پیام روشن یک رئیس جمهوری به جهان !

  کرامت هاشمیان- رئیس جمهوری منتخب مردم با انتشار مقاله‌ای با عنوان «پیام من به جهان رسید»، نگاه و رویکرد خود را به روابط با کشورهای منطقه، آفریقا، چین، روسیه، اروپا و آمریکا تشریح کرد.
دکتر مسعود پزشکیان در بخشی از این مقاله تصریح کرده است که در دولت خود قصد دارد سیاستی فرصت‌گرا را پیگیری کند که با ایجاد «تعادل» در روابط با همه کشورها، منطبق با منافع ملی، توسعه اقتصادی و نیازهای صلح و امنیت منطقه‌ و جهان باشد و در این راستا، از تلاش‌های صادقانه برای کاهش تنش‌ها استقبال می‌کنیم و با صداقت به صداقت پاسخ خواهیم داد.
آغاز فصل جدید از روابط خارجی ایران با دنیا
پیروزی مسعود پزشکیان چه نشانه هایی در سیاست خارجی ایران را برجسته می کند؟ رویکرد دولت چهاردهم در برابر کشورهای شرقی و غربی چه خواهد بود و او چگونه دیپلماسی را در خدمت تولید داخلی و معیشت مردم به کار خواهد بست؟  تحولات سیاست داخلی ایران از یک ماه قبل و با سقوط بالگرد ابراهیم رئیسی، چشم انداز چرخش در دیپلماسی جمهوری اسلامی را روی میز کشورهای جهان قرار داد. تقریبا هم دوستان و هم رقبای منطقه ای و جهانی ایران، به نحوی نگران کننده، رخدادهای سیاسی ایران را دنبال می کردند. این نگرانی بیش از هر بازیگر منطقه ای یا جهانی، بازیگران داخل کشور را تحت تاثیر قرار داد. یک جریان تعامل ستیز و تنش زا در داخل ایران همسو با براندازان خارج کشور تلاش فعالانه ای را برای استمرار انزوای ایران به کار بردند. نخستین گروه با حمایت از نامزدی سعید جلیلی و دومین گروه با حمایت از تحول خواهی و تحریم انتخابات. اما شانزدهم تیرماه، اکثریت شرکت کنندگان در انتخابات، خواهان رویکرد دیگری شدند.
تحلیلگران بر این باورند که پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات ایران، نشان دهنده رای اکثریت مردم به سیاست خارجی تعامل گرا با جهان است. چه آنکه تحلیل ها نشان می دهد حدود ۵۰ درصد افراد واجد شرایط رای که در انتخابات شرکت نکردند و آن را تحریم کردند نیز مخالف وضعیت موجود بودند. وضع موجودی که اگرچه سیاست نزدیکی به شرق را در دستور کار قرار داد اما نتوانست حداکثر تنش تحمیلی را به طور مستقیم و غیر مستقیم با کشورهای غربی برقرار شده بود کنترل کند. از این رو ناظران سیاسی معتقدند مسعود پزشکیان نماینده دیدگاه های تعامل گرایانه با جهان را برعهده دارد. او در مناظره های انتخاباتی سوالاتی را مطرح کرد که نشان می داد محور اصلی سیاست های او را تعامل سازنده و متوازن با کشورهای جهان تشکیل می دهد. سوالاتی از جمله «آیا به مصلحت ما است که در تحریم بمانیم؟» و یا «آیا می‌خواهیم مشکلمان با دنیا را حل کنیم یا نه؟» از جمله این سوالات بود.
در این مناظره ها، پزشکیان با انتقاد از سیاست خارجی دولت ابراهیم رئیسی، بارها به جلیلی گفت چرا شهید رئیسی به دنبال احیای برجام بود و چرا ایده های شما در دولت سیزدهم به رفع تحریم ها منجر نشد؟ پزشکیان همچنین به تجربه مدیریت مذاکرات هسته‌ای توسط جلیلی اشاره کرد و آن را ناموفق خوانده بود.
جذب سرمایه خارجی اولویت دولت چهاردهم
از نگاه پزشکیان با بهبود رابطه با کشورهای جهان و عادی‌سازی در روابط بین‌الملل، می‌توان تحریم‌ها را رفع کرد و جذب سرمایه، توسعه گردشگری و توسعه کسب و کار را ممکن ساخت. او معتقد است می‌توان با سیاست خارجی تعامل‌گرا و عزتمند، هزینه مردم را کاهش داد و اجازه نداد گروهی با شعارهای دهن پرکن، جیب مردم را خالی کنند. او می‌گوید: «باید تحریم‌ها را با استفاده از نیروهای کارشناس و مجرب حل کنیم.»
