پایان بازی دوگانه دولت مستقر و دولت سایه !

 اشرف موذنی- یک اقتصاددان می گوید: «برخی تصور می‌کنند فقط کابینه مهم است، در حالی که تمام تیم اجرایی اهمیت دارند. شاید اهمیت استانداران و مدیران کل استانی کمتر از کابینه نباشد، معمولا دولت‌ها کابینه را مورد توجه قرار می‌دهند، اما هیچ توجهی به تیم اجرایی ندارند، در حالی که بخش قابل توجهی از تولید ملی کشور در استان‌ها انجام می‌شود. با تشکیل یک تیم اجرایی قدرتمند می‌توانیم امیدوار باشیم که بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از ظرفیت‌های خالی کشور را تکان داده و تحولاتی ایجاد کنیم.»
انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری با همه بالا و پایین‌هایی که داشت، سرانجام با رفتن به دور دوم و در تاریخ 15 تیرماه به سرانجام رسید. این دوره از انتخابات که مشخصه بارز آن مشارکت‌نکردن 60 و 50‌درصدی در دور اول و دوم بود، دارای ویژگی منحصر‌به‌فرد دیگری نیز بود و آن رقابتی‌ترین انتخابات ریاست‌جمهوری تاریخ جمهوری اسلامی بود. به‌ نوعی که آقای پزشکیان با اختلاف کمتر از 3 میلیون رأی به‌عنوان منتخب 49.8 درصد از شرکت‌کنندگان این دوره از انتخابات برگزیده شد. از مهم‌ترین واکنش‌های طیف بازنده انتخابات می‌توان به موضع‌گیری آقای جلیلی اشاره کرد که با پذیرفتن شکست در انتخابات، بار دیگر بر استمرار دولت سایه تأکید کرد. ایشان عنوان کردند که دولت سایه بر مبنای گفتمان دینی است و اگر در جایی خطایی رخ دهد، باید به رفع آن کمک کرد و مسئولیم که کمک کنیم تا خطاها و نقایص موجود رفع شود. این موضوع نگرانی‌هایی را در جامعه ایجاد کرده است که پیش‌زمینه ذهنی قوی هم دارد و آن این است که احتمالا این دولت سایه به دنبال کارشکنی در کار دولت جدید است. به‌ویژه آنکه نبود رأی قاطع و فاصله نزدیک آرا بین دو نفر نیز می‌تواند بر این امر تأثیر مستقیم بگذارد و وجاهت نسبی به آن دهد. به طور ساده‌سازی‌شده، دولت سایه به گروهی از رهبران یک طیف رقیب سیاسی در قوه قانون‌گذاری گفته می‌شود که پس از بازگشت حزب‌شان به قدرت، اعضای احتمالی کابینه را تشکیل می‌دهند. این ویژگی بیشتر در کشورهایی مانند انگلستان، استرالیا، مالزی و آفریقای جنوبی وجود دارد که برگرفته از سیستم حکومتی وست مینستر هستند، بنابراین دولت در سایه تحت رهبری رهبر حزب اپوزیسیون در مجلس، کابینه‌ای جایگزین کابینه دولت تشکیل می‌دهد و هر‌کدام از آنها به موازات وزارتخانه‌های دولت مستقر، مسئولیت حوزه‌ای را در اختیار دارند و از آنان به‌عنوان وزیر سایه یاد می‌شود. مهم‌ترین کارکرد دولت سایه، بررسی دقیق سیاست‌ها و اقدامات دولت مستقر و نقد و به چالش کشیدن این سیاست‌ها و اقدامات و ارائه سیاست‌های جایگزین است.
