فرجام «من و تو» و مرام ما

  خبر رسید که شبکه ماهواره ای «من و تو»، به زودی تعطیل می‌شود. البته در بیانیه‌ای که صاحبان شبکه منتشر کرده‌اند، صراحت در اعلام تعطیلی، دیده نمی‌شود که نشان از غیرحرفه‌ای بودن یا عدم صداقت آنان با مخاطبان‌شان دارد.
اما پیش از آنکه این بیانیه و عملکرد شبکه را به طور اجمال بررسی کنیم. نکته ای که مهم تر از آن است را لازم است بیان کنیم. ما مسلمانیم. مرام و مشی ما، در برخورد با رویدادهای پیرامونی، همانی است که مرشد مهربان مان به ما آموزانده است. ما هنوز در همه زمان ها و مکان ها، به رفتار پیامبر اسلام(ص)، با منتقدان و مخالفان افتخار می کنیم. روز سیزدهم نوامبر ۲۰۲۳ و در سیزدهمین سال فعالیت من و تو، صاحبان این شبکه در بیانیه ای نوشتند: «در همان ماه های ابتدایی، درآمد تلویزیون ما از محل پخش تبلیغات، فراتر از انتظارمان بود و بیش از پیش ما را به موفقیت مدل تجاری تلویزیون امیدوار کرد. اما تداوم بی ثباتی سیاسی و نابسامانی اقتصادی در منطقه، ادامه این مدل تلویزیون تجاری را ناممکن کرد و ما را از رشد، گسترش و درآمدزایی در این صنعت در حال تحول ناتوان ساخت.» تنظیم کننده بیانیه، توضیح نمی دهد «بی ثباتی سیاسی» و «نابسامانی اقتصادی در منطقه»، برای شبکه ای که ادعای مستقل بودن دارد و منابع مالی اش را غیردولتی می داند، چقدر می تواند تعیین کننده باشد.
یا در بخش دیگری از این بیانه آمده است: «از ابتدای آغاز به کار تلویزیون، تعیین خط و مشی مستقل شبکه و پایبندی به اصول، برای ما نه تنها یک اصل، بلکه خط قرمزی غیرقابل تخطی بوده است.» در مورد «خط و مشی مستقل» در این شبکه، باید گفت که با آنچه ما از برنامه های آن شاهد بوده ایم، منافات و تناقض آشکاری دارد. مثلا بخش عمده ای از برنامه های آن، طی این سال ها، تبلیغ دورانی ست که دیگر نیست. دوران حکومت پهلوی از دریچه نگاه این شبکه تلویزیونی، یک آرمانشهر است. دوره ای است که همه چیز در حد نهایت آن، درست و خوب و بی اشکال بوده. اما در واقع، ناکجاآبادی را به تصویر می کشد که بر قاعده «فراموشی» و «ناآگاهی» مخاطب، سوار است. گویی در آن دوران، فقر و تبعیض و تحقیر و تحمیل و تهدید، برای مردمان، خوشایند بوده است. از همه اینها مهم تر، رسیدن به عدم وابستگی اقتصادی به منابع زیرزمینی و رهایی از نفرین نفت، برای سیاستگزاران «من و تو»، نه تنها یک افتخار ملی و مردمی نیست، بلکه نشانه بی‌کفایتی و بی عرضه‌گی هم هست. آنها هیچ‌گاه نمی‌گویند که یک حکومت؛ چه ضعیف و چه قوی، بخشی از ملک و ملت است و جمهوری اسلامی ایران هم برای مردم ایران است.
گردانندگان من و تو، در بیانیه اخیرشان، به «پایبندی اصول» هم تاکید دارند اما نگفته‌اند که اصول شان دقیقا چیست.
درباره کلیت انتشار این بیانیه، دو تحلیل اجمالی می تواند داشت:
۱. آنها با حامیان «سیاسی»شان به مشکل برخورده اند و به نشانه قهر و ناز، چنین راهی را پیش گرفته اند.
۲. مدتی است که دیگر از حامی «سیاسی» خبری نیست و حامیان «اقتصادی» هم نمی خواهند که روی اسب مرده، شرط بندی کنند. بنابراین، این بیانیه را در مسیر بازارگرمی و مظلوم نمایی، منتشر کرده اند و به دنبال حامی جدیدی می گردند.
نباید فراموش کنیم که با تعطیلی این شبکه تلویزیونی، به جز عده ای که عضو فرقه های معاند و خائن هستند و خط و مشی نادرست و کینه توزانه با ایران دارند، مابقی کسانی هستند که از مسیر تخصص و فن یا اجبار و فریب، با این شبکه وارد همکاری شده اند. مسوولان ارشد نظام، بارها گفته‌اند که درهای ایران به روی همه ایرانیان باز است. این خاک پاک، با همه ساکنان و ریشه داران اش، مهربان و سخاوتمند است. مرام ما ایرانیان همانی است که عارف نامی؛
پشت پرده واقعی تعطیلی من‌وتو
با این حال گفته می شود برآورده نشدن اهداف سیاسی اربابان اسرائیلی و آمریکایی دلیل تعطیلی است.
شهرام همایون» خطاب به مدیر شبکه من‌و‌تو گفته است: «بعضی از کشورها بودجه‌هایشان سی میلیون دلار است، آقای عباسی کاش می‌گفتید این بانی خیر در این پانزده سال چه کسی بوده است؟!» «امین فردین» خبرنگار و اپوزیسیون خارج‌نشین نیز در این خصوص گفت: «دلیل تعطیلی شبکه «من‌وتو» نه مالی که سیاسی است و ناکامی در اثرگذاری بر مخاطب به تعطیلی این شبکه توسط کارفرمایان آمریکایی و اسرائیلی منجر شد.»