توجه رئیس جمهور منتخب به واگذاری مسئولیت ها به کارشناسان نشان می دهد او از ظرفیت تیم دیپلمات های با تجربه تدوین برجام به نحو حداکثری بهره برداری خواهد نمود. او در همین راستا در مناظره های انتخاباتی با اشاره به عدم موفقیت جلیلی در مذاکرات در دولت دهم گفته بود: «مدیر ضعیف یعنی اینکه فردی به مذاکره می‌رود اما پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل می‌برند، یعنی اینکه امنیت عراق را ما تامین کنیم اما بازار عراق را به جای دیگری بدهند»
پزشکیان درباره راه حل مسئله تحریم ها معتقد است: «ما اگر می‌خواهیم مشکلات اقتصادی مملکت ما و همچنین ارتباط ما با دنیا برطرف شود و بتوانیم رونق پیدا کنیم، باید تحریم‌های ظالمانه را با روش‌های مختلف موجود حل کنیم.» او باور دارد که تحریم، سالانه میلیاردها دلار ضرر به ایران وارد می‌کند و می‌گوید: «همین الان ما که در دنیا در زمینه گاز و نفت جمعا اول هستیم، در زمستان گاز نداریم به مردم بدهیم و تابستان نیز برق آن‌ها را قطع می‌کنیم. بگویند که ما چقدر در حال ضرر کردن در میادین مشترک هستیم؟ قطر، عمان، امارات و کویت در میادین مشترک سهم خود را می‌برند، اما ما اصلا عین خیالمان نیست و از این سمت می‌گوییم که فلان شرکت‌ها می‌خواستند با ما فلان کار را بکنند.» منتخب مردم ایران، «برجام» را کلید حل تحریم‌ها و حل سایر چالش‌های سیاست خارجی ایران می‌داند و معتقد است باید برجام را احیا کرد او بر این نکته تاکید کرده که: «ما باید برجام را حل و پیگیری می‌کردیم؛ اگر این مساله را حل نکنیم، اینکه درباره مسائل دیگر صحبت کنیم، فقط حرف است و بدون برجام حتی بتوانیم با همسایگان روابط خود را حفظ کنیم و آن را توسعه دهیم.»
تمام شدن دوره گروه های فشار در سایه
این در حالی است که کنترل تندروها و افشای نقش آنها در تخریب تصمیمات سازنده سیاست خارجی، دولت او را از دولت های خاتمی و روحانی متمایز خواهد کرد. تحلیلگران پیشبینی می کنند پزشکیان نقشی افشاگرانه در هرگونه مداخله گری گروه های تندرو یا گروه های فشار ایدئولوژیک داخلی خواهد داشت که دولت های موازی در سایه در داخل کشور، هدایت آنها را بر عهده دارند. پزشکیان بارها در جریان مناظره های انتخاباتی به مشاوران سعید جلیلی و «دولت در سایه» او اشاره کرده و آنها را افرادی توصیف کرده که از دیوار سفارت عربستان سعودی و انگلستان بالا رفتند و هزینه های گزافی را به کشور تحمیل کردند.
در همین راستا پزشکیان درباره چگونگی جذب سرمایه خارجی معتقد است سیاست خارجی باید با تعامل‌گرایی و عادی‌سازی روابط بین‌الملل با همه کشورها، ابزاری باشد برای جذب سرمایه خارجی و فرصتی ایجاد کند برای متوقف کردن موج مهاجرت و ایجاد شوق ماندن در دل جوانان. او می‌گوید: «باید معلوم شود چه کسانی از سفارت انگلستان بالا رفتند و سفارت عربستان را آتش زدند و چرا جلو این‌ها گرفته نشد. به باور پزشکیان به‌جای تنش‌آفرینی در حوزه سیاست خارجی باید نسبت به تحکیم برادری با کشورهای همسایه اقدام کرد و به آن‌ها به چشم یک فرصت نگاه کرد. باید ایران به محور ترانزیت شرق و غرب تبدیل و گردشگری را رونق داد. از این رو حفظ سیاست نزدیکی به شرق و ارتقای تعامل با کشورهای شرقی با اولویت کشورهای حاشیه خلیج فارس، چین و روسیه در دستور کار خواهد بود.