بدون‌شک با وجود نقدهایی که در زمینه محمل قانونی یا سطح عملکرد دولت سایه در نظام سیاسی ایران وجود دارد، اما وجود آن به خودی خود می‌تواند موجب تضارب آرا، انعقاد گفت‌وگو در سطوح عالی، تصحیح رویکردها و بهبود کارایی شود. اگر دولت سایه آقای جلیلی بر این زمینه و با این ماهیت تشکیل شود، باید از آن استقبال کرد. به‌ویژه آنکه این اقدام می‌تواند موجب کانالیزه‌شدن نظرات کارشناسی در زمینه سیاسی شود. همچنین زمینه‌ساز تقویت احزاب و جلوگیری از رویکردهای مقطعی و منفرد شود. اما در مقابل دولت سایه، دولت در سایه قرار دارد. دولت در سایه در واقع برعکس دولت سایه به جایگاه اپوزیسیون قانع نیست. دولت در سایه خود را فراتر از دولت مستقر می‌داند و معتقد است باید از هر طریقی حتی فراقانونی به تثبیت سیاست‌های خود بپردازد. این روند می‌تواند به سطح تقابل با دولت مستقر منجر شود و به نوعی کار را به جایی برساند که دولت مستقر را با بن‌بست عملیاتی مواجه کند. دولت در سایه با استفاده از این رویکرد سعی می‌کند کارایی‌نداشتن دولت مستقر را نشان دهد و با مانور بر روی آن، در فرصت مناسب به دولت مستقر تبدیل شود. این امر البته بدون خاستگاه و پشتوانه در نظام سیاسی ایران نیست. زمینه‌های مختلفی در فضای سیاسی ایران وجود دارد که از‌جمله می‌توان به نهادهای انتصابی و انتخابی اشاره کرد که با دولت سایه قرابت نزدیکی دارند. این قرابت فکری، پتانسیل عظیمی برای تبدیل دولت سایه به دولت در سایه است، بنابراین اگر دولت سایه آقای جلیلی با توجه به پتانسیلی که وجود دارد، به سمت دولت در سایه حرکت کند، این امر می‌تواند به تنش و بحران‌سازی عظیمی در فضای سیاسی ایران منجر شود. ماحصل آن نیز تشدید فشار بر مردمی است که هم‌‌اکنون نیز در وضعیت شکننده‌ای از لحاظ اقتصادی قرار دارند. البته بدون‌شک مدیریت این وضعیت می‌تواند تا حد زیادی این اصطکاک و سطح تنش دولت در سایه با دولت مستقر را کاهش دهد و دولت سایه آقای جلیلی را به همان وضعیت پیش‌فرض دولت سایه‌ بودن قانع کند. با توجه به سابقه‌ تاریخی این موضوع و بدبینی‌های واقع‌بینانه‌ای که وجود دارد، بدون اغراق باید نگرانی‌های پیش‌آمده را کم‌‌اهمیت جلوه نداد، بنابراین باید صبر کرد و منتظر ماند تا دید که در بازی سه‌گانه دولت مستقر، دولت سایه و مردم، نقش دولت سایه و حوزه عملکردش تا کجا گسترانیده می‌شود.
نتقاد واعظی از دولت سایه
 رئیس دفتر روحانی در دولت قبل گفت: «اینکه تفکری که رأی نیاورده و شکست خورده و مردم به آن «نه» قاطع گفتند، بگوید که دولت سایه درست می‌کنیم، نظارت می‌کنیم و اگر خدشه‌ای در سیاست باشد، کار خود را شروع می‌کنیم، شروع یک بداخلاقی خواهد بود. در حال حاضر بهترین فرصت دست داده که همه گروه‌ها و احزاب پیام رهبر معظم انقلاب که چندی پیش تبیین فرمودند را جدی بگیریم، رقابت را تمام کنیم و رفاقت، وحدت و همکاری را هدف اصلی قرار دهیم.» وی در پاسخ به اینکه همانطور که اشاره کردید جلیلی خودش را دولت سایه می‌داند، در رفتار‌ها و صحبت‌های دولت سایه نشانی از عزم برای همکاری با دولت منتخب را مشاهده می‌کنید؟ اظهار داشت: «هم اکنون بنده نمی‌توانم قضاوت کنم، در کشور‌های اروپایی، دولت سایه که توسط احزاب و گروه‌ها شکل می‌گیرد، برنامه‌های خود را به دولت ارائه می‌کند و به این ترتیب نیست که کسی از وجود آن باخبر نباشد و مردم می‌دانند که این‌ها چه سیاستی دارند، اما در مورد آقای جلیلی قضیه به این ترتیب بود که او وقتی به‌عنوان داوطلب انتخابات ریاست جمهوری صحبت می‌کرد، مشخص شد هیچ برنامه‌ای در حرف‌هایش وجود ندارد و گفته‌هایش صرفا ادعا‌هایی بود بنابراین دولت سایه به شکل استاندارد مزاحمتی برای دولت مستقر به وجود نمی‌آورد، در ایران هم دولت سایه باید چنین حزبی قدرتمند باشد.» وی افزود: «اما اگر به این صورت باشد که هر فردی ۱۰ نفر را اطراف خودش جمع کند و بگوید من دولت سایه تشکیل دادم، یعنی چی؟ دولت سایه یعنی یا سیاست من را اجرا کنید و یا اگر نظر من را اجرا نکنید، خدشه در سیاست‌های کلی به وجود آمده و من با شما مقابله می‌کنم! مع‌الوصف با این منطق غلط اصلا سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. کشور، حاکمیت، قوه مجریه، مقننه و قضائیه و دستگاه‌های نظارتی دارد. مگر می‌شود فرد یا گروهی خودسرانه بگویند که این سیاست درست است یا نادرست!.»
 شرایط آرام است!
برخی هم اعتقاد دارند جلیلی کمکی به دولت پزشکیان نمی‌کند بلکه با تصورات خود سبب ضربه به دولت پزشکیان می‌شود. دیروز یک نماینده مجلس بیان داشت: آقای جلیلی شخصیتی هستند که تفکراتی دارند و مردمی هم به ایشان رأی دادند، اما اگر تفکرات و برنامه‌هایش را در قالب موضوعات مشورتی و کارگروه‌هایی ببرد که بتواند بازوی مشورتی دولت باشد می‌تواند مسائل کشور را به جلو سوق دهد، ولی اگر بخواهند مسائل را به مسیری مانند مسیر توقف FATF و مسائل هسته‌ای ببرند و رسانه‌های‌شان بخواهند مسائل را پیش ببرند و در محافل خود بخواهند تصمیماتی را خلاف نظر رئیس‌جمهور بگیرند؛ فکر نکنند با این کارشان رئیس‌جمهور را زمین می‌زنند حتما و حتما مردم را دچار گرفتاری می‌کنند که این بدترین اشتباهی است که یک فرد می‌تواند در نظام سیاسی انجام دهد. مصطفی دهقان‌پور ادامه داد: البته من در این مساله خیلی بدبین نیستم و پیرو دیداری که آقای جلیلی با آقای پزشکیان داشتند به‌نظرم شرایط آرام باشد.
منتظر تحولات اقتصادی زودهنگام نباشید
مرتضی افقه، اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه چمران اهواز گفت: «در زمینه وضعیت فعلی اقتصاد که شاخص‌ها همه چیز را مشخص می‌کنند و می‌دانیم که برخی شاخص‌ها از جمله تورم در شرایط بدی قرار دارد. همچنین می‌دانیم که گرچه دولت قبلی در شرایط سختی قرار داشت، اما یکی از بدترین تیم‌های اقتصادی را هم انتخاب کرده بود. شرایط سخت یعنی تشدید تحریم‌ها و تضعیف شدید منابع مالی که دولت را تحت فشار قرار می‌داد. به هر حال با این تفاسیر اکنون در شرایطی قرار گرفته ایم که حتی بعید می‌دانم، صندوق توسعه ارزی هم چیز زیادی در چنته داشته باشد یا دولت اندوخته‌ای برای فروش داشته باشد. امید اصلی در شرایط فعلی این است که آقای پزشکیان با نوع دیدگاهی که دارند، بتوانند با آغاز دور جدید مذاکرات، تحریم‌ها را تا حدودی رفع کنند. اما این را هم در نظر داشته باشیم که اگرچه شاید اثر روانی مذاکره‌ها بتوانند تاثیر مثبتی بر بازار‌های داخل کشور داشته باشد، همزمان، تحولات آمریکا را هم باید مدنظر داشته باشیم. همین حالا با ترور نافرجام ترامپ، بازار‌های ما تحت تاثیر قرار گرفت. بعید است که چه ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده باشد و چه بایدن، تحول مثبت زودهنگامی به نفع مذاکرات یا رفع تحریم‌ها رخ دهد.»
