کانون دعا و قرآن و نیایش

 محمد الیاسی- دهه کرامت نامی است که بر روزهایی از ماه ذی القعده گذارده‌‌اند. این دهه از ابتدای ماه که مزین به نام حضرت ‌معصومه (سلام‌الله‌علیها) دختر امام موسی کاظم (علیه‌السلام)، امام هفتم شیعیان و خواهر گرامی امام‌‌ رضا‌ ‌(علیه‌‌السلام) است، آغاز می‌‌شود و تا روز یازدهم که میلاد با سعادت هشتمین خورشید آسمان امامت و ولایت؛ یعنی آقا علی‌‌بن‌‌موسی‌‌الرضا(علیه‌‌السلام) است، ادامه می‌‌یابد.
یکی از اصلی‌ترین دلیلی که این دهه را دهه کرامت نامیدند، به خاطر کرامات این دو بزرگوار، حضرت رضا(ع) و حضرت معصومه (س) است؛کرامت به معنای جود و سخا و بزرگواری است.
رسول خدا (ص) درباره بزرگواری می‌فرماید:مردی بزرگوار است که تقوا پیشه و از گناه دوری کند.  ائمه ما معصوم بودند، چون اهل گناه نبودند. اگر انسان بخواهد بزرگوار باشد، حتماً باید از گناه دوری کند. این هم شدنی نیست، مگر انسان بداند از کجا آمده و به کجا می‌رود. هدفش را بداند. در واقع خود شناسی، می‌تواند انسان را به هدف برساند. اگر انسان بداند چه دُر گرانبهایی در وجودش است، قطعاً با مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ ربّه می‌تواند به بزرگواری برسد و اهل تقوا باشد. یکی از دلایل کرامات ائمه ما، همین دوری از گناه و تقوا است.
اگر انسان بخواهد به موفقیتی برسد، قطعا باید اهل تقوا باشد تا قدر خودش را بداند. انسان اگر در منزل بزرگواری که اهل جود و سخا است برود قطعا کم نباید بخواهد. یعنی وقتی شما بدانید فردی قرار است به شما همه چیز بدهد اگر شما کم بخواهید قطعا زیان دیده اید، پس بهتر این است که انسان از امام حاجت بزرگی بخواهد که آن بی نهایت است. بی نهایت، لقای خداوند بزرگ است که راه برایش راحت و رسیدن به اهداف زندگی آسانتر می‌شود.
گذری در سیرۀ امام هشتم(علیه‌السلام) نشان می‌‌دهد که ایشان نیز راه نیاکان پاکش را در بخشندگی و دستگیری از ضعیفان ادامه داد و همواره در راه یاری مستمندان می‌‌کوشید. برای نمونه آورده‌‌اند که آن حضرت در روز عرفه، در خراسان همۀ دارایی‌‌اش را میان افراد کم‌درآمد تقسیم کرد. فضل بن سهل که نمی‌‌توانست سخاوت ایشان را ببیند، گفت: «این کار خسارتی بزرگ است.» امام(علیه‌السلام) پاسخ داد: «بلکه این کار غنیمت و سود است، آنچه را که برای دستیابی به پاداش الهی و کرامت انسانی بخشیدی، خسارت و زیان مشمار.»
این اخلاق نیکو در کلام امام(علیه‌السلام) نیز هست. می‌‌فرماید: «شخص بخشنده به خدا، بهشت و مردم، نزدیک و از آتش دور است؛ ولی شخص بخیل از خدا، بهشت و مردم دور است.»
حضرت ‌معصومه(سلام‌الله‌علیها) نیز در عمر پربرکتش و نیز پس‌از آن همواره در راه سخاوت و یاری محرومان پیشتاز بود و بزرگواری خود را اثبات کرد.
براین‌اساس به نظر می‌‌آید نخست تعیین ده یا یازده روز برای برگزاری جشن‌‌های میلاد، حکایت از آن دارد که متولیان و برنامه‌ریزان برای بهره‌‌مندی از این فرصت و مناسبت در جهت شناساندن شئون مختلف شخصیت امام هشتم(علیه‌السلام)، برنامه‌‌هایی گسترده و متنوع را تدارک دیده‌‌اند. دوم کوشش شده تا با انتخاب عنوان «کرامت»، به آن صبغه‌ای اسلامی‌‌‌شیعی دهند و همه آن را هدیه‌ای پرخیر و برکت و کرامتی از سوی امام معرفی کنند. چنان‌که آغاز شدن این دهه با میلاد حضرت ‌فاطمه ‌معصومه(سلام‌الله‌علیها) که به «کریمۀ اهل‌‌بیت» مشهورند، بی‌شک بر این نام‌گذاری تأثیر داشته است.
این دهه یادآور بسیاری از مطالب عالی و مفاهیم بلند و سازنده و ارزشمند است. دهه کرامت یادآور لطیف‌ترین علائق و مهر و وفاهای کم‌نظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است.
مهر و وفایی که خواهر مهربان و دلداده را به هجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است.مهربانی که جز در مورد امام حسین و حضرت زینب (علیهما‌السلام) سابقه ندارد.دهه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان و الامقام و گرانقدر جهان می‌باشد.
تمام مفاهیم سازنده‌ای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی می‌شوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیهماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و ... است.دهه کرامت یادآور تحول آفرینی بانوان آسمانی است و این که می‌توانند رهبری دل‌های صدها میلیون مسلمان را در طی اعصار عهده‌دار بشوند.