انرژی
استاد دانشکده کشاورزی و معاون پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز با اشاره به مصرف بی‌رویه آب در مصارف کشاورزی و عدم کنترل و مدیریت آبیاری اظهار کرد: برای گذر از چالش و بحران کم‌آبی نیاز به یک مدیریت شایسته، اصولی و کارآمد داریم. حمیدرضا پورقاسمی با اشاره به هشدارهای داده شده برای مدیریت مصرف آب در بخش خانگی، کشاورزی و صنعتی اظهار کرد: منابع آب و امنیت غذایی به یکدیگر مرتبط هستند اما این منابع در سطح کشور شرایط مناسبی ندارند و مدیران و مسئولان باید برای این مشکل چاره‌ای بیندیشند. یک مدیریت کارآمد می‌تواند در زمینه چالش‌ها، مشکلات و تنش‌ها کمک کند تا به هدف مورد نظر رسید. وی یکی از راهکارهای مدیریت آب را جدا کردن آب شرب از آب شست‌وشو، استحمام، مصارف کشاورزی و صنعتی دانست و افزود: این یک واقعیت است که عمده منابع آبی در ساختمان برای شستشو و استحمام استفاده می‌شود. کشورهای دیگر دنیا با تصفیه فاضلاب و ورود آن به چرخه استفاده مجدد، مشکلات کم‌آبی را کنترل می‌کنند. این موارد می‌تواند به عنوان شیوه‌های مدیریت مطرح شود اما به شرطی که یک از اراده قوی و محکم وجود داشته باشد تا بتوانیم حداکثر مدیریت اصولی را در مورد مصرف آب داشته باشیم. استاد دانشکده کشاورزی و معاون پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز بیان کرد: کشور ما در رده کشورهای خشک و نیمه‌خشک دنیا قرار دارد. وقتی بیلان آبی را درنظر می‌گیریم، متوسط بارش سالانه ایران در درازمدت حدود ۲۵۰ میلی‌متر و تقریباً یک سوم متوسط دنیا است. وی با بیان این‌که در نقطه مقابل بارش، بحث تبخیر و تعرق وجود دارد که متوسط دنیا حدود ۷۰۰ تا ۷۵۰ میلی‌متر و در ایران حدود ۲۰۰۰ میلی‌متر است، گفت: میزان بارش در کشور ایران یک سوم متوسط دنیا و میزان تعرق و تبخیر سه برابر متوسط دنیا است. عضو هیأت علمی بخش علوم خاک دانشگاه شیراز دانشکده کشاورزی با تصریح این‌که تغییرات زمانی و مکانی بارش در کشور ما شرایط یکسانی ندارد، افزود: به لحاظ تغییرات مکانی قسمت اعظم بارش در سه استان شمالی کشور است، به لحاظ تغییرات زمانی نیز عمده بارش در فصل پاییز و زمستان رخ می‌دهد. از کل بارشی که دریافت می‌کنیم حدود ۷۰ درصد صرف تبخیر و تعرق می‌شود و تقریباً حدود ۱۴ تا ۱۵ درصد از منابع آب را استفاده می‌کنیم، اما با روش‌های موجود می‌توان از بقیه منابع نیز بهره کافی برد. پورقاسمی ادامه داد: بیش از ۹۳ درصد منابع آبی کشور در بحث کشاورزی، حدود چهار الی پنج درصد در حوزه صنعت و حدود دو درصد در مصارف شهری استفاده می‌شود.