وی افزود: «با این جشم انداز، اکنون تصمیم گیری‌های داخلی آقای پزشکیان نیز حائز اهمیت بسزایی است و باید ببینیم ایشان در داخل کشور چه برنامه‌هایی خواهد داشت. انتظاری که از آقای پزشکیان می‌رود این است که بیش از هر چیز روی برنامه‌های کابینه متمرکز شود و از حواشی موجود فاصله بگیرد. اگر آقای پزشکیان قصد دارد ظرفیت‌های موجود را به حرکت دراورده و توسعه دهد، باید کابینه‌ای بسیار مجرب را تنظیم کند. این موضوع را هم مورد تاکید قرار می‌دهم که آقای پزشکیان توجه داشته باشند صرفا کابینه قوی کافی نیست. بلکه تمامی مدیران اجرایی زیر مجموعه کابینه، به ویژه در شهرستان‌ها حائز اهمیت هستند. هرچند متاسفانه بعید است تا پایان سال شاهد تحول خاصی باشیم. انتظار می‌رود تا نیمه سال جاری یعنی پایان شهریور ماه کابینه شکل گیرد، آن هم در صورتی که مجلس رای اعتماد همه وزیران را اعطا کند.»
بی توجهی پزشکیان به تیم اجرایی اشتباهی بزرگ خواهد بود
این اقتصاددان در ادامه گفت: «برخی تصور می‌کنند فقط کابینه مهم است، در حالی که تمام تیم اجرایی اهمیت دارند. شاید اهمیت استانداران و مدیران کل استانی کمتر از کابینه نباشد، معمولا دولت‌ها کابینه را مورد توجه قرار می‌دهند، اما هیچ توجهی به تیم اجرایی ندارند، در حالی که بخش قابل توجهی از تولید ملی کشور در استان‌ها انجام می‌شود. با تشکیل یک تیم اجرایی قدرتمند می‌توانیم امیدوار باشیم که بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از ظرفیت‌های خالی کشور را تکان داده و تحولاتی ایجاد کنیم. همه این‌ها به همکاری مجلس و نهاد‌های ذیربط نیز وابسته است. ما شاهد برخی از عدم همکاری‌ها در دولت‌های آقایان خاتمی و روحانی بودیم که امیدوارم تنش‌های اینچنینی را در دولت آقای پزشکیان شاهد نباشیم.»
وی افزود: «این موضوع هم که مثل دولت قبلی، بخواهیم نفت را زیر قیمت و تحت تاثیر مشکلات FATF بفروشیم، تاثیر اقتصادی مطلوبی برای اقتصادمان نخواهد داشت و شاید برای مقاومت کوتاه مدت اقتصادی موثر باشد، اما تاثیر بلند مدت نخواهد داشت. شرایط بسیار دشوار است و نباید روی رفع تحریم‌های زودهنگام به ویژه تا پایان سال جاری، حسابی باز کنیم. با همه این‌ها ترامپ شخص اهل مذاکره‌ای است. اگر ما با تیم مذاکره کننده قدرتمندی وارد عمل شویم، می‌توانیم امیدوار باشیم، مذاکره موفقیت آمیزی داشته باشیم و شاید سال آینده، شرایط اقتصادی بهتری داشته باشیم. رفع تحریم‌ها به معنای افزایش فروش نفت هم خواهد بود، اما قبل از همه این‌ها باید موانع داخلی را که اغلب غیراقتصادی و ساختاری هستند، رفع کنیم. نمی‌دانم ایجاد تحولات ساختاری و اقتصادی در دستور کار یا در توان آقای پزشکیان خواهد بود یا خیر.»
