دریافت جایزه پیبادی؛
مل بروکس یکی از ۴ چهره خاص سینمای جهان شد
مل بروکس با دریافت جایزه افتخار شغلی پیبادی یکی از ۴ چهره‌ای شد که به اصطلاح PEGOT شده‌اند.
به گزارش هالیوود ریپورتر، مل بروکس در مراسم اهدای جوایز پیبادی، در کنار کویینتا برانسون و «پیشتازان فضا»، جایزه‌ای بالاتر از ۳۴ جایزه‌ای را دریافت کرد که به تولیدات تلویزیونی، پادکست‌ها و رسانه‌های دیجیتال اهدا شد.
مل بروکس با دریافت جایزه افتخاری پیبادی EGOT خود را به PEGOT ارتقا داد و به این ترتیب پس از باربارا استرایسند، ریتا مورنو و مایک نیکولز چهارمین فردی شد که جایزه پیبادی، امی، گرمی، اسکار و تونی را دریافت کرده است. در این مراسم بیلی کریستال این جایزه را به بروکس اهدا کرد.
کریستال به جمعیتی که گرد آمده بودند گفت: مل نابغه‌ای است که معتقد است کمدی باید مرزها را جابه‌جا کند، تابوهای اجتماعی را به چالش بکشد و حتی زمانی که ایجاب کند، کمی مبتذل هم باشد؛ و با مل، اغلب چنین چیزی ایجاب می‌شود. وی افزود: مل یکی از دلایل بزرگی است که من وارد دنیای کمدی شدم و نبوغ بی‌باکانه و طنز مرزی او از روز اول چراغ راهنمای من بود.
وی تاکید کرد: بیش از ۷۰ سال است که مل ما را سرگرم کرده است. فقط می‌خواهم از شما بپرسم، بدون او کجا بودیم؟
بروکس در سخنرانی خود به شوخی گفت مطمئن نیست که این پیبادی برای چه چیزی اهدا شده؟ برای خوش قیافه بودن یا مهارت در دنیای الکترونیک؟
وی در ادامه شوخی خود گفت دوست دارد بگوید با فروتنی این جایزه را پذیرفته است و افزود: اما من متواضع نیستم … فروتنی از واژگان من نیست. پیش از این شماری برجسته از چهره‌های محترم و ارزنده برنده این جایزه شده‌اند و حالا من احساس می‌کنم شما واقعاً من را می‌خواهید. ادامه سخنان او که شامل این بود که اینها افرادی هستند که به رستوران‌های خوب می‌روند، موجب خنده شدید جمعیت حاضر شد. و در پایان سخنانش، این کمدین اعلام کرد: به مسوولان جایزه قول دادم این یکی را نفروشم! مراسم پیبادی برای نخستین بار به جای نیویورک در لس‌آنجلس برگزار شد و در حالی که از ۲۰۲۰ برنامه حضوری به دلیل بیماری کرونا و سپس اعتصاب نویسندگان سال پیش برگزار نشده بود، امسال به مسیر خود بازگشت.
در این مراسم ۳۴ جایزه برای برنامه‌های تلویزیونی، رادیو/ پادکست و رسانه‌های دیجیتال اهدا شد و سریال «خرس»، «آخرین ما» و «سگ‌های انباری» از جمله برندگان تلویزیونی بودند.
روزنامه‌نگاری و پادکست‌های دریافت کننده جایزه برای موضوع‌های بسیار جدی‌تری از جمله سیاست، نژادپرستی و جنگ در اوکراین و غزه این جایزه را بردند و بیسان عودا، فعال فلسطینی که جایزه پیبادی را برای گزارش‌های ویدیویی خود با عنوان «این بیسان از غزه است و من هنوز زنده هستم» دریافت کرد. وی در فیلم‌های ویدیویی خود که از منطقه جنگی ارسال کرد اوضاع لحظه به لحظه را تصویر کرده است.
گردهمایی بزرگ انیماتورهای جهان؛
تجلیل از تری گیلیام
در انسی فرانسه
تری گیلیام که در حال آماده‌سازی فیلم جدیدی است به جشنواره انسی رفت و یک مستر کلاس برگزار کرد.
به گزارش ورایتی، تری گیلیام در حالی که سال ۱۹۷۵ با فیلم کوتاه ۵ دقیقه‌ای خود به نام «معجزه پرواز» در جشنواره انیمیشن انسی فرانسه حضور داشت، امسال برای دریافت جایزه و برگزاری یک مستر کلاس در این جشنواره شرکت کرد.
فیلم آن زمان او جواهری پوچ‌گرایانه درباره میل فاجعه‌بار هوموساپین‌ها برای صعود به آسمان بود که با استفاده از همان تکنیک برش تصویری-انیمیشنی که برای سریال کمدی بریتانیایی «سیرک پرنده مونتی پایتون» طراحی شده بود، نمایش داده شد و البته جایزه‌ای نگرفت. اکنون نیم قرن بعد انسی با اعطای یک جایزه کریستال افتخاری به گیلیام، این کم‌توجهی را اصلاح کرد.
گیلیام گفت: باورتان می‌شود چقدر طول کشید تا این جایزه لعنتی را بگیرم؟ فکر می‌کنم آنها می‌دانند که ممکن است سال آینده نباشم. با این حال کارگردان سازنده «راهزنان زمان»، «برزیل» و «ترس و نفرت در لاس‌وگاس» این همه راه را تا انسی نرفت تا فقط یک جایزه بگیرد، بلکه در یک مستر کلاس هم شرکت کرد و درباره انیمیشن و برنامه‌هایش صحبت کرد. وی گفت: خواندم که ظاهراً در حال ساخت فیلمی با جانی دپ، جف بریجز، آدام درایور و آکوامن (جیسون موموآ) هستم. گیلیام درباره این پروژه که از آن با عنوان «کارناوال در پایان روز» یاد شده و در آن دپ نقش شیطان را در برابر بریجز بازی می‌کند، به جز یک مورد توضیح بیشتری نداد و گفت: سعی می کنم کاری انجام دهم که سبک انیمیشن من نیست و برخی از سکانس‌های آن استاپ موشن و برخی دیگر دیجیتالی خواهند بود. وقتی گیلیام صحبت می‌کرد، سالنی که پر از صدها جوان حرفه‌ای دنیای انیمیشن و دانشجو بود، مسحور او بودند و او تاکید کرد: به دنبال فردی هستم که با او همکاری کنم، و فکر کردم انسی احتمالاً تعدادی از بهترین انیماتورهای روی زمین را دارد، بنابراین من اینجا هستم تا با شما آشنا شوم. گیلیام اعتراف کرد که تقریباً ۵۰ سال پیش انیمیشن را به نفع فیلم زنده رها کرده است. وی گفت: به جایی رسیده بودم که واقعاً از آن خسته شده بودم چون احساس می‌کردم کارهای زیادی می‌خواهم انجام دهم که نمی‌توانم در آن سبک به آن برسم.