انرژی
مخازن گاز اروپا تقریبا پر است، اما ممکن است برای نیازهای زمستانی کافی نباشد و به واردات مستمر گاز طبیعی مایع (الانجی) و استراتژیهای ذخیرهسازی اضافی از جمله استفاده از امکانات اوکراین منتهی شده است. هفته گذشته گزارشهایی منتشر شد مبنی بر این که شرکت آمریکایی شورون سرگرم مذاکره برای تحویل الانجی برای اتحادیه اروپا بوده و به دنبال یک قرارداد ۱۵ ساله است. این خبر در پی انعقاد سه قرارداد بلندمدت دیگر میان شرکتهای انرژی اروپایی با قطر که یکی از بزرگترین صادرکنندگان الانجی در جهان است، منتشر شد. آلمان در یک سال گذشته، سه پایانه شناور واردات الانجی نصب کرده است و روی سه پایانه دیگر کار میکند. اتحادیه اروپا که در سال میلادی جاری به عنوان بزرگترین واردکننده الانجی آمریکا ظاهر شده، اخیرا به پر شدن ۱۰۰ درصدی مخازن گاز خود مباهات کرده است. با این حال، این بلوک به هیچ وجه برای زمستان آماده نیست. همچنین، به نظر نمیرسد برای گذار انرژی هم آماده باشد. رسانهها ماه جاری گزارش کردند کشورهای اروپایی ذخیرهسازی گاز در اوکراین را آغاز کردهاند، زیرا مخازن ذخیرهسازی خودشان مملو از به گاز طبیعی شده که اوایل سال میلادی جاری در قالب الانجی، خریداری شده بود. حدود ۳۰ کشتی الانجی در حال حاضر به سمت بنادر اروپا در حرکت هستند و قرار است تا پایان ماه میلادی جاری وارد شوند. با وجود بیانیههای اتحادیه اروپا مبنی بر این که دیگر از هیدروکربنهای روسیه استفاده نمیکند، سه کشتی روسی حامل الانجی به سمت این منطقه حرکت میکنند. همه اینها نشان میدهد که تلاشهای اتحادیه اروپا برای کاهش وابستگی اعضایش به هیدروکربنها هنوز به ثمر نرسیده است. به هر حال، کشورهای اتحادیه اروپا در ظرفیتهای جدید تولید نیروی بادی و خورشیدی قویا سرمایه گذاری کردهاند و با تمام این سرمایهگذاریها و با وجود پر شدن ۱۰۰ درصدی مخازن ذخیره سازی گاز، آنها تا حد امکان الانجی مصرف میکنند تا تامین برق و گرمایش را برای زمستان تضمین کنند. مسئله ذخیره سازی گاز اتحادیه اروپا، موضوع جالبی است. در حال حاضر، گاز در مخازن این منطقه به رکورد بالایی رسیده است. البته این خبر خوبی برای اتحادیه اروپا است، اما مسئله اینجاست که حتی ۱۰۰ درصد ظرفیت ذخیره سازی کامل هم تامین گاز را در زمستان تضمین نمی کند، بنابراین، همه آن کشتیهای الانجی، در این ماه و احتمالا ماه آینده هم وارد میشوند. مشکل که به راحتی هم قابل حل نیست، این است که هیچ یک از اعضای اتحادیه اروپا ظرفیت ذخیره سازی معادل ۱۰۰ درصد تقاضای خود را برای هر دوره زمانی معناداری ندارد. به همین دلیل است که واردات گاز به اروپا با وجود پر شدن مخازن، همچنان قوی است. همچنین به همین دلیل است که اتحادیه اروپا با وجود خطر اختلالات مربوط به جنگ یا از دست دادن ذخیره سازی، گاز را در اوکراین ذخیره میکند. به همین دلیل شرکتهای شل، اِنی و توتال انرژی همگی در ماه گذشته قراردادهای طولانی مدت الانجی را با شرکت انرژی قطر منعقد کردند. ظرفیت ذخیره سازی محدود و کمبود تولید محلی هم دلیلی است که با وجود اطمینان از وجود گاز کافی برای زمستان، نهاد نظارت کننده بر بازار برق آلمان اخیرا اعلام کرده است که مصرف باید محدود شود تا از عرضه کافی در طول زمستان اطمینان حاصل شود. مصرف به احتمال زیاد، صرف نظر از میزان گاز موجود در مخازن یا محمولههای جدید الانجی محدود میماند. دلیل آن هم این است که بازار جهانی الانجی، دچار محدودیت عرضه است. محدودیت عرضه مذکور، نتیجه استقبال اروپا از این سوخت برای جایگزینی بیش از ۱۰۰ میلیارد متر مکعب گازی است که از طریق خط لوله از روسیه وارد میشد و دیگر موجود نیست. شاید اظهارات سال گذشته مبنی بر اینکه اتحادیه اروپا میتواند بدون گاز روسیه به خوبی عمل کند، کمی زودهنگام بود. زودهنگامتر از آن، این استدلالها بود که اتحادیه اروپا میتواند بدون گاز به حیات خود ادامه دهد و تنها به نیروی بادی، خورشیدی، هستهای و آبی و احتمالا مقداری هیدروژن متکی باشد. بر اساس گزارش اویل پرایس، واضحترین سیگنال در خصوص بعید بودن این امر، قراردادهای ۲۷ ساله واردات از الانجی قطر است. مدت این قراردادها فراتر از سال ۲۰۵۰ است که سال رسیدن به هدف کربن خنثی در اتحادیه اروپا تعیین شده است. با این حال، شرکتهایی که قراردادها را بسته اند، میدانند که تفاوت زیادی بین آنچه میتوانند به آن امید داشته باشند و آنچه میتوانند به طور واقعی به دست آورد، وجود دارد و به نظر میرسد خودکفایی کامل گازی در دسته دوم قرار ندارد.