حرف‌های اقتصادی جلیلی فقط روی کاغذ جالب به نظر می‌رسید
این استاد دانشگاه گفت: «سخن طرفداران و همفکران آقای جلیلی هم که می‌گفتند باید رفع تحریم‌ها یا مذاکره را فراموش کنیم و سیاست خارجی اقتصاد خود را روی چند کشور همسایه یا آمریکای لاتین متمرکز کنیم هم از ریشه غلط است. اگر قرار بود ما با این روش به جایی برسیم که در سه سال گذشته می‌رسیدیم. این نوع حرف‌های ایده آلیستی با نیاز‌های ما انطباق ندارد. نیاز‌های کشور ما فقط از خلال ارتباط با کشور‌های پیشرفته قابل تحقق است. ما با کشور‌هایی مثل بنگلادش فرق می‌کنیم. ما به دلیل درامد‌های نفتی به تکنولوژی‌های روز و پیشرفته نیاز داریم؛ بنابراین مبادلات با کشور‌های منطقه یا در حال توسعه و امریکای لاتین مشکلات ما را حل نمی‌کند. این کشور‌ها نهایتا در حوزه‌های کشاورزی یا مواد غذایی تاثیرگذارند. حتی کشاورزی ما نیز به تجهیزات به روز و پیشرفته وابسته است. این حرف‌ها روی کاغذ جالب به نظر می‌رسید که آقای جلیلی نوشته بود و می‌خواند.»
حاکمیت برای جمع کردن بساط دولت سایه به دولت کمک کند
بهرام پارسایی نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی  در آسیب‌شناسی از عدم حضور ۵۰ درصد مردم در انتخابات گفت: مشارکت مردم در این دور از انتخابات ریاست جمهوری نشان داد که از خیلی از مسائل ناراضی هستند. یعنی شاید فکر کردند بهترین راه برای بیان نارضایتی‌ عدم مشارکت است.
در دور اول ۶۱ درصد و در دور دوم اکثریت بیش از ۵۰ درصد بود. امیدوارم حاکمیت، مسئولان ارشد به ویژه قوای سه‌گانه و هرکسی که در کشور صاحب نفوذ است صدای مردم را بشنوند. شاید خیلی از رأی‌هایی هم که داده شد، اعتراضی بود یعنی رأی با موافقت نبود. مثلا رأی‌هایی که در دور دوم به آرای آقای پزشکیان اضافه شد را می‌توان در این مقیاس سنجید. یعنی اگر بخواهیم واقع‌بینانه فکر کنیم، مردم از شرایط موجود در عرصه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، رضایت ندارند و این عدم مشارکت کاملا گویا است و این کار آقای پزشکیان را خیلی سنگین می‌کند و باید صدای ملت شنیده شود. وقتی آقای جلیلی با اقتدار می‌گویند ما همان راه را در چارچوب دولت سایه ادامه می‌دهیم، به نظرم کار را مشکل‌تر کرده و امثال آقای جلیلی نمی‌خواهند صدای ملت را بشنوند.
 مردم رک و شفاف حرف‌شان را زدند
وی افزود: مردم واقعا رک و شفاف حرف‌شان را زدند. شاید صحنه‌ای که احساس می‌کردند کمترین هزینه‌ای برایشان دارد، همین انتخابات بود که وضعیت نشان داده شد. بعضی‌ها انتخابات را به معنای تأیید یا عدم‌تأیید نظام می‌دانند. اما به نظر یکی از پیام‌هایی که حاکمیت و دولت منتخب باید بگیرند این است که ببینند مردم چه می‌خواهند و مسائل کلان را براساس اصل ۵۹ قانون اساسی به رفراندوم بگذارند. موضوعی که وجود دارد این است که در دولت قبلی نشان داده شد که حتی طرفداران دولت قبل هم خیلی از وضعیت راضی نیستند و اینکه آقای جلیلی اعلام کرد که من راه دولت سیزدهم را ادامه می‌دهم ریزش شدیدی در آرای طرفداران سیاست‌های فعلی ایجاد کرد.
