشته باشیم.از تولید آب سنگین میتوان به تولید بسیاری دیگر از محصولات در حوزههای مختلف از جمله در حوزه میکروالکترونیک و تولید برخی داروهای جدید دست یافت.