تبعات تصرف احتمالی استان سیونیک

 قفقاز جنوبی این روزها مانند یک بشکه باروت آماده انفجاراست، یقیناَ انفجاری مهیب که موج آن کل منطقه و کشورهای همسایه را می لرزاند. جمهوری آذربایجان با گسیل نیروهای نظامی به مرز خود با جمهوری ارمنستان و انباشت تسلیحات نظامی آماده حمله ای تمام عیار به آن کشور می شود. هدف این یورش تحقق خواسته دیرینه پان ترکیسم برای گشودن راه زمینی میان منطقه خود مختار نخجوان و جمهوری آذربایجان خواهد بود. مناسب ترین جغرافیا برای اجرای هدف فوق استان سیونیک ارمنستان می باشد این استان با عرض 36 کیلومتر مربع با کشور ایران  مرزی مشترک دارد.  در صورت عملی شدن برنامه جمهوری آذربایجان تبعات امنیتی واقتصادی عظیمی برای ایران به همراه خواهد داشت.که در صورت عدم مداخله جمهوری اسلامی ایران در آن بحران جایگاه خود در منطقه را از دست خواهد داد.
1.تصرف جنوب ارمنستان (استان سیونیک) ، قدیمی ترین، تاریخی ترین و تنها مرز ایران با ارمنستان قطع خواهد شده که به موجب آن ایران با جمهوری آذربایجان مرزی طولانی پیدا خواهد کرد. با در نظرگرفتن استان های شمالی آذری زبان ایران وتحرکات تجزیه طلبانه جمهوری آذربایجان علیه ایران یک چالش امنیتی بسیار جدی رقم خواهد خورد.
2.فعالیت گسترده رژیم صهیونیستی درجمهوری آذربایجان به خصوص پس از جنگ سال 2020 قراباغ ،تاسیس فرودگاه در فاصله 7 کیلومتری در مرز ایران ، راه اندازی روستاهای هوشمند در قراباغ ، استقرار جنگنده های F35 اسرائیلی در فرودگاه باکو،ارسال و تجهیزتسلیحات گسترده نظامی (خارج از نیاز جنگ با ارمنستان ) از قبیل موشک های نقطه زن و  موشک های ضد کشتی به آن جمهوری، تحریک آذربایجان به حمله نظامی علیه ارمنستان و تصرف مناطق هم مرز با ایران فقط هدف در تنگنا قرار دادن جمهوری اسلامی ایران بوده و امنیت ملی ایران را هدف گرفته است، اسرائیل در تکاپوی نا امن کردن مرز های شمالی ایران و بحران سازیست.
3.جمهوری آذربایجان به دنبال ایجاد راه زمینی با جمهوری خود مختار نخجوان می باشد. ولی در اصل باکو و ترکیه داعیه ایجاد ارتباط زمینی میان یک دیگر را از منطقه خود مختار نخجوان به عنوان اهرم قدرت و محقق ساختن ایدئولوژیک پان ترکیسم پی می گیرند. در این راستا ترکیه از هیچ گونه کمکی دریغ نمی کند، در صورت تسلط باکو به استان سیونیک ،  مسیر زمینی میان ترکیه و کشورهای ترک زبان آسیای میانه گشوده شده و ایجاد یک اتحاد منطقه ای ترک اجتناب ناپذیر خواهد بود و موجب تضعیف جایگاه ایران در منطقه خواهدگردید. همچنین ترکیه با مرز 11 کیلومتری خود با نخجوان ( واگذار سرزمین ایران در زمان رضاشاه به ترکیه برای ارتباط با نخجوان ) به آسانی سیطره خود را گسترش داده و به دریای خزر ورود خواهد کرد، در صورت تحقق خواسته ها ی دو کشور ناتو به واسطه ترکیه وارد منطقه شده و چالش امنیتی برای جمهوری اسلامی ایران خواهد شد.
4. مرز ارمنستان به عنوان گلوگاه تنفسی ایران در شمال محسوب می شود، در صورت مسدود شدن آن مرز از لحاظ ژئوپلیتیک ایران آسیب پذیری جدی خواهد داشت.
5.کشور ارمنستان به عنوان ورودی اتحادیه گومرکی اروآسیا و یکی از اعضای آن برای ایران حائز اهمیت است، ایران تجارت گسترده ای با حوزه کشورهای آن اتحادیه آغاز نموده و می توان از مرز ارمنستان به عنوان کوریدور شمال به جنوب وپیوستن به بازار های آن کشورها به خصوص روسیه بهره ببرد، قطع مرز مشترک ایران و ارمنستان تبعات اقتصادی محسوسی برای ایران به همراه خواهد داشت.
6.تجربه جنگ 2020 قراباغ به وضوح بیانگر حضور گسترده تکفیری های سوری در آن نبردها بود، احتمالاَ در صورت رویارویی نظامی، جمهوری آذربایجان مجددا از آن نیروها استفاده گسترده خواهد کرد، که به موجب خطوط قرمز امنیت ملی، وجود این نیروها در جوار مرز های جمهوری اسلامی ایران بحرانی تنش زا خواهد بود.
جمهوری اسلامی ایران در قفقاز جنوبی باید نقش بسزا و تاثیر گذاری داشته باشد. کشورهای آن منطقه زمانی از پیکره اعظیم ایران جدا شده و اکنون در پی بحران سازی هستنند. در ماه های گذشته رزمایش های نظامی ایران در مرز های شمالی کشور پیغام واضحی به همسایگان انتقال داد که در صورت نیاز و دفاع از امنیت ملی مداخله جدی خواهد کرد. در این برهه زمانی که روسیه در جنگ با اوکراین والبته نیروهای ناتو مشغول است. مسئولیت ایران در آن منطقه برای کنترل بحران و جلوگیری از دامنه دار شدن آن بسیار مهم است.