کلید رفع موانع تولید در دیپلماسی هدفمند
پزشکیان درباره رفع موانع خارجی تولید، مسعود پزشکیان قائل به پذیرش FATF توسط ایران و پاک کردن نام ایران از میان سه کشور حاضر در لیست سیاه FATF است و معتقد است: «باید FATF را نهایی کنیم، چراکه در همین وضعیتی که قرار داریم گران می‌خریم و ارزان می‌فروشیم. ما با چین توافق‌نامه‌ای داریم که بیایند کار انجام دهند، اما چرا کاری انجام نمی‌دهند؟ تا با مشکلات‌مان را در ارتباطات بین‌المللی برطرف نکنیم آن‌ها نیز برای ما کاری نمی‌کنند و این موضوع خیلی روشن است.» او لازمه ارتباط با شرق را مانع زدایی از روابط اقتصادی ایران با غرب می داند و گفته: «اگر قرار باشد چین، عراق و روسیه با ما کار کنند، باید ضوابط بین‌المللی را درست کنیم؛ ما به پیمان‌های بریکس و شانگهای پیوسته‌ایم، اما چرا معاملات ما در مقایسه با دیگران قابل مقایسه نیست؟»
رئیس جمهور منتخب «بهبود فضای سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار» را مشروط به حل تحریم‌ها، پذیرش FATF و عادی‌سازی روابط به همه کشورها و تنش‌زدایی می‌داند و در حوزه سرمایه‌گذاری داخلی می‌گوید: «نخبگان در حال خارج شدن از کشور هستند؟ چون رفتار حاکمانه ما و امر و نهی‌هایی که داریم و تصور می‌کنیم عقل کل هستیم و در همه چیز نقشه داریم و دیگران حالیشان نیست و نمی‌فهمند، پس ما باید برای آن‌ها نقشه بنویسیم.»
تحلیلگران سیاست خارجی پیشبینی می کنند فصل جدیدی از روابط خارجی ایران با دنیا با اولویت تنش زدایی از روابط خارجی برای رفع موانع تولید در دستور کار دولت چهاردهم خواهد بود.
مقاله رئیس جمهوری منتخب مردم در نشریه تهران تایمز
متن کامل مقاله رئیس جمهوری منتخب مردم که دیروزدر نشریه تهران تایمز انتشار یافته، بدین شرح است:
پیام من به جهان جدید
در بحبوحه جنگ و ناآرامی‌های منطقه، با برگزاری انتخاباتی رقابتی، مسالمت‌آمیز و منظم، نظام سیاسی ایران ثبات خود را به نمایش گذاشت و بر ادعاهای برخی از «کارشناسان ایران» در برخی دولت‌ها خط بطلان کشید. ثبات سیاسی و شیوه افتخارآمیز برگزاری انتخابات، نشانگر تدبیر رهبر معظم انقلاب، آیت‌الله خامنه‌ای، و تعهد مردم ایران به انتقال دموکراتیک قدرت حتی در شرایط دشوار است.
من با برنامه‌ای که بر «إصلاحات»، «تقویت وحدت ملی» و «تعامل سازنده با جهان» تأکید داشت وارد کارزار انتخابات شدم و در نهایت موفق شدم اعتماد هموطنانم را، حتی زنان و مردان جوانی که از وضعیت کلی کشور ناراضی بودند، در پای صندوق‌های رأی جلب نمایم.
این اعتماد برای من بسیار ارزشمند است و مصمم هستم با ایجاد اجماع، هم در داخل کشور و هم در سطح بین‌المللی، وعده‌هایی را که در دوران تبلیغات انتخاباتی به مردم کشورم داده‌ام، محقق سازم.
در آغاز، می‌خواهم تأکید کنم که دولت من حفظ عزت ملی و شأن بین‌المللی ایران در هر شرایط را سرلوحه کار خود قرار خواهد داد. سیاست خارجی ایران بر پایه اصول «عزت، حکمت و مصلحت» استوار است و طراحی و اجرای آن نیز برعهده رئیس‌جمهور و دولت گذاشته شده است. من قصد دارم تمامی اختیارات اعطا شده به این مقام را به کار بگیرم تا این هدف کلان را پیگیری نمایم.
