تدبیر نشود، ناترازی برق به ۳۰ هزار مگاوات می‌رسد

  دبیر انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر گفت: اگر تدابیر لازم اندیشیده نشود و نیروگاه‌های تجدیدپذیر نتوانند توسعه یابند، تا پایان برنامه هفتم توسعه شاهد ناترازی ۳۰ هزار مگاواتی برق خواهیم بود.
محمد امین زنگنه درباره نقش تجدیدپذیرها در رفع ناترازی‌های برق در سال آینده، اظهار کرد: در سال جاری ۱۸ هزار مگاوات ناترازی برق در کشور وجود داشت و پیش بینی می‌شود که اگر تولید و توزیع برق رشد نکند، میزان ناترازی برق به ۳۰ هزار مگاوات می‌رسد؛ این در حالی است که ظرفیت تولید حدود ۷۰ هزار مگاوات است و اگر قرار است به این عدد نرسیم باید تا ۲۰ سال آینده تولید را ۲.۵ برابر کنیم. وی با اشاره به ناترازی گاز در کشور، اظهار کرد: نهایت میزانی که می‌توان نیروگاه حرارتی را وارد مدار کرد، تنها ۲۰ هزار مگاوات است بنابراین باید روی نیروگاه‌های تجدیدپذیر حساب باز کنیم. به گفته وی، چین روزانه ۱۰۰۰ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر را وارد مدار کرده است، یعنی میزان ناترازی ایران در طول ۱۸ روز قابل حل است چراکه این نیروگاه‌ها سریع وارد مدار می‌شوند. چین نیز علی رغم اینکه ظرفیت خورشیدی و خاک کناری دارد، تا کنون ۸۱ هزار مگاوات نیروگاه احداث کرده است.
وی با تاکید بر اینکه باتوجه به پتانسیل‌های موجود در حوزه تجدیدپذیرها پیش‌بینی می‌شود که دولت ناچار است، بخش اعظمی از تامین انرژی خود را از طریق تجدیدپذیرها تامین کند، گفت: بخش خصوصی می‌تواند سرمایه‌گذاری مردم را جذب کند تنها کافی است دولت واسطه‌گری خود را کاهش دهد.
وی درباره صادرات برق توسط تجدیدپذیرها، گفت: چند هاب صادراتی برای صادرات برق وجود دارد، به‌طوری که ایران با ترکیه، عراق، پاکستان و افغانستان امکان تبادل برق را دارد و باتوجه به اینکه بزرگ‌ترین دالان‌های بادی دنیا در شرق ایران قرار دارد، ایران می‌تواند در بخش صادرات اقدامات خوبی را انجام دهد.
به گفته وی ظرفیت و پتانسیل در این بخش به‌طور گسترده‌ای وجود دارد؛ بخش خصوصی نیز برای ورود به این حوزه‌ها تمایل دارد اما لازم است مطالبات اجرایی شود، در شرایط فعلی تا حد زیادی می‌توان روی پتانسیل بخش خصوصی حساب باز کرد.
دبیر انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر با بیان این‌ که ناترازی ۱۸ هزار مگاواتی معادل تامین برق سه کشور همسایه است، گفت: برای این‌که بتوانیم این میزان ناترازی را برطرف کنیم، به ۲۰ میلیارد دلار منابع مالی نیاز داریم و این در شرایطی است که رشد سالانه نیاز مصرف پنچ تا هفت درصد را لحاظ نکنیم.
زنگنه اضافه کرد: منابع کافی برای این مساله وجود ندارد، بنابراین دولت باید روی تامین منابع مالی برای احداث نیروگاه‌ها کار کنند. علاوه بر این برای تجهیزات نیروگاهی نیز نیاز به واردات داریم که با توجه به کاهش ارزآوری دولت باید ارز مورد نیاز این بخش نیز تامین شود. به گفته وی براساس برنامه هفتم توسعه سالانه باید ۲۴۰۰ مگاوات نیروگاه احداث کنیم که ۱.۵ میلیارد دلار نیاز به سرمایه‌ گذاری دارد که از این میزان یک میلیارد دلار آن باید ارزی باشد.
دبیر انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر با بیان این‌ که مشکل دیگری که صنعت برق با آن دست و پنجه نرم می‌کند، مساله چند بعدی بودن دولت است، گفت: باید یک تصمیم واحد برای توسعه صنعت برق گرفته شود و دولت از عملکرد جزیره‌ای پرهیز کند.
وی با تاکید بر این‌ که دولت باید منابع سنواتی پایدار پیش‌بینی کند، به طوری که هزینه برق خریداری شده از نیروگاه‌های تجدیدپذیر را پرداخت کند، اظهار کرد: سال گذشته اتفاق خوبی در حوزه تجدیدپذیرها رخ داد که نتیجه آن راه‌اندازی تابلوی سبز در بورس بود. زنگنه ادامه داد: با این اتفاق دولت دیگر واسطه بین خریدار و فروشنده نبود و بخش تجدیدپذیر برق تولیدی خود را عمدتا به صنایع بزرگ می‌فروخت. لازم است دولت چنین رویکردی داشته باشد و نقش واسطه‌گری آن را حذف کند.