روزنامه کائنات
8

صفحه آخر

۱۴۰۳ يکشنبه ۲۵ آذر - شماره 4736

ویل اسمیت:

مزخرفات را تمام کنید


 ویل اسمیت بازیگر در واکنش به انتشار خبرهایی درباره ارتباط او با پرونده شان دیدی، رپر متهم به تجاوز و قاچاق جنسی، هر گونه ارتباط با این پرونده بزرگ فساد را رد کرد.
ویل اسمیت بازیگر آمریکایی که در زمینه خوانندگی نیز فعالیت دارد، در جریان اجرای خود در سن دیگو، با لحنی شوخ‌طبعانه به شایعاتی درباره حضورش در مهمانی‌های معروف شان دیدی کامبز واکنش نشان داد، مهمانی‌هایی که اخیراً در شکایات قضایی ادعا شده کامبز در آن‌ها شرکت‌کنندگان را با تحت تاثیر قرار دادن مواد مخدر، مورد آزار جنسی قرار می‌داده است.
اسمیت به حضار گفت: «در دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم واقعا سخت است که بفهمید چی چیزی واقعیت و حقیقت است. من تا حالا علناً به این موضوعات اشاره نکردم اما می‌خواهم خیلی واضح بگم که من هیچ ربطی به پافی (شان دیدی کامبز) ندارم، پس می‌توانید پرداختن به شایعات رو متوقف کنید و این مزخرفات رو تمام کنید.»
به گزارش ورایتی، اسمیت با اشاره به این که هرگز در مهمانی‌های کامبز حضور نداشته و به‌اندازه کافی با مسائل خودش درگیر است، گفت: «من حتی نزدیک این مزخرفات نشدم. من به اندازه کافی کارهای خودم رو دارم، من را وارد کارهای دیگران نکنید. من هیچ‌وقت نزدیک اون آدم نبودم، هیچ‌کدوم از آن کارهای احمقانه رو انجام ندادم. پس هر چیزی که می‌شنوید یکه دروغ محض است.»
کامبز در حال حاضر در مرکز بازداشت متروپولیتن در بروکلین، نیویورک زندانی است. او در ماه سپتامبر به اتهام‌های مربوط به جرائم سازمان‌یافته، قاچاق انسان و ... بازداشت شد. جی‌زی تنها چهره مشهور دیگری است که در پرونده‌های شکایت علیه کامبز متهم شده است؛ چرا که او در شکایتی تجدیدنظرشده به تجاوز به دختری ۱۳ ساله در سال ۲۰۰۰ همراه با کامبز متهم شده است.
اخیراً نیز کامبز توسط سه شاکی مرد ناشناس به اتهام‌های مشابهی که در پنج سال گذشته به آن‌ها مواد مخدر داده و به آزار جنسی آن‌ها پرداخته، رو به رو شده است.
شان دیدی کامبز، ۵۴ ساله پس از آنکه به اتهامات فدرال قاچاق جنسی متهم شد، در یک زندان نیویورک به سر می‌برد. وی اتهامات را انکار کرده و به گناهی در این موارد اصرار دارد. این اتهامات شامل این است که او زنان را تحت فشار قرار داده، مورد آزار قرار داده و با از بین بردن شهرت قربانیان از طریق باج‌خواهی و خشونت، آنها را به سکوت وادشته است.
داستان شکایات‌های اخلاقی از دیدی زمانی آغاز شد که در ابتدا کیسی ونتورا خواننده آمریکایی در اواخر سال ۲۰۲۳، یک شکایت‌نامه چند میلیون دلاری علیه دیدی به سبب تعرض جنسی تنظیم کرد اما این شکایت خارج از سیستم قضایی حل و فصل شد. ۹ ماه بعد ۱۱ شکایت مدنی از سوی شاکیانی که ادعا می‌کردند بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۹ توسط دیدی مورد آزار جنسی قرار گرفته بودند، ثبت شد.
در مارس ۲۰۲۴، چندین ملک مرتبط با شان جان کامبز معروف به دیدی به عنوان بخشی از تحقیقات مورد تفتیش قرار گرفت و در ماه می ۲۰۲۴، تصاویر نظارتی دقیق از حمله فیزیکی دیدی به کیسی ونتورا در یک هتل منتشر شد.
در سپتامبر ۲۰۲۴، دیدی توسط هیات منصفه عالی فدرال در منهتن محکوم به قاچاق جنسی، اخاذی و ... متهم شد اما اعلام بی‌گناهی کرد.