با این رویکرد، دولت من قصد دارد سیاستی فرصت‌گرا را پیگیری کند که با ایجاد «تعادل» در روابط با همهٔ کشورها، منطبق با منافع ملی، توسعه اقتصادی و نیازهای صلح و امنیت منطقه‌ و جهان باشد. در این راستا، از تلاش‌های صادقانه برای کاهش تنش‌ها استقبال می‌کنیم و با صداقت به صداقت پاسخ خواهیم داد. در دولت من، تحکیم روابط با همسایگان در اولویت قرار خواهد داشت. ما پیگیر تشکیل یک «منطقه قوی» خواهیم بود، نه مناسباتی که در آن یک کشور به تنهایی به دنبال استیلا و تسلط بر دیگران باشد. من قویاً اعتقاد دارم که کشورهای همسایه و برادر نباید منابع ارزشمند خود را در جهت رقابت‌های فرسایشی، مسابقه تسلیحاتی و محدودسازی بی‌مورد یکدیگر هدر دهند. به جای آن، هدف ما باید ایجاد محیطی باشد که در آن منابع همگان برای پیشرفت و توسعه منطقه، به نفع همه، اختصاص یابد. ما به همکاری با ترکیه، عربستان سعودی، عمان، عراق، بحرین، قطر، کویت، امارات متحده عربی و سازمان‌های منطقه‌ای به منظورتعمیق روابط اقتصادی، تقویت روابط تجاری، ارتقاء سرمایه‌گذاری‌های مشترک، مقابله با چالش‌های مشترک و حرکت به سوی ایجاد چارچوب منطقه‌ای برای گفت‌وگو، اعتمادسازی و توسعه مبادرت خواهیم کرد.
منطقه ما دیربازی است از جنگ، تنش‌های فرقه‌ای، تروریسم و افراط‌گرایی، قاچاق مواد مخدر، کمبود آب، بحران پناهندگان، تخریب محیط‌زیست و مداخلات خارجی رنج می‌برد. حالا وقت آن فرارسیده که با هم به این چالش‌های مشترک برای آینده بهتر نسل‌های بعدی رسیدگی نماییم. همکاری برای توسعه و شکوفایی منطقه‌ای اصل راهنمای سیاست خارجی ما خواهد بود.
به عنوان کشورهایی که از منابع فراوان و سنت‌های مشترکِ برخاسته از تعالیم صلح‌آمیز اسلامی برخوردارند، باید متحد شویم و به جای منطق قدرت، به قدرت منطق تکیه کنیم. با بهره‌گیری از ظرفیت هنجارسازی خود، می‌توانیم از طریق ترویج صلح، ایجاد محیطی آرام برای توسعه پایدار، تقویت گفت‌وگو و مقابله با اسلام‌هراسی نقش مهمی در نظم جهانی پسا قطبی ایفا نماییم. در این راستا، ایران به سهم خود آماده نقش‌آفرینی خواهد بود.
در سال ۱۹۷۹، پس از انقلاب، نظام نوظهور جمهوری اسلامی ایران روابط خود را با دو رژیم آپارتاید اسرائیل و آفریقای جنوبی، بر أساس موازین حقوق بین‌الملل و أصول پایه‌ای حقوق بشر، قطع نمود. تا به امروز، اسرائیل همچنان یک رژیم آپارتاید است که «نسل‌کشی» را نیز به کارنامه تیره خود - که شامال اِشغال، جنایات جنگی، پاکسازی قومی، شهرک‌سازی، برخورداری از سلاح‌های هسته‌ای، ضمیمه غیرقانونی سرزمین‌های دیگران و تهاجم به همسایگانش بوده – اضافه کرده است. به عنوان اولین اقدام،‌ دولت من از کشورهای عرب همسایه درخواست همکاری خواهد کرد تا با استفاده از تمامی اهرم‌های سیاسی و دیپلماتیک استقرار آتش‌بس و متوقف کردن کشتار مردم غزه را در اولویت قرار دهند تا از گسترش دامنه جنگ جلوگیری شود. سپس باید با جدیت تلاش کنیم تا به اشغال طولانی‌مدتی که زندگی چهار نسل از فلسطینیان را ویران کرده است، پایان دهیم. در این راستا، تاکید می‌کنم دولت‌ها بر اساس «کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸» موظف به اتخاذ اقدامات لازم برای جلوگیری از نسل‌کشی هستند و نه پاداش دادن به نسل‌کشی از طریق عادی‌سازی روابط به مجرمان! امروزه به نظر می رسد که بسیاری از جوانان در کشورهای غربی به حقانیت مواضع دیرپای ما در قبال رژیم اسرائیل پی برده باشند. می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و به این نسل شجاع بگویم که اتهامات یهودی‌ستیزی علیه ایران به دلیل موضع اصولی‌اش در مسئله فلسطین، نه تنها کاملاً غلط است، بلکه به فرهنگ، باورها و ارزش‌های اساسی ما توهین می‌کند. مطمئن باشید که این اتهامات به اندازه اتهامات ناعادلانه یهودی‌ستیزی که هنگام اعتراض در دانشگاه‌ها برای دفاع از حق حیات فلسطینی‌ها به شما وارد می‌شود، بی اساس است.
