قاچاق نفس صنعت نساجی
و پوشاک ایران را بریده است
عضو اتاق بازرگانی اصفهان گفت: مبادی بی‌دروپیکر هفت‌گانه قانونی در کنار قاچاق غیرقانونی، نفس صنعت نساجی و پوشاک ایران را بریده است، بعد از کرونا مرجوعی‌های پوشاک بازار آمریکا و اروپا یا خارج از فصل‌های آنها بیشتر به شکل قاچاق وارد کشور می‌شود و با تبلیغات وسیع مجازی به‌سرعت به فروش می‌رسد.
حبیب‌اله شاه کرمی رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات نساجی استان و عضو اتاق بازرگانی اصفهان در یادداشتی نوشت: به دلیل افت سریع حجم بازار پوشاک ایران یا همان رشد منفی بازار پوشاک ایران و شفاف نبودن آمار ارقام ورودی به کشور، تخمین واردات پارچه و پوشاک از روش سنجش مصرف خانوار و محاسبه تولید داخل به دست می‌آید.
از آنجا که واردات پوشاک به همراه 15 قلم کالای دیگر ممنوع شده است؛ لذا مابه‌التفاوت تولید داخل و مصرف خانوار ایرانی را حجم غیر تولید داخل یا قاچاق می‌توان نامید.
به گفته علی ربیعی، وزیر اسبق تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سال 2019، سالانه 8 میلیارد دلار پوشاک قاچاق وارد کشور شده است درحالی‌که محمد شریعتمداری، وزیر اسبق صنایع این رقم را حدود 6 میلیارد دلار می‌داند.
حجم بازار پوشاک ایران در سال 2024 و سال جاری 2025 حدود 5 میلیارد دلار برآورد می‌شود از این میان به گفته مسئولین اتحادیه‌ها و مدیران دولتی 1.5 میلیارد دلار، سهم قاچاق است؛ ولی مشکل صنعت پوشاک فقط قاچاق پوشاک نیست.
مبادی ورودی بدون حدومرز و کنترل پارچه و پوشاک به ایران شامل قاچاق (توسط کولبران و اسکله‌های فراقانونی و...)، مناطق آزاد (به‌صورت قانونی)، کالای همراه مسافر (قانونی)، ته لنجی (از کل بنادر جنوب و با حجم زیاد و قانونی)، نهادها و ارگان‌های دولتی (مابه ازای طلب ایران از چین و برای پرداخت حقوق پرسنل و...)، مجوزات بی در پیکر دولتی به شرکت‌های خلق‌الساعه (امسال تا آخر پاییز 750 میلیون دلار حواله ارز نیمایی بایت واردات پارچه پرداخت شده است)، بازارچه‌های مرزی (قانونی)، خرید پستی پوشاک از ترکیه (قانونی و ارزان و ارسال کمتر از سه روز درب منزل) هستند.
این مبادی بی‌دروپیکر هفت‌گانه قانونی در کنار قاچاق غیرقانونی، نفس صنعت نساجی و پوشاک ایران را بریده است بخصوص که بعد از کرونا مرجوعی‌های پوشاک بازار آمریکا و اروپا یا خارج از فصل‌های آنها که بیشتر تولید پاکستان و ویتنام است به قیمتی باورنکردنی که فقط پول پارچه لباس می‌شود در بازار شهرهای مرکزی ایران یا به‌صورت قاچاق یا از مبادی هفت‌گانه قانونی وارد کشور می‌شود و با تبلیغات وسیع مجازی به‌سرعت به فروش می‌رسد.
تهدیدهای ترامپ پلی برای فرصت‌های طلایی
سیاست‌های اقتصادی دونالد ترامپ با تمرکز بر ملی‌گرایی و یکجانبه‌گرایی، مسیر تجارت جهانی را تغییر داده است. در حالی که آمریکا از اصول سنتی گلوبالیسم فاصله می‌گیرد، این تغییرات چه پیامدهایی برای ایران دارد؟ آیا می‌توان از جنگ تجاری آمریکا با چین به‌عنوان یک فرصت استفاده کرد؟ مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، به پرسش‌ها پاسخ داد.
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، با اشاره به سیاست‌های اقتصادی ترامپ تأکید کرد که آمریکا دیگر آن رویکرد جهانی‌سازی گذشته را دنبال نمی‌کند و اظهار کرد: ترامپ برخلاف سیاست سنتی آمریکا که همیشه مدافع اقتصاد آزاد و تجارت بدون تعرفه بود، اکنون به ملی‌گرایی اقتصادی روی آورده است. این تغییرات نه‌تنها در حوزه تجارت، بلکه در سیاست‌های بین‌المللی مانند ناتو، روابط با کانادا و مکزیک و حتی تعامل با نهادهای جهانی مثل دادگاه کیفری لاهه نیز مشهود است.
وی افزود: در دوره قبلی، ترامپ بیشتر تحت تأثیر سیاستمداران افراطی مانند بولتون و پمپئو بود، اما در این دوره، افراد افراطی اقتصادی مانند لارنس و ایلان ماسک در کنار او قرار گرفته‌اند و سیاست‌هایش کاملاً از استانداردهای جهانی فاصله گرفته است.
افزایش تعرفه‌ها و جنگ تجاری آمریکا با چین
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین با اشاره به افزایش تعرفه‌ها بر کالاهای وارداتی به آمریکا توضیح داد: ترامپ ابتدا 10 درصد تعرفه جدید بر کالاهای چینی اعمال کرد و سپس این تعرفه را به 25 درصد رساند. در برخی کالاها مانند خودروهای برقی، این میزان حتی بالاتر هم رفته است. این در تضاد کامل با هویت اقتصادی پیشین آمریکا قرار دارد که مبتنی بر بازار آزاد و تجارت بدون محدودیت بود.