 اگر حاکمیت و دولت می‌خواهند اعتماد مردم را جلب کنند باید در سیاست‌هایشان تجدیدنظر کنند
این فعال سیاسی یاد آور شد: اگر آرای دقیق و درست را حساب کنیم، تقریبا یک پنجم جمعیت کشور طرفدار سیاست‌های دولت گذشته هستند. اگر حاکمیت و دولت می‌خواهند در برنامه‌هایشان موفق باشند و اعتماد مردم را جلب کنند به نظرم باید در سیاست‌هایشان تجدیدنظر کنند، به ویژه در سیاست‌های خارجی که اکثر مردم از آن ناراضی هستند و پیام مردم در آن کاملا مشخص است.
 با جمعیتی که از کشور مهاجرت کرده یک ایران دیگر خارج از کشورمان داریم
وی تصریح کرد: مهاجرت ایرانیان از کشور برآمده از سیاست‌های غلط است و کمتر کسی از روی رضا و رغبت مهاجرت می‌کند. یعنی اگر کسی در کشورش امکانات و شرایط برای زندگی فراهم باشد، به ندرت مهاجرت می‌کند. آمار مهاجرت در کشور ما از ۱۰۱ کشور جهان بیشتر است. یعنی به طور مثال آمار مهاجرت از جمعیت دانمارک، نروژ و ترکمنستان، بیشتر است. نرخ مهاجرت ایرانیان ۲ برابر کرواسی، گرجستان، ۳ برابر قطر، ۴ برابر لتونی و ۹ برابر قبرس است. یعنی با این جمعیتی که از کشور ما مهاجرت کرده ما یک ایران دیگر خارج از کشورمان داریم که در کشورهای سراسر دنیا تکه پاره شده‌اند. این نتیجه سیاست‌های غلط فعلی است که اگر واقعا ایران را آباد کنیم و یک ایران مستقل نه فقط در شعار بلکه در عمل داشته باشیم، این جمعیت مهاجر هم می‌بینند که کشورشان شرایط زندگی را دارد و برمی‌گردند.
حاکمیت باید به این تصمیم رسیده باشد که به کمک دولت بساط دولت سایه را جمع کند
پارسایی یادآور شد: تا زمانی که افرادی مثل جلیلی و دیگران دولت سایه‌شان را آشکار کرده و از گفتن این حرف‌ها، کارشکنی‌ها، اعمال نظر و نفوذشان ابایی ندارند، بعید می‌دانم بتوان چشم‌انداز روشنی را برای کشور دید و  حاکمیت باید جلوی این افراد را بگیرد. در کشورهای دیگر در یک رقابت ریاست جمهوری وقتی نامزدی رأی نیاورد، دیگر دخالتی در امورات نمی‌کند. اما در کشور ما به صراحت ‌می‌بینیم کاندیدایی که کمتر از ۲۰ درصد به او رأی دادند یعنی به سیاست او هم رأی ندادند، می‌آید در کار دولت فعلی دخالت می‌کند و به شکل علنی می‌گوید من برنامه‌های قبلی‌ام را با قدرت بیشتری پیش می‌برم.
این فعال سیاسی در پاسخ به این که نگرانی بابت کارشکنی احتمال عوامل دولت سایه در دولت چهاردهم وجود دارد چه اقداماتی باید برای مقابله با این کارشکنی صورت بگیرد، گفت:‌ به نظر من اقتدار آقای پزشکیان را می‌طلبد که به عنوان رئیس‌جمهور وظیفه‌اش را در چارچوب قانون اساسی انجام دهد. اینطور اقدامات، اقداماتی فراقانونی بوده و در هیچ جای قانون اساسی دیده نشده است تا افرادی برای خودشان یک دولت در سایه تشکیل دهند و هرکاری دوست دارند انجام دهند.