چین و روسیه همواره در روزهای سخت دوست و پشتیبان ما بوده‌اند. ما این دوستی را بسیار ارزشمند می‌دانیم. نقشهٔ ‌راه ۲۵ ساله ایران و چین یک گام مهم در جهت ایجاد یک «شراکت جامع راهبردی» سودمند برای هر دو کشور بود؛ و ما تمایل داریم در آستانه ورود به نظم جدید جهانی، همکاری‌های گسترده‌تری در این مسیر با پکن برقرار سازیم. در سال ۲۰۲۳، دولت چین نقش مهمی در تسهیل عادی‌سازی روابط ما با عربستان سعودی ایفا کرد و از این طریق دیدگاه سازنده و رویکرد آینده‌نگرانه خود را در امور بین‌المللی به نمایش گذاشت.
روسیه یک هم‌پیمان راهبردی ارزشمند و همسایه ایران است و دولت من متعهد است که به گسترش و تقویت همکاری‌هایمان پایبند بماند. ما برای مردم روسیه و اوکراین آرزوی صلح داریم و دولت من آماده حمایت فعالانه از ابتکارات دیپلماتیک در جهت دستیابی به این هدف خواهد بود. دولت من همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه با روسیه را - به ویژه در چارچوب‌هایی مانند بریکس، سازمان همکاری شانگهای و اتحادیه اقتصادی یوراسیا - در اولویت قرار خواهد داد.
با علم به اینکه صحنه جهانی از الگوهای سنتی فراتر رفته است، دولت من متعهد است که روابط متقابل مفید خود را با بازیگران بین‌المللی نوظهور در جنوب جهان، به خصوص با کشورهای آفریقایی، تقویت نماید. در این راستا، به دنبال ارتقاء همکاری‌ها و تقویب مناسبات‌مان خواهیم بود.
ایران با کشورهای آمریکای لاتین روابط مستحکمی دارد و دولت من در جهت حفظ و تعمیق آن به منظور پیشبرد توسعه، گفتگو و همکاری در همه زمینه‌های اقدام خواهد کرد.
همکاری بین ایران و کشورهای آمریکای لاتین از آنچه در حال حاضر برقرار است، به مراتب ظرفیت‌های بیشتری دارد و ما پیگیر تقویت پیوندهایمان خواهیم بود.
روابط ایران و اروپا فراز و نشیب‌های زیادی داشته است. پس از خروج ایالات متحده از برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) در ماه مه ۲۰۱۸، کشورهای اروپایی یازده تعهد به ایران دادند تا توافق هسته‌ای را نجات داده و تأثیر تحریم‌های غیرقانونی و یکجانبه ایالات متحده بر اقتصاد ما را تعدیل نمایند. از جمله این تعهدات می‌توان به تضمین انجام مبادلات بانکی به‌صورت مؤثر، حفاظت مؤثر از شرکت‌ها در برابر تحریم‌های ایالات متحده، و ترویج سرمایه‌گذاری در ایران نام بُرد. کشورهای اروپایی تمام این تعهدات را نقض کرده‌اند، اما به طور نامعقولی انتظار دارند ایران به صورت یکجانبه به تمام تعهدات خود مطابق برجام عمل نماید. با وجود این انحراف‌ها، من آماده برگزاری گفتگوهای سازنده با کشورهای اروپایی هستم تا با تلاش مشترک، روابطمان را بر پایه اصل برابری و احترام متقابل، به مسیر صحیح هدایت کنیم. کشورهای اروپایی باید دریابند که مردم ایران مردمی با افتخار هستند و حقوق و شأن آن‌ها را دیگر نمی‌توان نادیده گرفت. هرگاه قدرت‌های اروپایی به این واقعیت واقف شوند، تصور برساخته تفوق اخلاقی خود را کنار بگذارند و همچنین از بحران‌های ساختگی که مدت‌هاست بر روابط‌مان سایه افکنده عبور نمایند، فرصت‌های بسیاری برای همکاری بین ایران و اروپا وجود خواهد داشت که می‌توان مورد بررسی قرار داد.
