صفحه آخر
محمد خراسانی‌زاده با اشاره به مالکیت قطعی موزه هنرهای معاصر تهران بر بازارچه لاله واقع در ضلع شمالی موزه، درخواست کرد برای حل این معضل و تخلیه این فضا از غرفه‌های موجود، عزم ملی شکل بگیرد. یکی از مشکلات موزه هنرهای معاصر تهران در طول سال‌های سال، تخلیه بازارچه لاله از غرفه‌های موجود و بازگشت این محوطه به فضای موزه بوده است. پیش از این نیز ز مدیرکل‌های پیشین تجسمی همچون مجید ملانوروزی و هادی مظفری درباره این موضوع پیگیری شده بود که در دوره هرکدام بر تخریب و تخلیه این فضا از محوطه بازارچه تاکید کرده بودند و حتی مجید ملانوروزی در گفت‌وگویی با عنوان «برخی درصدد تصاحب موزه هنرهای معاصر هستند/ سوپرمن نبودم» از این موضوع به عنوان حسرت بزرگش یاد کرد. وی در این زمینه بیان کرده بود: بدترین حسی که شاید همیشه داشته باشم این است علیرغم تلاش های فراوان نتوانستم بازارچه بین موزه هنرهای معاصر تهران و موزه فرش را تعطیل کنم و فضای آن را در اختیار موزه هنرهای معاصر تهران قرار دهم و این حسرت بر دلم ماند. اما طی ۲ سال گذشته، طبق کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری‌ها، حکم تخلیه این غرفه‌ها از بازارچه لاله به صورت قطعی اعلام شده است و قرار بر این بوده که این غرفه‌ها در فضایی جایگزین (باغ کتاب) مستقر شوند اما این موضوع نیز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. به همین بهانه و پایان دولت سیزدهم و استقرار دولت جدید، مساله بازارچه لاله را با مدیرکل هنرهای تجسمی و سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران مطرح کردیم. محمد خراسانی‌زاده مدیرکل هنرهای تجسمی و سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران با اشاره به بازارچه لاله، از اهالی رسانه درباره حل این معضل درخواست کمک کرد و توضیح داد: افرادی که هم اکنون در بازارچه لاله حضور دارند، آدم‌های شریفی هستند و تک تک آنها عزیزند و علاقه‌مند نیستیم که کوچکترین آسیب اقتصادی به آنها وارد شود اما اگر عزمی ملی شکل بگیرد، امکان اینکه فضای جایگزینی برای آنها فراهم شود، حتماً میسر خواهد بود چون ما در فضایی که موزه هنرهای معاصر تهران و این گنجینه گرانبهای فرهنگی و هنری قرار دارد، به واسطه اشتغال‌زایی برخی، ظرفیت‌های این فضا را از دست داده ایم. فضای بازارچه لاله بخشی از محوطه موزه و قسمتی از طراحی موزه بوده که تا سال ۱۳۶۸ نیز توسط موزه مورد استفاده قرار می‌گرفته است. خراسانی‌زاده درباره اینکه غرفه‌های موجود در بازارچه لاله اجاره پرداخت می‌کنند، گفت: موزه هنرهای معاصر تهران با وجود اینکه رسماً صاحب فضای بازارچه لاله است اما به هیچ وجه اجاره‌ای از این غرفه‌ها دریافت نمی‌کند و هیچ‌کسی به جز موزه مالکیتی بر این فضا ندارد. این فضا در سال ۱۳۶۸ بر اساس تفاهمنامه‌ای بین وزارت کار و موزه هنرهای معاصر تهران برای بازه زمانی یک ساله و برای تعداد ۷۵ غرفه برای اشتغال زایی در حوزه های مرتبط با فرهنگ و صنایع دستی در اختیار این غرفه‌ها قرار گرفته است. وی افزود: هم اکنون این بازارچه فرهنگی نیست و حتی رفتارهای خارج از قاعده نیز در حال شکل گرفتن است و غرفه‌ها بدون ضابطه توسعه پیدا کرده‌اند. سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران درباره باغ کتاب و فضای جایگزین این بازارچه، گفت: باغ کتاب در حد گمانه‌زنی بوده و هیچ وقت قطعی نبوده است. هر تصمیمی که در این مورد گرفته می‌شود باید تصمیم ملی باشد و کمترین آسیب به عزیزانی که در آنجا مستقر هستند، وارد شود. مشابه این مورد را قبلاً داشته‌ایم؛ همچون بازارهای میوه و تره بار که برای شکل گیری آنها، عزمی ملی شکل گرفت و شهرداری محل‌هایی را برای این موضوع اختصاص داد. بازارچه لاله نیز چون به عنوان مرجع خرید مردم شناخته شده است، باید مکانی جایگزین برای آن در نظر گرفت. بازارچه لاله مشمول حکم قطعی کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری‌ها است، یعنی حتماً باید این فضا از غرفه‌های موجود تخلیه شود. در دوره‌های مختلف نیز اقدام‌هایی صورت گرفته بود اما چون موضوع معیشت این دوستان مطرح بوده، فعلاً اقدامی اجرایی صورت نگرفته است. خراسانی‌زاده در پایان گفت: با تقابل در مورد این موضوع نمی‌توانیم به نتیجه برسیم و در این ارتباط باید دست به دست دهیم و همه ما با همه کسانی که در آنجا ذینفع هستند، گفت‌وگو کنیم تا اقدامی موثر انجام شود. بعید می‌دانم عمر مدیریتی من برای به نتیجه رسیدن این موضوع قد بدهد اما تلاش کردم ضوابط قابل اجرا را برای دوستان توضیح بدهم و اگر این همراهی شکل می‌گرفت، قطعاً بازارچه لاله می‌توانست مجدداً به محوطه موزه هنرهای معاصر تهران و محلی برای هنرمندان و خلق آثار هنری تبدیل شود.