مبارزه نهادینه با اسرائیل

  برزو نیارکی- به نظر می‌رسد با اتفاقات و جنایات بی‌سابقه‌ای که تاکنون از رژیم سفاک، گرگ‌صفت و کودک‌کش صهیونیستی در برابر جهان اسلام و به ویژه فلسطین دیده‌ایم دیگر جای هیچ شک و شبهه‌ای برای مسلمانان برای تحریم کالاهایی که به نحوی متعلق به این کشور هستند، باقی نمانده است و اکنون بهترین زمان وارد آوردن ضربه‌ی اساسی بر پیکر این رژیم جعلی است. مردم ما که از هر گونه حمایت و کمک به مسلمانان به طور عام و مردم مظلوم غزه و فلسطین به طور خاص دریغ نکرده‌اند و با انواع کمک‌های مادی و معنوی سعی داشته‌اند تا جبهه‌ی اسلام را در برابر رژیم غاصب صهیونیستی تقویت نمایند؛ به طوری که با حضور در راهپیمایی‌ها و تظاهرات، شور و انگیزه‌ی خود را این چنین در قبال این مسئله نشان می‌دهند و با ارسال کمک‌های نقدی و کالایی خود یا حتی اعزام مستقیم به غزه کوتاهی و دریغ نکرده‌اند، حالا باید در عرصه‌ی اقتصادی که یکی از مهم‌ترین عرصه‌های جنگ امروزی با جهان استکبار است، عملکرد صحیح و مؤثری داشته باشیم.
از زمان اشغال فلسطین توسط رژیم صهیونیستی عده‌ای از سران عرب با هدف جایگزین کردن مذاکره به جای مبارزه قصد داشتند، با رژیم صهیونیستی از در سازش وارد شوند تا بتوانند قدس را از دست رژیم صهیونیستی آزاد کنند، با نگاهی به تاریخ متوجه می‌شویم که استراتژی مذاکره همواره راهی بوده تا رژیم صهیونیستی و حامیان آن بتوانند به اهداف خود در منطقه نزدیکتر شوند. حضرت امام با درک اصولی این قضیه و نقد اصول مذاکره بر این نکته تأکید داشتند که راه آزاد سازی قدس و نابودی اسرائیل از طریق مبارزه محقق می‌شود. در کتاب «امام خمینی و انتفاضه فلسطین» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است در مورد قاطعیت حضرت امام برای مبارزه در راه آزادسازی قدس آمده است:
یکی از ویژگی‌های مهم رهبری امام در انقلاب اسلامی ایران، تبیین صریح هدف و استراتژی قیام بدون هرگونه پنهانکاری یا محافظه کاری‌های سیاسی مرسوم در میانه سیاستمداران است. ایشان به ادامه مبارزه از طریق فرهنگی و سپس انقلابی به منظور تأسیس حکومت اسلامی بدون یک کلمه کم و زیاد اصرار داشتند. در ارتباط مسئله قدس نیز امام هرگونه مذاکره و مصالحه با صهیونیست‌ها را پذیرفتی نمی‌دانستند و در هر برهه‌ای، از جمله کمپ دیوید و مذاکرات صلح خاورمیانه، به شدت مواضع سازشکاران عرب و برخی از سران فلسطینی را محکوم می‌کردند. بسیاری از بزرگان عرب و مبارزان فلسطینی پس از استقرار همه جانبه‌ صهیونیسم، هدف آزادسازی قدسی را با عقب نشینی آشکار به هدفی کوچک و تشکیل دولت ناقص خودمختار در بخش کوچکی از سرزمین‌های اشغالی تقلیل دادند، اما در هیچ بخشی از اندیشه‌ها و مواضع حضرت امام چنین عقب نشینیی مشاهده نمی‌شود، بلکه در هر برهه از تحولات مهم، ایشان به هدف آزادی قدس و فلسطین تأکید کرده‌اند و با این مسئله، هیچ‌گاه تاکتیکی فرعی برخورد نکردند. آزادسازی فلسطین در اندیشه امام نه تنها جزو وظایف فلسطینیان بلکه از جمله تکالیف همه مسلمین به شمار می‌آید و مسئولیتی همگانی اسلامی تلقی می‌گردد.
امام در پیام برائت سال 1366، درباره مسئله فلسطین خطاب به مسلمانان چنین می‌فرمایند:
«ملتهای مسلمان باید به فکر نجات فلسطین باشند و مراتب انزجار و تنفر خویش را از سازشکاری و مصالحه رهبران ننگین و خود فروخته‌ای که به نام فلسطین، آرمان مردم سرزمین‌های غصب شده و مسلمانان این خطه را به تباهی کشیده‌اند به دنیا اعلام کنند و نگذارند این خائنان بر سر میز مذاکره‌ها، و رفت و آمدها، حیثیت و اعتبار و شرافت ملت قهرمان فلسطین را خدشه‌دار کنند... نکند که اینان تصوّر کرده‌اند که گذشت زمان، سیرت و صورت جنایتهای اسرائیل و صهیونیسم را دگرگون ساخته است و گرگ‌های خون‌آشام صهیونیسم از فکر تجاوز و غصب سرزمین‌های از نیل تا فرات دست برداشته‌اند. مسئولین محترم کشور ایران و مردم ما و ملتهای مسلمان از مبارزه با این شجره خبیثه و ریشه‌کن کردن آن، دست نخواهند کشید و به یاری خداوند تعالی از قطرات پراکنده پیروان اسلام و توان معنوی امت محمد-صلی الله علیه و آله و سلم - و امکانات کشورهای اسلامی باید استفاده کرد و با تشکیل هسته‌های مقاومت حزب الله در سراسر جهان، فلسطین را از چنگال [صهیونیستها] خارج کرد.... به خدای تعالی توکل کنید و از قدرت معنوی مسلمانان بهره بجویید و با سلاح تقوا و جهاد و صبر و مقاومت بر دشمنان حمله ببرید که «ان تنصر والله ینصر کم و یثبت اقدامکم».