فرصت‌های همکاری شامل همکاری‌های اقتصادی و فناورانه، امنیت انرژی، مسیرهای ترانزیت، محیط‌زیست، همچنین مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر، بحران پناهندگان و سایر حوزه‌ها هستند که همه اینها می‌توانند به نفع کشورهای ما پیگیری شوند.
ایالات متحده آمریکا نیز باید به این درک رسیده باشد که ایران هرگز به زورگویی پاسخ نداده و نخواهد داد. ما در سال ۲۰۱۵ با حسن‌نیت وارد برجام شدیم و به تمام تعهداتمان به‌طور کامل عمل کردیم. اما ایالات متحده – بخاطر نزاع‌ها و انتقام‌های مربوط به حوزه سیاست داخلی خود - به‌طور غیرقانونی از توافق خارج شد و با تحمیل تحریم‌های یکجانبه فراسرزمینی، به مردم ایران - به ویژه در دوران پاندمی کرونا - زیان‌ها، رنج‌ها و آسیب‌های بی شمار، و به اقتصاد ما صدها میلیارد دلار خسارت وارد نمود.
ایالات متحده عامدانه تصمیم گرفت که با راه‌اندازی جنگ اقتصادی علیه ایران، و همچنین با مبادرت به تروریسم دولتی از طریق ترور سردار قاسم سلیمانی - قهرمان نامی جهانی مبارزه با تروریسم که به خاطر موفقیت‌هایش در نجات مردم منطقه از داعش و گروه‌های وحشی مشابه شناخته می‌شود – نزاع‌ها را تشدید نماید. امروز جهان شاهد تبعات زیان‌بار این تصمیم است.
ایالات متحده آمریکا و متحدان غربی‌اش، نه تنها یک فرصت تاریخی را برای کاهش و مدیریت تنش‌ها در منطقه و جهان از دست دادند، بلکه به طور جدی معاهده منع گسترش (NPT) را تضعیف نمودند چرا که نشان دادند هزینه‌های پایبندی به اصول عدم اشاعه می‌تواند از فواید احتمالی آن بیش‌تر باشد. به واقع، ایالات متحده و متحدان غربی‌اش از رژیم عدم گسترش سوءاستفاده کرده‌اند تا- برخلاف برآوردهای دستگاه‌های اطلاعاتی خود - بحرانی برساخته در مورد برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران ایجاد نمایند و از آن برای اِعمال فشار مستمر بر مردم ما استفاده کنند. این در حالی که هم‌زمان به حمایت فعالانه و بی دریغ از اسرائیل - یک رژیم آپارتایدی تجاوزگرا که عضو پیمان ان.پی.تی نیست و به گواه همه شواهد دارنده سلاح‌ هسته‌ایست – پرداختند.
می‌خواهم بار دیگر تأکید کنم که دکترین دفاعی ایران شامل ساخت سلاح‌های هسته‌ای نیست و ایالات متحده را فرامی‌خوانم تا از سوءمحاسبات گذشته‌اش درس گرفته و سیاست جدیدی متناسب با آن اتخاذ نماید. تصمیم‌گیران در واشنگتن باید دریابند که سیاستی که مبنای آن قرار دادن کشورهای منطقه در مقابل یکدیگر باشد، نه در گذشته موفق بوده و نه در آینده موفق خواهد شد. آن‌ها باید حقیقت ایران را بپذیرند و از تشدید تنش‌های موجود پرهیز نمایند.
مردم ایران به من یک مأموریت قوی داده‌اند تا با جدیت پیگیر تعامل سازنده در صحنه بین‌المللی - در حین پافشاری بر حقوق، عزت و نقش مستحق‌مان در منطقه و جهان - باشم. من از همه کسانی که مایل به پیوستن به این تلاش تاریخی هستند، دعوت به همکاری می‌نمایم.
