ریل ناترازی‌ها به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر تغییر خواهد کرد

  ایران با وجود دارا بودن بزرگترین مخازن هیدروکربوری در پیک سرما و گرمای سال با ناترازی انرژی مواجه است، در حالی که آمارها حکایت از وجود ۳۰۰ روز آفتابی است و استان‌های خراسان رضوی، سیستان و بلوچستان و گلستان از بهترین مناطق برای توسعه انرژی بادی هستند که با حضور بیش از ۱۰۰ شرکت دانش‌بنیان در این حوزه می‌توان با توسعه فناوری‌های مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر به داستان ناترازی‌ها نقطه پایان گذاشت.
به گزارش کائنات، تابستان‌های بی برق و زمستان‌های بی گاز حکایت از ناترازی انرژی در کشور دارد و این در حالی است که ایران به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان منابع هیدروکربوری، دچار ناترازی‌های گوناگون در حامل‌های مختلف انرژی از جمله گاز و بنزین شده است.
استفاده از منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی می‌تواند به کاهش قابل توجهی در انتشار CO۲ و دیگر گازهای گلخانه‌ای کمک کند. این کاهش به ویژه در مقایسه با سوخت‌های فسیلی بسیار چشمگیر است. از این رو بسیاری از کشورها برنامه‌هایی برای افزایش سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در سبد انرژی خود دارند که به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و به تبع آن، کاهش آلودگی کمک می‌کند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که اگر کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت کنند، می‌توانند به اهداف توافق‌نامه پاریس دست یابند و دمای زمین را به زیر ۲ درجه سانتی‌گراد نگه دارند.
به اعتقاد محققان برخی از پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر می‌توانند به تنوع زیستی آسیب برسانند. به همین دلیل، باید توجه ویژه‌ای در مکان‌یابی و طراحی پروژه‌ها صورت گیرد. اجرای درست طرح‌های مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر نه تنها به کاهش تغییرات اقلیمی کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند فرصت‌های شغلی جدیدی را نیز ایجاد کرده و به توسعه پایدار جوامع کمک کنند. ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خود و برخورداری از حدود ۳۰۰ روز آفتابی در سال، پتانسیل بالایی در تولید انرژی خورشیدی دارد. تا سال ۱۴۰۲، ظرفیت کل نصب شده از انرژی خورشیدی به حدود ۱۰۰۰ مگاوات رسیده است. با توجه به برنامه‌ریزی‌های انجام شده، هدف افزایش این ظرفیت به ۵۰۰۰۰ مگاوات در سال‌های آتی وجود دارد. چند آمار مهم در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر و تأثیر آنها بر تغییرات اقلیمی در ایران و جهان عبارتند از:
سهم انرژی‌های تجدیدپذیر: در سال ۲۰۲۱، حدود ۲۹ درصد از تولید برق جهانی از منابع تجدیدپذیر بود که این رقم در سال‌های اخیر به طور مداوم در حال افزایش است. کاهش گازهای گلخانه‌ای: طبق گزارش‌ها، پیش‌بینی می‌شود که با افزایش سهم انرژی‌های تجدیدپذیر، بتوان تا سال ۲۰۳۰ حدود ۴۵ درصد از کاهش گازهای گلخانه‌ای را تحقق بخشید.
سرمایه‌گذاری: در سال ۲۰۲۰، سرمایه‌گذاری جهانی در پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر به حدود ۲۷۰ میلیارد دلار رسید. پیشرفت در انرژی خورشیدی: از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰، ظرفیت نصب شده انرژی خورشیدی جهانی به بیش از ۷۰۰ گیگاوات رسید که نشان‌دهنده رشد تقریبی ۲۲ درصدی در سال است. کاهش هزینه‌ها: هزینه تولید برق از انرژی خورشیدی بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ به‌طور متوسط ۸۲ درصد کاهش یافته است.