جامعه
کمیل سیدی- انقلاب ، یک تحول بنیادین براساس یک سلسله ارزشهاست و یک حرکت به جلو محسوب می شود. آنچه در کشور ما واقع شد، انقلاب اسلامی است ؛ تحول عظیمی در ارکان سیاسی و اقتصادی و فرهنگی جامعه و یک حرکت به جلو و یک اقدام به سمت پیشرفت این کشور و این ملت بود.ارزش های متعالی انقلاب اسلامی ، ارزش هایی برآمده از فرهنگ ناب اسلامی بوده و ریشه در آموزه های دینی دارند ، ارزش هایی همچون ایمان ، ایثار و فداکاری ، شجاعت ، صبر و استقامت ، وحدت و انسجام مردم و پرهیز از اختلاف و تفرقه ، مبارزه با ظلم و دفاع از مظلوم ، تلاش برای تحقق عدالت و رفع تبعیض و خدمت به مردم ، استقلال و نفی وابستگی به بیگانگان ، رشد و پیشرفت و... که تحقق این ارزش ها در جامعه تضمین کننده سعادت مادی و معنوی آن جامعه خواهد بود . امام در وصیتنامهشان تأکید مىکنند که این انقلاب یک انقلاب الهى است و پایه اصلى آن مردمند؛ یعنى این انقلاب متعلق به مردم است. معناى این حرف این است که هیچکس- هیچ قشرى، هیچ فردى، هیچ طبقهاى- نمىتواند و نباید ادعاى مالکیت این انقلاب را بکند؛ خود را مالک بداند، دیگران را مستأجر این انقلاب بداند. اگر قرار بود کسى خود را نسبت به این انقلاب مالک و صاحب بداند، از همه مناسبتر و شایستهتر، خودِ امام بود که انقلاب بر محور عزم و اراده و شخصیت او به وجود آمد؛ ولى امام خود را هیچکاره و خدا را همهکاره مىداند. این در بیانات امام موج مىزند و در وصیّتنامه به آن تأکید و تصریح شده است. پس صاحب این انقلاب مردمند. وظیفهاى بر دوش همگان سنگینى مىکند و آن حفظ این امانت بزرگ الهى است. مردم باید خودشان را حافظ این انقلاب بدانند. انقلاب هویتش، معنایش به شعارهاى انقلاب است؛ به جهتگیرىهاى انقلاب است؛ به ارزشها و مبانى انقلاب است. همیشه بودهاند، امروز هم هستند، در آینده هم خواهند بود کسانى که بخواهند به بهانه اینکه اوضاع جهان عوض شده است، شعارهاى انقلاب را تغییر بدهند یا شعار دینى- بُعد دینى- را از انقلاب جدا کنند یا بُعد عدالت اجتماعى را از انقلاب جدا کنند یا بُعد سلطهستیزى و بیگانهستیزى را از انقلاب جدا کنند یا بُعد ضد استبداد بودن را از انقلاب جدا کنند. انگیزههاى مختلف، به بهانههاى مختلف همیشه ممکن است وارد میدان شوند، براى اینکه شعارهاى انقلاب و هدفهاى انقلاب را تغییر دهند. مردم باید هوشیار باشند؛ بدانند. این انقلاب با شعارهاى خود زنده است. اصلىترین شعارهائى که در این انقلاب بر روى پرچم انقلاب نوشته شده است، شعار اسلامى بودن است؛ پایبند بودن به مبانى دین و اصول و قواعد دینى است؛ سلطهستیزى است؛ ستیزه با استکبار است؛ دفاع از مظلومان عالم است، آن هم دفاع صریح و صادقانه از همه مظلومان. مردم از هرهری مسلکی و بی بندوباری و بی ایمانی بی زار و ناراضی بودند؛ می خواستند دلشان به ایمانی قرص باشد. ارزش بعدی ، عدالت است . مردم می دیدند که جامعه ، جامعه ی غیرعادلانه یی است ؛ بی دریغ از بالا تا پایین ظلم می کردند؛ خودشان هم به خودشان ظلم می کردند. در داخل رژیم طاغوت ، آن جا هم نسبت به همدیگر ظلم و بی عدالتی روا می داشتند؛ به مردم هم بی نهایت ظلم می شد. در قضاوت ظلم می شد، در تقسیم ثروت ظلم می شد، در کار ظلم می شد، به شهرهای دور دست ظلم می شد، به آدمهای ضعیف ظلم می شد؛ همه جا ظلم محسوس بود و انسان با پوست و گوشتِ خودش ظلم را حس می کرد. مردم به دنبال عدالت و رفع شکاف طبقاتی و رفع فقر بودند؛ این هم یکی از ارزشهایی بود که مردم دنبالش بودند؛ این مقوله ی دیگری غیر از عدالت است . در جامعه ، کسی یا مجموعه یی در اوج غنا و برخورداری ؛ اما یک عده ی دیگر از اولیات زندگی محروم ؛ این چیزی است که هرکسی از آن مشمئز می شود و آن را نمی پسندد. مردم به دنبال رفع شکاف طبقاتی و نزدیک کردن فاصله ها بودند. ما مثل کمونیستها ادعا نمی کردیم که همه بیایند نان خور دولت بشوند و ما به همه حقوق مساوی بدهیم ؛ نه ، اما شکاف طبقاتی به این صورت و با این عمق ، برای مردم و انقلابیون مسلمان و برای رهبر آنها قابل قبول نبود.