از چهره‌های احیای سینمای آلمان؛
ولفگانگ بکر کارگردان
«خداحافظ لنین!» از دنیا رفت
 سازنده کمدی مشهور آلمانی درباره فروپاشی دیوار برلین که به یک موفقیت جهانی بدل شد در ۷۰ سالگی درگذشت.
به گزارش هالیوود ریپورتر، ولفگانگ بکر فیلمساز آلمانی که کمدی وی با عنوان «خداحافظ لنین!» درباره اتحاد مجدد ۲ آلمان به یک موفقیت جهانی بدل شد و دنیل برول بازیگر جوان ناشناخته آن زمان را به یک بازیگر مشهور بدل کرد، از دنیا رفت.
خانواده بکر روز جمعه اعلام کردند وی پس از یک دوره بیماری جدی درگذشت.
بکر که در آلمان غربی متولد شده بود، در برلین در رشته سینما تحصیل کرد و فیلم دانشجویی او با عنوان «پروانه‌ها» که اقتباسی از داستان کوتاه ایان مک ایوان نویسنده بریتانیایی بود، برنده اسکار دانشجویی شد.
سال ۱۹۹۴ وی شرکت تولید فیلم خود را با همکاری تام تیکور و دنی لِوی تأسیس کرد و اولین فیلم بلندی که ساخت «زندگی همه آن چیزی است که می‌گیری» در سال ۱۹۹۷ بود. این فیلم ۳ جایزه جشنواره فیلم برلین را دریافت کرد و وی را به نیروی محرکه احیای سینمای آلمان در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ بدل کرد. «بدو لولا بدو» تیکور در سال ۱۹۹۸ و فیلم «به دنبال سوکر» لوی در سال ۲۰۰۴ دیگر فیلم‌های این کمپانی بودند که چنین اثری داشتند.
اما بزرگترین موفقیت این کمپانی «خداحافظ لنین!» بکر با بازی کاترین ساس در نقش یک سوسیالیست فداکار با قلبی ضعیف بود که در اکتبر ۱۹۸۹، اندکی قبل از فروپاشی دیوار برلین به کما می‌رود. وقتی او از خواب بیدار می‌شود ۲ آلمان متحد شده‌اند، ولی پسرش (برول) سعی می‌کند او را از واقعیت دور نگه دارد تا وی دچار یک شوک مرگبار نشود. تلاش او برای بازگرداندن همه چیز به دوران آلمان شرقی است و از بسته‌بندی غذاها در شیشه‌های قدیمی آلمان شرقی و حتی پخش اخبار جعلی را دربرمی‌گیرد تا مادرش را متقاعد کند که چیزی تغییر نکرده است.
این فیلم در آلمان و جهان به موفقیت بزرگی دست یافت و در بیش از ۶۰ کشور به نمایش درآمد و حدود ۸۰ میلیون دلار فروش کرد. این فیلم ۹ جایزه از جوایز لولای آلمان را برد و ۶ جایزه از جمله بهترین فیلم جوایز فیلم اروپا را از آن خود کرد و برنده جوایز سزار فرانسه، گویای اسپانیا و دیوید دی دوناتلو ایتالیا شد و نامزدی جایزه بفتا و گلدن گلوب بهترین فیلم بین‌المللی را به دست آورد.
برول و بکر در فیلم «من و کامینسکی» در سال ۲۰۱۵ که طنزی درباره دنیای هنر با اقتباس از کتاب دانیل کلمان بود، دوباره با هم متحد شدند.
این کارگردان کمی قبل از درگذشتش آخرین فیلم خود را با عنوان «قهرمان ایستگاه فریدریش اشتراسه» به پایان برد که درامی درباره فردی از آلمان شرقی بود که به بیش از ۱۰۰ نفر کمک کرد از طریق ایستگاه رادیویی او در برلین شرقی، از این کشور فرار کنند.
بکر علاوه بر کار خود به عنوان نویسنده و کارگردان، در آکادمی فیلم و تلویزیون آلمان در برلین، آکادمی فیلم بادن-وورتمبرگ و آکادمی هنرهای رسانه ای کلن تدریس کرد.

ارسال دیدگاه شما

عنوان صفحه‌ها
30 شماره آخر
بالای صفحه