یکی از دلایلی که در سال‌های اخیر باعث شد مردم در انتخابات کمتر شرکت کنند یا نسبت به مسائل کشور دلسرد و بی توجه شوند، همین مشکلات و مسائل حوزه سیاست خارجی بود که به مشکل معیشتی منتهی شد. ریشه این مشکلات نیز چیزی نیست جز تحریم‌های بانکی و بین المللی. مردم این روز‌ها حتی برای تامین ساده‌ترین اقلام خود با مشکلاتی مواجهند و بنابراین همه این‌ها زنگ هشدار‌هایی برای این موضوع است که ما در حوزه سیاست خارجی خود به بازنگری و سازماندهی جدید اصول و قواعد این حوزه نیاز داریم.
پزشکیان زنگ هشدار‌های سیاست خارجی را شنیده است
در همین زمینه عبدالرضا فرجی‌راد گفت: «جریان انتخابات یک فضای مشارکت بسیار خوب ایجاد کرد که این مشارکت نیز منجر به انتخاب آقای پزشکیان شد. آقای پزشکیان شعار‌هایی را در مناظره‌های انتخاباتی داد. یکی از این شعار‌های مهم رفع تحریم‌ها بود. رفع تحریم ها، گفتگو با غرب برای رفع تحریم‌ها و ایجاد تعادل با غرب و شرق در حوزه سیاست خارجی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این شعار‌ها که در عرض مدت زمان کوتاه پیش از برگزاری انتخابات مطرح شده، نشان می‌دهد که دیدگاه آقای پزشکیان در حوزه سیاست خارجی چیست. طبیعیست که لازمه رسیدن به آن چه در دیدگاه آقای پزشکیان مدنظر است، برخورداری از نوعی ژئوپلیتیک باز است. درواقع آقای پزشکیان به دنبال برقراری ارتباط با اروپا و با دنیا است. گفتگو با آمریکا نیز برای رفع تحریم‌ها الزامی است. گفتگو با چین نیز برای روابط تجاری لازم است. آقای پزشکیان در مناظره‌ها نشان داد که فقط به رویکرد گفتگو با آمریکا نیز متکی نیست بلکه یک نگاه جهان شمول دارد.» وی افزود: «کاملا مشخص است که آقای پزشکیان معتقد است می‌توان با جذب نظرات مقامات اصلی کشور و نهاد‌های اصلی می‌توان مذاکرات را با سرعت بیشتری به پیش ببرد. یکی از دلایلی که در سال‌های اخیر باعث شد مردم در انتخابات کمتر شرکت کنند یا نسبت به مسائل کشور دلسرد و بی توجه شوند، همین مشکلات و مسائل حوزه سیاست خارجی بود که به مشکل معیشتی منتهی شد. ریشه این مشکلات نیز چیزی نیست جز تحریم‌های بانکی و بین المللی. مردم این روز‌ها حتی برای تامین ساده‌ترین اقلام خود با مشکلاتی مواجهند و بنابراین همه این‌ها زنگ هشدار‌هایی برای این موضوع است که ما در حوزه سیاست خارجی خود به بازنگری و سازماندهی جدید اصول و قواعد این حوزه نیاز داریم. ما نه تنها باید در حوزه روابط با غرب بازنگری کنیم، بلکه در حوزه روابط با همسایگانمان نیز به شیوه نامه‌هایی جدید و به روزرسانی شده نیاز داریم. آقای پزشکیان نیز این زنگ خطر‌های سیاست خارجی را شنیده است. در روز‌های اخیر هم می‌بینیم همسایگانمان حتی پیش از این که آقای پزشکیان کار خود را به شکل رسمی شروع کنند، شروع به تبریک و ابراز امیدواری برای همکاری کرده اند.»
روسیه نگران ظهور رئیس جمهور اصلاح طلب بود
این استاد ژئوپلیتیک گفت: «در ایالات متحده دو دیدگاه مطرح است. یک دیدگاه نسبتا منفی که جان کری مطرح کرده و می‌گوید برای ما چندان تفاوتی ندارد در ایران چه شخصی رئیس جمهور باشد و یک دیدگاه دیگر که رویکردی مثبت به حضور آقای پزشکیان دارد. در اروپا نیز، رویکردی که دیدیم مثبت بود و در نتیجه می‌توان انتظار داشت، روابط و تعاملات قطع شده با اروپا آغاز شود و بتوانیم با آن‌ها ارتباطات تجاری و سیاسی داشته باشیم و مذاکرات با ایالات متحده نیز ادامه پیدا کند. درباره مسائلی از جمله مسئله غزه و لبنان بعید است داخل کشور اختلاف نظری بین سران سیاسی کشور وجود داشته باشد و آقای پزشکیان و نهاد‌های بالادستی همگی به حمایت از جبهه مقاومت و محکومیت اقدامات اسرائیل معتقدند. مسئله مقاومت را هم نمی‌توان مرتبط با سیاست‌های آقای پزشکیان در حوزه روابط خارجی در نظر داشت، چون آن موضوع اصلا یک مسئله مجزا است. در حال حاضر اولویت ما رفع تحریم‌ها و توسعه روابط با اروپا است. ایران باید بتواند به جایگاه سنتی خود در اروپا برسد و اروپا هم باید بتواند به راحتی در ایران سرمایه گذاری کند. ما باید نسبت به اروپا توجه خاصی داشته باشیم، به خصوص در حوزه صادرات انرژی و نفت و گاز.»