وی افزود: به نظر من اقتدار دولت در اجرای قانون، جمع کردن بساط این افراد و کارشکنی‌ها است. با توجه به آنکه رئیس‌جمهور اختیار تام ندارد، نیاز دارد تا حاکمیت هم به این تصمیم رسیده باشد که به دولت کمک کند تا بساط این دولت سایه را جمع کند. در سال‌های قبل هم که هنوز این کارشکنی‌ها به این شدت نبود، آقای خاتمی می‌گفتند که هر ۹ روز ما یک بحران داشتیم. یا دولت آقای روحانی لوایح ۵گانه FATF را به مجلس دهم داد و مجلس زیرفشار، تهدیدهای پیامکی و فشارهای گوناگون بالاخره آن را تصویب کرد. اما آقای پورمحمدی گفتند که آقای جلیلی در مجمع مخالفت کردند و دیگران هم همراهی‌شان کردند و در نهایت طرح بایکوت شد. یعنی اگر نهادهایی برآمده از رأی ملت در مقابل افراد فراقانونی کم بیاورند، هیچ امیدی به بهبود وضعیت نیست مگر اینکه دولت محکم بایستد.
دولت سیزدهم چه مزیتی داشته که مردم را از دولت آقای روحانی می‌ترسانند؟
پارسایی یادآور شد:‌ حتی آقای روحانی نتوانست لایحه‌ای را که مجلس تصویب کرده بود، کاری درباره‌اش انجام دهد و مجمع تشخیص مصلحت و آقای جلیلی که در شورای عالی امنیت ملی بودند جلوی آن کار را گرفتند. بنابراین رئیس جمهور باید خواستار اجرای قانون اساسی باشد و مورد حمایت قرار بگیرد. با توجه به آنکه رئیس جمهور در کشور ما مثل کشورهای دیگر در جایگاه نخست نیست، نیاز به حمایت دارد تا بتواند در اجرای قانون اساسی موفق باشد. همچنین مردم چه آن گروهی که رای دادند و چه اکثریتی که رای ندادند باید به شکلی مطالبه‌گر باشند تا رئیس جمهور زمینه مطالبه‌گری مدنی آنان را بدون آنکه آسیبی به آنان وارد شود فراهم کند.
وی در پاسخ به این سوال که بخشی از بدنه تندرو جریان اصولگرا مردم را به خاطر انتخاب آقای پزشکیان سرزنش کرده و سعی می‌کنند آنان را نسبت به دولت سوم روحانی بترسانند. برای جلوگیری از این مسئله باید چه اقداماتی صورت بگیرد، گفت: ما تا جایی که این گروه را می‌شناسیم منطقی بر گفتارشان حاکم نیست. یعنی آسمان و ریسمان می‌کنند، نقد نمی‌کنند، بلکه تخریب کرده یا مغرضانه صحبت می‌کنند. وگرنه همه می‌دانند دولت آقای روحانی موفق‌تر از دولت سیزدهم بود.
یعنی آمارهای غلطی می‌دهند. به عنوان مثال گوشت کیلویی ۸۰ هزار تومان دولت آقای روحانی را در دولت آقای رئیسی ۸۰۰ هزار تومان می‌خرند. اصلا دولت سیزدهم چه مزیتی داشته که مردم را از دولت آقای روحانی می‌ترسانند؟ نمی‌خواهم از دولت روحانی دفاع کنم اما عملکرد ایشان بسیار موفق‌تر از دولت سیزدهم بود و این گفتارشان قطعا خوراکی برای طرفداران افراطی خودشان خواهد بود که به صورت تعصبی برخورد می‌کنند. وگرنه خودشان هم می‌دانند، قیاس مع‌الفارق بوده و نمی‌توان تریبون را خاموش کرد. مردم خودشان قضاوت می‌کنند و می‌‌دانند چه کسی درست یا غلط می‌گوید. بنابراین این حرف‌ها فقط خوراکی برای مجموعه داخلی خودشان است.