تأثیر سیاست‌های جدید آمریکا بر ایران
حریری با بیان اینکه ایران به دلیل تحریم‌های اقتصادی، سال‌هاست که از جریان اصلی تجارت بین‌المللی خارج شده و سیاست‌های جدید آمریکا تغییر محسوسی در وضعیت کشور ایجاد نخواهد کرد گفت: بیش از 80 درصد تجارت خارجی ایران محدود به هشت کشور است و ما در اقتصاد جهانی بازیگر اصلی محسوب نمی‌شویم. بنابراین، سیاست‌های جدید ترامپ تأثیر مستقیمی بر ما ندارد.
وی احتمال ایجاد برخی فرصت‌ها برای ایران را نیز مطرح کرد و گفت: اگر تنش اقتصادی میان آمریکا و چین افزایش یابد، ممکن است چین دیگر تحت فشار واشنگتن برای تشدید تحریم‌های ایران قرار نگیرد. این می‌تواند فرصتی باشد تا شرکت‌های ایرانی همکاری بیشتری با چین داشته باشند. البته این یک احتمال است و نمی‌توان با قطعیت در مورد آن نظر داد.
چگونه می‌توان به تجارت بین‌المللی بازگشت؟
حریری در خصوص راهکارهای ایران برای ورود دوباره به اقتصاد جهانی گفت: در سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای توسعه بازارهای صادراتی ایران و دسترسی به بازارهای جهانی جدید صورت گرفته است. ما علاوه بر کشورهای همسایه همچون افغانستان، ترکیه و عراق و چین و هند، باید تمرکز بیشتری بر بازارهای آسیای میانه، آمریکای لاتین و آفریقا داشته باشیم تا تحرک بیشتری صورت گیرد. این سه منطقه می‌توانند ظرفیت‌های جدیدی برای تجارت خارجی ایران ایجاد کنند.
وی در پایان تأکید کرد که ایران برای کاهش وابستگی به تجارت سنتی و محدود خود، نیاز به دیپلماسی اقتصادی فعال‌تری دارد؛ تحریم‌ها ما را از اقتصاد جهانی دور کرده است، اما اگر بتوانیم بازارهای جدید را شناسایی و روی آنها سرمایه‌گذاری کنیم، می‌توانیم جایگاه خود را در تجارت بین‌الملل بهبود ببخشیم.
چالش‌های برگزاری نمایشگاه کیش اکسپو
مهم‌ترین دغدغه اقتصادی کشور
جذب سرمایه‌گذاری است
دبیر اجرایی نمایشگاه بین‌المللی کیش اکسپو بیان کرد: امروز مهم‌ترین دغدغه اقتصادی کشور جذب سرمایه‌گذاری است و کیش اکسپو اولین و تنها نمایشگاه تخصصی سرمایه‌گذاری در کشور است.
محمدرضا قادری، دبیر اجرایی نمایشگاه بین‌المللی کیش اکسپو در نشست خبری که به منظور ارائه گزارش عملکرد نخستین دوره کیش اکسپو برگزار شد، بیان کرد: برگزاری کیش اکسپو به عنوان اولین نمایشگاهی که محوریت آن بحث سرمایه‌گذاری است، با چندین چالش همراه بود. قادری توضیح داد: دور اول برگزاری نمایشگاه کیش اکسپو بود و هر نمایشگاهی در دور اول با چالش‌هایی از قبیل جذب مخاطبان و مشارکت دهندگان همراه است. چالش دیگر طول برگزاری نمایشگاه بود که 7 روز بود که اتفاقا این مدت زمان به بهتر برگزار شدن نمایشگاه کمک کرد. وی افزود: چالش دیگر ذات موضوع سرمایه‌گذاری است، سرمایه‌گذاری به واسطه این که نیازمند جلسات طولانی است، قصد داشتیم که بازدید عمومی از نمایشگاه را لغو کنیم، اما به این نتیجه رسیدیم که نیازی به این کار نیست. دبیر اجرایی نمایشگاه بین‌المللی کیش اکسپو ادامه داد: 16 گروه کالایی در نمایشگاه حضور داشتند و نقطه قوت نمایشگاه تعداد جلسات و مذاکراتی بود که به طور تخصصی و در آرامش برگزار شد. بازدید سرپایی در نمایشگاه کمرنگ بود و بیشتر شاهد برگزاری جلسات با خروجی‌های خوب بودیم. قادری تصریح کرد: بحث تنوع مشارکت کنندگان به دلیل کثرت موضوعات یکی دیگر از چالش‌های برگزاری نمایشگاه بود و کیش اکسپو با حمایت و حضور وزارتخانه های متعدد از جمله وزارت خارجه، ارتباطات، دفاع، نیرو و اقتصاد برگزار شد که پاویون داشتند و با مشارکت قوی حاضر بودند. استانداری، هلدینگ‌ها، بانک.ها، سازمان.های دولتی، اتاق بازرگانی و اتاق‌های مشترک عمده مشارکت کنندگان در نمایشگاه بودند. به گفته وی، امروز مهم‌ترین دغدغه اقتصادی کشور جذب سرمایه‌سرمایه‌گذاری است و کیش اکسپو اولین و تنها نمایشگاه تخصصی سرمایه‌گذاری در کشور است. شاید اصلی‌ترین راهبرد نظام در حوزه اقتصادی مشارکت بخش خصوصی و مردم است و نمایشگاه کیش اکسپو محل تلاقی این دو موضوع است، چرا که هم موضوع سرمایه‌گذاری مطرح است و هم مجری برگزارکننده نمایشگاه از بخش خصوصی است.