سیاست و نشاط اجتماعی
فرببرز اردلان- شادی و نشاط به عنوان یکی از احساسات ریشه‌ای مثبت و یکی از ضروری‌ترین خواسته‌های فطری انسان، نقش تعیین‌کننده‌ای در سلامت فرد و جامعه داشته و از آنجا که شادی همواره با خرسندی، خوش‌بینی، امید و اعتماد همراه است، می‌تواند نقش تسریع‌کننده‌ای در فرایند توسعه جامعه داشته باشد. در واقع، زمانیکه مردم جامعه‌ای از نشاط اجتماعی برخوردار باشند، وفاق، همبستگی، تعلق اجتماعی، تعاملات اجتماعی مطلوب، رضایت از زندگی و همچنین سلامت روانی و اجتماعی افراد افزایش پیدا کرده و طبیعی است که به موازات آن، آسیب‌های اجتماعی کاهش و انگیزه برای کار و تلاش افزایش می‌یابد.
شادی و نشاط، گمشده انسان معاصر و مطلوب مشترک همه انسانها است. انسان موجودی هدفمند و جویای نشاط (شادکامی)، خوشبختی و سعادت است و تا زمانی که به آنچه می‌خواهد دست نیابد احساس نشاط، خوشبختی و سعادت نمی‌کند. برخی معتقدند اهمیت عمده زندگی، در نشاط نهفته است و انگیزه اصلی انسانها در همه زمانها، چگونگی دست‌یابی و حفظ و ارتقای آنهاست. شادی و نشاط موجبات سلامتی عاطفی، روانی، جسمی و امیدواری را فراهم می‌کند و همچنین زندگی را خوشایند ساخته و اشتیاق برای پرداختن به فعالیتهای اجتماعی را آسان می‌کند.
به عبارتی، یکی از چالشهای فراروی انسان در دنیای امروز، احساس بهزیستی و شادمانی است؛ چراکه با وجود پیشرفتهای چشمگیر در فن‌آوری و تأمین آسایش انسان، احساس شادمانی وی افزایش نیافته است.
فقدان یا کاهش نشاط اجتماعی در یک جامعه به دو عامل اساسی بستگی دارد. یکی عوامل فردی – خانوادگی است و دیگری عوامل اجتماعی و محیطی. خانواده به عنوان اولین مکانی که فرزندان الگوهای ارتباطی را فرا می‌گیرند و شخصیت فرد در دوره‌های اولیه و اصلی حیات در آنجا نقش می‌بندد، نقش کتمان‌ناپذیری در آموزش مهارت‌های زندگی داشته که همگی به شکل مستقیم و غیرمستقیم بر نشاط موثرند.
همچنین خانواده اولین نهادی است که یادگیری اجتماعی در آن اتفاق میافتد. در صورتی که فرزندان با الگوهای صحیح ارتباطی آشنا شوند، می‌توانند همکاری، مشارکت، اعتماد، ارتباط سالم، سازگاری و... را تمرین کنند که همگی زمینه‌ساز ورود افراد به جامعه می‌باشد و موجب بسط سرمایه اجتماعی آنها شده که در نهایت به هدفداری و معناداری زندگی می‌انجامد. در بیانیه گام دوم انقلاب نیز موضوع نشاط مخصوصا در حوزه‌های کاری مورد تأکید رهبری بوده و به‌عنوان یکی از راه‌حلهای مشکلات جاری به آن پرداخته شده است. در این بیانیه موضوع مشارکت مردمی مورد تأکید قرار گرفته است و به مصادیق آن در سالهای قبل اعم از شرکت مردمی در انتخابات و مسائل سیاسی، کمک‌رسانی در شرایط بحرانی و... اشاره شده است. این مشارکت اجتماعی بعد عمل متعهدانه نشاط اجتماعی است.
از دیدگاه سیاست‌گذارن اگر افراد خود را جزئی از جامعه بدانند، به حال و آینده محیط اجتماعی خود اعتماد داشته باشند و در بطن جامعه احساس سرزندگی کنند، می‌توانند در امور جمعی مشارکت کنند، به حقوق دیگران احترام بگذارند و در نهایت به هویت فردی و اجتماعی خود معنا بخشند.
مهمترین راهکار برای افزایش نشاط در جامعه تمرکززدایی دولتی و کاهش نقش دولت در مدیریت و تصمیم‌گیری مستقیم در این حوزه است. چرا که نشاط یک امر فرهنگی و نمادین است و تجربه‌های مختلف نشان داده که دخالت دولت‌ها در امور فرهنگی به شکل گسترده و دستوری با مقاومت‌ها و مخالفت‌هایی از سوی جامعه رو به رو می‌شود و سیاست‌ها در این حوزه به نتایج مطلوب نمی‌رسند.
رییس سازمان امدادونجات خبر داد؛
١٢ استان متأثر از سیل
طی ۸ روز گذشته
رییس سازمان امدادونجات از انجام۱۰۴ مورد عملیات سیل و آبگرفتگی به دلیل وقوع این حادثه در ۱۲ استان، خبر داد.
بابک محمودی رئیس سازمان امدادونجات با اشاره به عملیات سیل و آبگرفتگی از یکم تا هشتم تیر ١٤٠٣ گفت: امدادگران جمعیت هلال‌احمر به ١٢ استان متأثر (آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، تهران، خراسان رضوی، خراسان شمالی، زنجان، سمنان، قزوین، گلستان، گیلان و مازندران) امدادرسانی کردند.
وی با بیان این که در این مدت زمان، ۱۰۴ مورد عملیات امدادی انجام شده است، ادامه داد: به ۱۸۰۴ نفر امدادرسانی شده، ۴۲۵ نفر اسکان اضطراری یافتند و ۲۱۷ نفر نیز به مناطق امن منتقل شدند. ۵ نفر از هم‌وطنان (سیل: ٤ (رودبار: ٣ نفر - سوادکوه: یک نفر) - رعدو برق: یک نفر (سراب)) جان خود را از دست دادند و ۲ نفر نیز (سوادکوه: یک نفر - کلیبر: یک نفر) مفقود شدند.
محمودی افزود: ۲۱۳ تیم امدادی شامل ۸۱۴ امدادگر، در عملیات تخلیه آب ۳۵۸ واحد مسکونی شرکت کردند.
رئیس سازمان امدادونجات گفت: ۸۹ دستگاه چادر، ۲۷۲ تخته پتو، ۱۳۸ تخته موکت، ۵۹ ست ظروف، ۲۷۴ کیلوگرم نایلون، ۱۳۴ ثوب البسه و ۹۹ بسته غذایی بین افراد متأثر از سیل و آبگرفتگی توزیع شد.