امیدوارم قالیباف به خودش آمده باشد و بتواند مجلس را طوری مدیریت کند که چالش جدی با دولت به وجود نیاید
پارسایی در پاسخ به این سوال روابط دولت آقای پزشکیان با قوای دیگر در چه مسیری خواهد بود، گفت:‌ قطعا آقای پزشکیان کار راحتی پیش رو نخواهد داشت. چون در مجلسی که الان تشکیل شده، با توجه به سابقه مجلس یازدهم، برخی نمایندگان کردار و رفتارشان در تقابل با خواسته‌های اجتماعی مردم، نادیده گرفتن اعتراضات و نشنیدن صدایشان است.
امیدوارم آقای قالیباف با این شوکی که به او وارد شد به خودش آمده باشد و بتواند به شکلی مجلس را مدیریت کند تا با تعداد افراد متعادل و متمایل به اصلاح‌طلبی که در مجلس هستند بتوانند با هم رایزنی کرده تا چالش جدی میان دولت و مجلس به وجود نیاید. زیرا در نهایت ملت چوب این اختلافات را می‌خورد. قوه‌قضائیه هم سیاست‌های خودش را دارد. اینکه چه انسجامی بین دولت، مجلس و قوه قضائیه به وجود بیاید می‌تواند به سیاست‌ها و توصیه‌های رهبری هم ربط داشته باشد.
پزشکیان اولین رئیس‌جمهوری باشد که مسائل مهم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را به رأی مردم می‌گذارد
این فعال سیاسی در مورد توصیه‌ خود به پزشکیان برای حل چالش‌ها در مسیر پیش رو، گفت: توصیه من به آقای پزشکیان آن است که حتما باید از تجربیات موفق و ناموفق دولت‌های دیگر استفاده کند. از ناموفق‌ها درس بگیرند و از تجربیات موفق هم استفاده کند. بر اجرای قانون اساسی اصرار داشته باشد. مشکل اصلی در کشور ما عدم اجرای قانون اساسی است. در عین‌حال راه تعاملی با دو قوه دیگر پیش بگیرد تا بتواند کارها را به خوبی پیش ببرد. در حال حاضر ایشان در رقابت با آقای جلیلی پیروز شدند اما اکثریت آن‌هایی بودند که رأی ندادند. یعنی باید حتما دیدگاه‌های آنها را در نظر بگیرد. یعنی آن‌هایی که مانند این دو جناح لیدر یا گروه خاصی ندارند، بتوانند رو در رو با آقای پزشکیان صحبت کنند. یعنی باید کار کارشناسی صورت بگیرد و ببینند علت آنکه انتخابات را به رسمیت نشناختند، شرکت نکردند چیست و سعی کنند در جهت جلب رضایت‌شان گام بردارد. وی افزود: من فکر می‌کنم اگر آقای پزشکیان بر اجرای قانون اساسی و به ویژه فصل سوم که حقوق ملت است اصرار داشته باشد می‌تواند نظر دیگران را جلب کند گرچه کار سختی است اما شدنی است. به هر حال طیف تندرو دست از کارشکنی برنمی‌دارند. مورد دیگر آنکه شفاف با مردم صحبت کند. هرجایی می‌خواهد قانون را اجرا کند، یا افرادی را معرفی کرد که در راستای اجرای قانون اساسی است اما برای او چالش و مزاحمت ایجاد کردند، شفاف برای مردم توضیح دهد. ما انتظار استعفا نداریم بلکه به صورت شفاف برای مردم روند کار را توضیح دهند.  پزشکیان تصریح کرد: امیدواریم کشورمان روزهای بهتری در پیش داشته باشد و مردم از زیر بار مشکلات، فشارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی رها شوند. فقط توصیه‌ام این است که اگر حجاب به مسائل عقیدتی گره خورده، در واقعیت این طور نیست بلکه یک مسأله اجتماعی است و باید صدای مردم را بشنوند. همان‌طور که گفتند من صدای معترضین سال گذشته خواهم بود، اگر در جایی به بن‌بست رسید با مردم شفاف صحبت کنند و از اهرم قانونی‌ که اصل رفراندوم است استفاده کنند تا نام نیکی از خودشان به جای بگذارند و اولین رئیس‌جمهوری باشند که مسائل مهم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را به رأی مردم می‌گذارند.