صفحه اول
بشیر اسماعیلی کارشناس و تحلیلگر سیاست خارجی و روابط بین الملل در گفت و گو با کائنات گفت: در جنایت بزرگی که در نوار غزه در حال رخ دادن است، بریتانیا در کنار رژیم صهیونسیتی ایستاده است و در عوض تلاش برای برقراری آتش بس، به ارتش رژیم اشغالگر قدس کمک فنی و اطلاعاتی می‌کند. ارتش بریتانیا قصد دارد به کمک نیروی هوایی خود در فلسطین اشغالی و انجام پرواز های اطلاعاتی بر فراز آسمان غزه آمار دقیق مواضع و تحرکات نیروهای مقاومت فلسطین و همچنین محل قرارگیری اسرای اسرائیلی را در اختیار ارتش اشغالگر قرار دهد. قبل تر و در بحبوحه برگزاری راهپیمایی های گسترده اخیر در انگلستان، وزیر کشور پیشین انگلیس “سوئلا برآورمن” در موضع گیری، راهپیمایی حامیان فلسطین در انگلیس را نفرت انگیز توصیف کرده و آن را به اوج گیری حمایت از تروریسم و یهودی ستیزی در انگلستان نسبت داده است. در اینجا مناسب است تا نگاهی به پیشینه تاریخی انگلستان در عاملیت ایجاد رژیم صهیونسیتی و پیدایش یک کانون بحران دائمی در قلب سرزمین‌های اسلامی افکنده شود. بیانیه بالفور بحران تشکیل اسرائیل را در غرب آسیا رقم زد تا این منطقه را از آرامش و ثبات دور نگه دارد و انگسلتان را به هدف اصلی اش در جهت ایجاد مناطق مناقشه آمیز و مستعد مداخله برساند. قرن بیستم دوران افول امپراطوری بریتانیا در جهان بود ؛ مستعمرات ملکه که زمانی خورشید بر فراز آنها غروب نمیکرد، رفته رفته از سیطره وی خارج می گردید. هر چند جنگ جهانی دوم میخ آخر را به تابوت انگلستان کوبید، اما اثرات ناکامی از سال ها پیش نمایان شده بود. برای کشوری که نه زمین های کشاورزی دارد و نه مردمانی زحمتکش، چپاول دنیا در طول چندین دهه، به راحت ترین راه برای انباشت سرمایه و رفاه عمومی بدل گردیده بود. اما کابوس از دست دادن مناطق تحت نفوذ، انگلستان را واداشت تا جغرافیای سیاسی جهان را به سود خود و در جهت ایجاد مناطق مناقشه آمیز تغییر دهد.سیاست «تفرقه بیانداز و حکومت کن»، به نقشه راه انگلیسی ها در بوجود آوردن نقشه سیاسی جدید دنیا بدل گردید. وقتی هند، سوگلی مستعمرات انگلستان، به استقلال رسید، منطقه استراتژیک کشمیر ما بین این کشور و پاکستان بلاتکلیف ماند. این تدبیر انگلیس تا همین امروز هم باعث تداوم نزاع این دو کشور شده است. آنها عراق را هم با ترکیب ناهمگون قومی و مذهبی مرزبندی کردند و کویت را در کنار آن بوجود آوردند تا عراقی ها هرگز روی آسایش و وحدت نبینند. حکایت «سکسکه چرچیل» و شکستگی بی منطق مرز غربی اردن، نمادی از مرز بندی های غیر اصولی بریتانیا در راستای منافع خود است. در این میان اما، خاورمیانه عربی از اهمیت فراوانی برای انگلستان برخوردار بود. این سرزمین جدا شده از عثمانی، راه نفوذ انگلستان در منطقه مهم خاورمیانه و خلیج فارس را هموار می نمود. یهودیان سرتاسر جهان به دنبالی جایی برای تشکیل کشور اسراییل بودند . آنها حتی به آرژانتین یا ایالات متحده هم فکر کرده بودند، اما پیوند صهیونیسم با بریتانیا، افسانه های ارض موعود و لزومت استقرار یهودیان در خاورمیانه را رقم زد. «بیانیه بالفور» ، در نوامبر ۱۹۱۷ میلادی، توسط «آرتور جیمز بالفور» ، وزیر خارجه وقت خطاب به «والتر روتشیلد»، سیاست‌مدار یهودی‌تبار و عضو مجلس عوام بریتانیانوشته شد و در آن از «موضع مثبت» دولت بریتانیا برای «ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین» خبر داده‌شد. جامعه ملل، در پایان جنگ جهانی اول و پس از سقوط امپراتوری عثمانی ،قیمومیت بریتانیا بر فلسطین را به پادشاهی متحده اعطا کرد. با این هدف که قیمومیت بریتانیا «پیش‌زمینه‌های مطلوب سیاسی، اقتصادی و امنیتی برای تاسیس خانه ملی یهودیان را عهده‌دار شود و همچنین برای حفاظت از حقوق مدنی و حقوق مذهبی از همه ساکنان سرزمین فلسطین، صرف‌نظر از نژاد و مذهب» بکوشد. آنچه در عمل اتفاق افتاد، معضل لاینحل اعراب و اسراییل در اثر تشکیل جزیره ای یهودی میان اقیانوس مسلمین است. در این وضعیت نابهنجار ژئوپولیتیک، نقش انگلستان تعیین کننده و انکار نشدنی است. در عین حال راست گرایان اسراییلی هرگز به قلمرو فعلی راضی نخواهند شد و در صددند با گسترش مرز های اسراییل، این کشور را از حالت ذره ای به سرزمینی وسیع و قدرتمند بدل کنند. این روز ها آنچه در غزه اتفاق می‌افتد ادامه بحران تشکیل اسراییل است که با دخالت مستقیم بریتانیا رخ داد تا این موجودیت خطرناک، همچنان منطقه را از آرامش و ثبات به دور نگه دارد ؛ همان هدفی که انگلستان به دنبال آن بود و اینک مقصود را حاصل شده می بیند.