وی افزود: «این ایده که بگوییم چینی‌ها دوست داشتند آقای جلیلی رئیس جمهور شود را چندان قبول ندارم. ممکن است بگوییم که روسیه تا حدودی نگران بود که یک رئیس جمهور با گرایش اصلاح طلبی بیشتر به سمت غرب تمایل دارد و مسئله اوکراین را تحت الشاع قرار دهد. اما چین با رئیس جمهور شدن آقای پزشکان مشکلی ندارد. چرا توافق ۲۵ ساله ۴۰۰ میلیارد دلاری با چین به هیچ کجا نرسید؟ علت همین تحریم‌ها علیه ایران است که باعث شده چینی‌ها متوقف شوند. ما در سه سال اخیر بدترین روابط را با چین داشتیم. رابطه داشتن با چین به عضویت در شانگهای و پیغام دادن به هم نیست، بلکه رابطه دیپلماتیک باید بازخورد و نتیجه عملی بدهد. این که ما روزی یک میلیون بشکه نفت به چین آن هم زیر قیمت جهانی صادر می‌کنیم، لزوما موفقیت نیست. ما به جای دریافت پول نفتمان کالا‌های نامرغوب دریافت می‌کنیم. این چه تجاری است؟ کشور‌های آسیای مرکزی از خلال روابطشان با چین در سال‌های اخیر دستاورد‌های مادی زیادی کسب کردند. ما چطور؟ اخیرا یک قرارداد یک میلیارد دلاری بین چین و ترکیه فقط برای تولید خودروی برقی امضا شد. سهم ما در رابطه با چین کجاست؟ اتفاقا چین هم دوست دارد با ایران روابط استانداردتری داشته باشد. ایران یک موقعیت استراتژیک و اساسی در منطقه دارد و می‌تواند در آینده به نفع چین باشد که با ایران در رابطه باشد.»
این تحلیلگر ارشد سیاسی در ادامه گفت: «چین ترجیح می‌دهد در منطقه خلیج فارس با کشور مستقلی با ایران در رابطه باشد که اگر مشکلی پیدا کرد یا با تایوان وارد مجادله شد به جای اتکا به کشور‌های عربی که با ایالات متحده، اتحاد دارند، با ایران ارتباطات گازی، نفتی و سرمایه گذاری داشته باشد. اما تا زمانی که ما درگیر تحریم هستیم چطور می‌توانیم این اقدامات را انجام دهیم. در حال حاضر حتی طالبان که حتی به رسمیت شناخته نشده نیز با چین پروژه تجاری و عمرانی بسته است. پاکستان و عراق نیز پروژه‌های سنگینی با چینی‌ها بسته اند. چین با ۱۵ کشور همسایه ایران در رابطه است، اما مسیر سرمایه گذاری‌ها در ایران به علت تحریم‌ها تا حد زیادی مسدود است. پس نتیجه این است که رابطه سیاسی و تجاری ما با چین هم در گرو لغو تحریم‌ها است. حتی اگر تحریم‌ها علیه ایران نبود و چین روی ایران جور دیگری حساب می‌کرد، در کنار کشور‌های عرب منطقه و در راستای حق مالکیت بر جزایر سه گانه، بیانیه نمی‌داد. نتیجه‌ای که می‌خواهم بگیرم این است که اکنون حتی با شرقی‌ها هم رابطه خوبی نداریم و تا زمانی که نتوانیم اقتصادمان را بین المللی کرده و سرمایه هایمان را آزاد نکنیم اصلا نه با شرق و نه با غرب به جایی نمی‌رسیم.»